Don Carlos. Infant hiszpański. Poemat dramatyczny

Fryderyk Schiller

Don Carlos to książę austriacki, syn Filipa II. Z powodów politycznych król musi wziąć za żonę wybrankę serca księcia, co skazuje księcia na ogromne cierpienie. Postanawia on wyjechać do Flandrii i dowodzić tamtejszą armią. W dramacie występują postaci historyczne, jednak autor zmienił trochę swojego bohatera, nie czyniąc z niego obłąkanego mężczyzny, lecz idealistę głoszącego liberalne poglądy. Na podstawie dzieła powstało najsłynniejsze libretto do opery Verdiego.

Dziewica Orleańska

Fryderyk Schiller

Dzie­wi­ca Or­le­ań­skaTra­ge­dia ro­man­tycz­na w pię­ciu ak­tach z pro­lo­giem OSO­BY: KA­ROL VII, król fran­cu­ski  KRÓ­LO­WA IZA­BE­LA, je­go mat­ka  AGNIESZ­KA SO­REL, je­go ko­chan­ka  FI­LIP, zwa­ny Do­brym, ksią­żę Bur­gun­dii  HRA­BIA DU­NO­IS, po­bocz­ny syn księ­cia Or­le­anu  LA HI­RE, DU CHA­TEL, ofi­ce­ro­wie kró­lew­scy  AR­CY­BI­SKUP z Re­ims  CHA­TIL­LON, ry­cerz z Bur­gun­dii  RA­OUL, ry­cerz z Lo­ta­ryn­gii  TAL­BOT, wódz na­czel­ny An­gli­ków  LIO­NEL, FA­STOLF, wo­dzo­wie an­giel­scy  MONT­GO­ME­RY, ry­cerz z Wa­lii  RAD­CY MIEJ­SCY z Or­le­anu  HE­ROLD AN­GIEL­SKI  TEO­BALD D>>ARC, za­moż­ny wie­śniak  AN­NA, ANIE­LA, JO­AN­NA, je­go cór­ki  STE­FAN, KLAU­DIAN, RAJ­MUND, mło­dzi pa­ste­rze z Dom-Re­my  BER­TRAND, wie­śniak  RY­CERZ CZAR­NY  WĘ­GLARZ i JE­GO ŻO­NA  Żoł­nie­rze  Lud  Służ­ba kró­lew­ska  Księ­ża  Za­kon­ni­cy  Mar­szał­ko­wie  Człon­ko­wie ma­gi­stra­tu  Dwo­rza­nie i or­szak ko­ro­na­cyj­ny  Rzecz dzie­je się w la­tach 1429-1431. [...]Fryderyk SchillerUr. 10 listopada 1759 w Marbach Zm. 9 maja 1805 Najważniejsze dzieła: Zbójcy, Intryga i miłość, Sprzysiężenie Fieska w Genui, Don Carlos, Oda do radości, Rękawiczka Poeta i dramaturg, autor prac z zakresu estetyki (Kallias czyli O pięknie, Listy o estetycznym wychowaniu człowieka, O wzniosłości) oraz teorii sztuki (m.in. O poezji naiwnej i sentymentalnej, Teatr jako instytucja moralna); interesowały go także wybrane tematy historyczne, przede wszystkim z okresu średniowiecza oraz wojny trzydziestoletniej. Uznawany za prekursora romantyzmu niem., jego twórczość, ze względu na krytykę stosunków społecznych czy portretowanie postaci wybitnych samotników skłóconych ze światem, wpisuje się w idee Okresu Burzy i Naporu, Schiller pozostaje jednak jednym z głównych przedstawicieli klasyki weimarskiej, obok Goethego, z którym wiązała go głęboka przyjaźń. Wspólnie napisali kilka istotnych tekstów, np. O patetyczności oraz humorystyczne Ksenie, razem też założyli w 1799 r. teatr w Weimarze. Pochodził z niezamożnej rodziny mieszczańskiej. Jako zdolny młodzieniec zyskał sobie mecenasa w osobie księcia Wirtembergii, Karola Eugeniusza, który umożliwił mu wyższą edukację w zakresie prawa i medycyny w akademii wojskowej w Stuttgarcie. Pierwszą i najsławniejszą ze swoich sztuk napisał mając zaledwie 18 lat, jej premiera w 1781 r. w Mannheim zaowocowała aresztowaniem autora, zakazem publikacji oraz - rozgłosem. Po tym skandalu zmuszony był potajemnie opuścić rodzinne strony i wyjechał do Lipska (gdzie z lekarza wojskowego awansował na wykładowcę filozofii i historii), Drezna, a następnie Weimaru. Drugi z najbardziej rozpoznawalnych utworów Schillera, Oda do radości, powstała w 1786 r. Skomponowana do jej słów przez Beethovena kantata stanowi finał jego IX symfonii, a dziś także hymn Unii Europejskiej. Z powodu treści Zbójców Schiller został uhonorowany obywatelstwem przez rewolucyjną Francję, jednak trudno uznać go za entuzjastę Wielkiej Rewolucji, dostrzegał bowiem dwuznaczność moralną wszelkich prób przywracania sprawiedliwości w sposób gwałtowny. Zmarł na gruźlicę, pozostawiając wiele niedokończonych prac oraz szkiców. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Dziewica Orleańska. Tragedia romantyczna w pięciu aktach z prologiem

