Pieśń przerwana (obrazek sceniczny)

Eliza Orzeszkowa, Zygmunt Przybylski

Eliza Orzeszkowa Zygmunt Przybylski Pieśń przerwana Obrazek sceniczny w 1-ym akcie ISBN 978-83-288-2584-0 OSOBY: * TEOFIL WYGRYCZ. * KLARA, jego córka. * PANI DUTKIEWICZOWA, sąsiadka. * OSKAR. * BENEDYKT, kamerdyner. Rzecz się dzieje w małem miasteczku. / Scena przedstawia ogródek przed małym domkiem. Na prawo domek, biało pomalowany, z ganeczkiem na dwóch słupkach, w około ganeczka i na ścianach domku wije się fasola na tykach. Obok domku stara ławeczka.... Eliza Orzeszkowa Ur. 6 czerwca 1841 r. w Miłkowszczyźnie Zm. 18 maja 1910 r. w Grodnie Najważniejsze dzieła: Nad Niemnem (1888), Cham (1888), Meir Ezofowicz (1878), Gloria victis (1910), Dobra pani (1873), A...B...C... (1873), Niziny (1885), Dziurdziowie (1885) Polska pisarka nurtu pozytywizmu znana pod nazwiskiem męża, Piotra Orzeszko, nazwisko rodowe: Korwin-Pawłowska. Publikowała pod pseudonimami: E.O., Bąk, Wa-Lit-No, Li...ka, Gabriela, Litwinka. Pierwszymi jej tekstami były powieści tendencyjne (Marta 1873); cele swojej wczesnej twórczości przedstawiła w rozprawach: Kilka uwag nad powieścią (1866) i Listy o literaturze (1873). Drugim etapem pisarskim Orzeszkowej był realizm (Nad Niemnem), oscylujący niekiedy w kierunku naturalizmu (Dziurdziowie). Teoretycznoliterackie opracowanie założeń powieści realistycznej znalazło się w rozprawie O powieściach T.T. Jeża z rzutem oka na powieść w ogóle (1879). Późne utwory noszą cechy prozy modernistycznej (tom Gloria victis). Najsłynniejsza powieść Orzeszkowej, Nad Niemnem, dotyczy tematu tożsamości narodowej, będąc jednocześnie uczczeniem powstania styczniowego, w którym autorka czynnie brała udział. Samo powstanie było bardzo ważną częścią jej życia - w swoim domu ukrywała ostatniego dyktatora tego zrywu narodowego, Romualda Traugutta, osobiście też organizowała zaopatrzenie i pomoc lekarską dla powstańców. Pisarka utrzymywała ścisłe kontakty ze środowiskiem literackim: M. Konopnicka była jej bliską przyjaciółką jeszcze z pensji; ożywiona korespondencja łączyła Orzeszkową z L. Méyetem i Z. Miłkowskim; była związana z tygodnikiem Bluszcz. Nominowana do Nagrody Nobla w 1905 r., przegrała jednak z H. Sienkiewiczem. Twierdziła, że literatura powinna odpowiadać za los społeczeństwa. autor: Bartłomiej Sandomierski Zygmunt Przybylski Ur. 2 maja 1856 w Krakowie Zm. 13 lutego 1909 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Klęska powstania styczniowego w zaborze rosyjskim, Krytyka teatralna w Krakowie, Gałązka jaśminu, Państwo Wackowie, Bzy kwitną, Wicek i Wacek, Dzierżawca z Olesiowa, Dwór we Władkowicach, Z rozwoju polskiego teatru. Antonina Hoffmann Polski komediopisarz okresu pozytywizmu. Ukończył filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1884 roku przeprowadził się do Warszawy i zaczął pisać do "Słowa" i "Wieku". Od 1878 do 1889 wydawał w Krakowie tygodnik teatralny "Echo". W latach 1894-1896 był dyrektorem teatru lwowskiego, a od 1896 do 1904 teatrzyku ogródkowego w Warszawie. W swoich utworach rzadko poruszał tematy głębsze; pisywał utwory lekkie, zazwyczaj obrazki sceniczne, które cieszyły się popularnością na scenach polskich, a także czeskich i rosyjskich. Największy sukces odniosła komedia Wicek i Wacek. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.