Fryderyk Schiller

Dziewica Orleańska to dramat pisany wierszem, datowany na rok 1801. Przedstawia historię Joanny dArc, zwanej Dziewicą Orleańską, która jako bardzo młoda kobieta złożyła śluby czystości i wstąpiła do wojska, gdzie zasłynęła walecznością. Po śmierci zaś została kanonizowana przez Kościół katolicki. Autor dramatu zmienia jednak niektóre wątki jej biografii, dodając do nich rozterki miłosne, oraz podaje inne okoliczności śmierci głównej bohaterki.

Intryga i miłość

Fryderyk Schiller

In­try­ga i mi­łośćTra­ge­dia OSO­BY Pan Wal­ter, pre­zy­dent na dwo­rze nie­miec­kie­go ksią­żę­cia  Fer­dy­nand, syn je­go, ma­jor  Kalb, mar­sza­łek dwo­ru  La­dy Mil­ford, fa­wo­ry­ta księ­cia  Wurm, pry­wat­ny se­kre­tarz pre­zy­den­ta  Mil­ler, skrzy­pek  Je­go Żo­na  Lu­dwi­ka, ich cór­ka  Zo­fia, po­ko­jo­wa La­dy Mil­ford  Po­ko­jo­wy księ­cia  Straż -- Słu­dzy  [...]Fryderyk SchillerUr. 10 listopada 1759 w Marbach Zm. 9 maja 1805 Najważniejsze dzieła: Zbójcy, Intryga i miłość, Sprzysiężenie Fieska w Genui, Don Carlos, Oda do radości, Rękawiczka Poeta i dramaturg, autor prac z zakresu estetyki (Kallias czyli O pięknie, Listy o estetycznym wychowaniu człowieka, O wzniosłości) oraz teorii sztuki (m.in. O poezji naiwnej i sentymentalnej, Teatr jako instytucja moralna); interesowały go także wybrane tematy historyczne, przede wszystkim z okresu średniowiecza oraz wojny trzydziestoletniej. Uznawany za prekursora romantyzmu niem., jego twórczość, ze względu na krytykę stosunków społecznych czy portretowanie postaci wybitnych samotników skłóconych ze światem, wpisuje się w idee Okresu Burzy i Naporu, Schiller pozostaje jednak jednym z głównych przedstawicieli klasyki weimarskiej, obok Goethego, z którym wiązała go głęboka przyjaźń. Wspólnie napisali kilka istotnych tekstów, np. O patetyczności oraz humorystyczne Ksenie, razem też założyli w 1799 r. teatr w Weimarze. Pochodził z niezamożnej rodziny mieszczańskiej. Jako zdolny młodzieniec zyskał sobie mecenasa w osobie księcia Wirtembergii, Karola Eugeniusza, który umożliwił mu wyższą edukację w zakresie prawa i medycyny w akademii wojskowej w Stuttgarcie. Pierwszą i najsławniejszą ze swoich sztuk napisał mając zaledwie 18 lat, jej premiera w 1781 r. w Mannheim zaowocowała aresztowaniem autora, zakazem publikacji oraz - rozgłosem. Po tym skandalu zmuszony był potajemnie opuścić rodzinne strony i wyjechał do Lipska (gdzie z lekarza wojskowego awansował na wykładowcę filozofii i historii), Drezna, a następnie Weimaru. Drugi z najbardziej rozpoznawalnych utworów Schillera, Oda do radości, powstała w 1786 r. Skomponowana do jej słów przez Beethovena kantata stanowi finał jego IX symfonii, a dziś także hymn Unii Europejskiej. Z powodu treści Zbójców Schiller został uhonorowany obywatelstwem przez rewolucyjną Francję, jednak trudno uznać go za entuzjastę Wielkiej Rewolucji, dostrzegał bowiem dwuznaczność moralną wszelkich prób przywracania sprawiedliwości w sposób gwałtowny. Zmarł na gruźlicę, pozostawiając wiele niedokończonych prac oraz szkiców. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Intryga i miłość. Tragedia w pięciu aktach

Fryderyk Schiller

Intryga i miłość to tragedia napisana w 1784 roku przez niemieckiego poetę Friedricha Schillera. Opowiada historię nieszczęśliwej miłości Ferdynanda von Waltera, przedstawiciela arystokracji, oraz jego ukochanej Luizy Miller, będącej biedną mieszczanką. Ponieważ Luiza jest z niższej klasy społecznej, ojciec Ferdynanda postanawia rozdzielić parę. Jednak za spiskowanie przeciwko ukochanej swojego syna spotyka go kara. Utwór przedstawia stosunki społeczne, jakie panowały w ówczesnych Niemczech.

Nurek

Fryderyk Schiller

Nurek „Rycerz lub giermek, kto z męskiej ochoty  W tej się otchłani zanurzyć ośmieli?  Oto w nią rzucam puchar szczerozłoty,  Już go połknęła czarna paszcz topieli.  Kto mi ten puchar wydobędzie z wody,  Weźmie go w darze, jako znak nagrody!”    Król tak ogłasza i w tej samej porze  Ze szczytu skośnej, chropowatej skały,  Co się w otwarte wychyliła morze,  Ciska w głąb puchar, między wściekłe wały.  „Któż się odważy, powtarzam pytanie,  Poznać i zgłębić te wodne otchłanie? [...]Fryderyk SchillerUr. 10 listopada 1759 w Marbach Zm. 9 maja 1805 Najważniejsze dzieła: Zbójcy, Intryga i miłość, Sprzysiężenie Fieska w Genui, Don Carlos, Oda do radości, Rękawiczka Poeta i dramaturg, autor prac z zakresu estetyki (Kallias czyli O pięknie, Listy o estetycznym wychowaniu człowieka, O wzniosłości) oraz teorii sztuki (m.in. O poezji naiwnej i sentymentalnej, Teatr jako instytucja moralna); interesowały go także wybrane tematy historyczne, przede wszystkim z okresu średniowiecza oraz wojny trzydziestoletniej. Uznawany za prekursora romantyzmu niem., jego twórczość, ze względu na krytykę stosunków społecznych czy portretowanie postaci wybitnych samotników skłóconych ze światem, wpisuje się w idee Okresu Burzy i Naporu, Schiller pozostaje jednak jednym z głównych przedstawicieli klasyki weimarskiej, obok Goethego, z którym wiązała go głęboka przyjaźń. Wspólnie napisali kilka istotnych tekstów, np. O patetyczności oraz humorystyczne Ksenie, razem też założyli w 1799 r. teatr w Weimarze. Pochodził z niezamożnej rodziny mieszczańskiej. Jako zdolny młodzieniec zyskał sobie mecenasa w osobie księcia Wirtembergii, Karola Eugeniusza, który umożliwił mu wyższą edukację w zakresie prawa i medycyny w akademii wojskowej w Stuttgarcie. Pierwszą i najsławniejszą ze swoich sztuk napisał mając zaledwie 18 lat, jej premiera w 1781 r. w Mannheim zaowocowała aresztowaniem autora, zakazem publikacji oraz - rozgłosem. Po tym skandalu zmuszony był potajemnie opuścić rodzinne strony i wyjechał do Lipska (gdzie z lekarza wojskowego awansował na wykładowcę filozofii i historii), Drezna, a następnie Weimaru. Drugi z najbardziej rozpoznawalnych utworów Schillera, Oda do radości, powstała w 1786 r. Skomponowana do jej słów przez Beethovena kantata stanowi finał jego IX symfonii, a dziś także hymn Unii Europejskiej. Z powodu treści Zbójców Schiller został uhonorowany obywatelstwem przez rewolucyjną Francję, jednak trudno uznać go za entuzjastę Wielkiej Rewolucji, dostrzegał bowiem dwuznaczność moralną wszelkich prób przywracania sprawiedliwości w sposób gwałtowny. Zmarł na gruźlicę, pozostawiając wiele niedokończonych prac oraz szkiców. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Oblubienica z Messyny

Fryderyk Schiller

Ob­lu­bie­ni­ca z Mes­sy­nyTra­ge­dia z chó­ra­mi OSO­BY: Don­na Iza­bel­la, księż­na Mes­sy­ny.  Don Ma­nu­el, jej syn.  Don Ce­zar, jej syn.  Be­atri­xa.  Die­go.  Po­słań­ce.  Chór zło­żo­ny z przy­bocz­nej świ­ty dwóch bra­ci.  Naj­star­si Mes­sy­ny. Oso­by nie­me.  Sce­na przed­sta­wia sa­lę z ko­lum­na­mi. Po obu stro­nach drzwi -- a wiel­kie środ­ko­we po­dwo­je pro­wa­dzą do ka­pli­cy Don­na Iza­bel­la w gru­bej ża­ło­bie. Naj­star­si Mes­sy­ny ota­cza­ją ją. IZA­BEL­LA Mę­żo­wie sta­rzy mą­dro­ścią i la­ty  Nie z wła­snej wo­li, lecz dla spraw oj­czy­zny  Opusz­czam nie­wiast mil­czą­ce kom­na­ty  I twarz od­sła­niam przed wzro­kiem mę­czy­zny. [...]Fryderyk SchillerUr. 10 listopada 1759 w Marbach Zm. 9 maja 1805 Najważniejsze dzieła: Zbójcy, Intryga i miłość, Sprzysiężenie Fieska w Genui, Don Carlos, Oda do radości, Rękawiczka Poeta i dramaturg, autor prac z zakresu estetyki (Kallias czyli O pięknie, Listy o estetycznym wychowaniu człowieka, O wzniosłości) oraz teorii sztuki (m.in. O poezji naiwnej i sentymentalnej, Teatr jako instytucja moralna); interesowały go także wybrane tematy historyczne, przede wszystkim z okresu średniowiecza oraz wojny trzydziestoletniej. Uznawany za prekursora romantyzmu niem., jego twórczość, ze względu na krytykę stosunków społecznych czy portretowanie postaci wybitnych samotników skłóconych ze światem, wpisuje się w idee Okresu Burzy i Naporu, Schiller pozostaje jednak jednym z głównych przedstawicieli klasyki weimarskiej, obok Goethego, z którym wiązała go głęboka przyjaźń. Wspólnie napisali kilka istotnych tekstów, np. O patetyczności oraz humorystyczne Ksenie, razem też założyli w 1799 r. teatr w Weimarze. Pochodził z niezamożnej rodziny mieszczańskiej. Jako zdolny młodzieniec zyskał sobie mecenasa w osobie księcia Wirtembergii, Karola Eugeniusza, który umożliwił mu wyższą edukację w zakresie prawa i medycyny w akademii wojskowej w Stuttgarcie. Pierwszą i najsławniejszą ze swoich sztuk napisał mając zaledwie 18 lat, jej premiera w 1781 r. w Mannheim zaowocowała aresztowaniem autora, zakazem publikacji oraz - rozgłosem. Po tym skandalu zmuszony był potajemnie opuścić rodzinne strony i wyjechał do Lipska (gdzie z lekarza wojskowego awansował na wykładowcę filozofii i historii), Drezna, a następnie Weimaru. Drugi z najbardziej rozpoznawalnych utworów Schillera, Oda do radości, powstała w 1786 r. Skomponowana do jej słów przez Beethovena kantata stanowi finał jego IX symfonii, a dziś także hymn Unii Europejskiej. Z powodu treści Zbójców Schiller został uhonorowany obywatelstwem przez rewolucyjną Francję, jednak trudno uznać go za entuzjastę Wielkiej Rewolucji, dostrzegał bowiem dwuznaczność moralną wszelkich prób przywracania sprawiedliwości w sposób gwałtowny. Zmarł na gruźlicę, pozostawiając wiele niedokończonych prac oraz szkiców. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Oblubienica z Messyny. Tragedia z chórami

Fryderyk Schiller

Oblubienica z Messyny to dramat niemieckiego poety, filozofa i dramaturga z połowy XVII wieku, przedstawiciela okresu Sturm und Drang, czyli burzy i naporu. Powieść powstała w 1803 roku i jest hybrydą średniowiecznego romansu z grecką tragedią. Księżna Messyny, Donna Izabela, dowiaduje się, że topór wojenny pomiędzy jej synami Don Manuelem i Don Cezarem zostaje zakopany. Jednak między mężczyznami pojawia się pewna piękna kobieta. Czy bracia przetrwają tę próbę?