Kryształowe jajo

H. G. Wells

Kryształowe jajo jest magicznym przedmiotem, pozwalającym na śledzenie wydarzeń w odległej krainie. To opowiadanie Wellsa często jest zestawiane z opublikowaną rok później Wojną światów, jako prekursorskie wobec słynnej powieści.  

Niedoświadczone widmo

H. G. Wells

Spotkanie towarzyskie mężczyzn z wyższych sfer. Po skończonej rozgrywce golfa grupka przyjaciół udaje się do klubu Mermaid", gdzie jeden z nich zatrzymał się na nocleg. W luźnej atmosferze, wśród kłębów cygar opowiada on kompanom o wydarzeniach ubiegłej nocy, gdy w pokoju hotelowym nawiedziło go widmo. Mężczyźni początkowo ironizują, ale wraz z rozwojem opowieści zmienia się ich nastawienie. Opowiadanie grozy w duchu Edgara Allana Poe.

Pokarm bogów

H.G. Wells

Dwaj biolodzy odkrywają substancję, która sprawia, że tempo wzrostu żywych organizmów (z reguły mające charakter skokowy, tzn. fazy szybkiego wzrostu występują na przemian z fazami stagnacji) staje się równomierne i nieprzerwane. Eksperyment wymyka się spod kontroli... i pojawiają się gigantyczne owady, rośliny, zwierzęta i ludzie. "Pokarm bogów" to jeden z najsłynniejszych utworów autora "Wojny światów", łączący w sobie elementy powieści katastroficznej, obyczajowej, alegorycznej i satyrycznej - w krzywym zwierciadle ukazany został zwłaszcza światek naukowców, zżeranych ambicjami ograniczonych ortodoksów za wszelką cenę walczących o sławę i uznanie.

Prawda o Pyecrafcie

H. G. Wells

Pyecraft jest odpychająco otyłym i nieprzyjemnym mężczyzną. Dręczy pana Formalyna do tego stopnia, że ten postanawia opisać i tym samym ujawnić jego prawdziwą, dość kompromitującą historię. Opowieść zaczyna się od tego, że Pyecraft użala się nad swoją tuszą i niemożnością zrzucenia kilogramów. Formalyn załatwia dla niego specyfik odchudzający swojej hinduskiej prababki. Okazuje się, że mikstura tylko pogorszyła stan mężczyzny, który nie pozbył się tkanki tłuszczowej, ale... stał się lekki jak piórko. Opowiadania zostało zekranizowane w trzecim odcinku serialu z 2001 r. "The Infinite Worlds of H. G. Wells".

Skradzione ciało

H. G. Wells

Igranie z nadprzyrodzonymi mocami bywa ryzykowne. Przekonała się o tym para badaczy zjawisk paranormalnych, która eksplorowała możliwość kontrolowanego opuszczania własnego ciała i postrzegania go z zewnątrz. Podczas takiej właśnie sesji ciało jednego z nich, pod nieobecność duszy, zostało zajęte i uprowadzone przez złowrogą istotę. Partner wyrusza w poszukiwania porwanego przyjaciela i dowiaduje się o kolejnych makabrycznych incydentach, do których dochodzi w Londynie. Opowiadanie przywodzi na myśl nowelę Roberta Louisa Stevensona "Doktor Jekyll i pan Hyde".

Syrena. Księżycowa opowieść

H. G. Wells

Ponętna przybyszka z morskich głębin mąci w głowach mężczyzn, kwestionuje normy społeczne i stawia pytania o konwenanse. W 1899 r. na plaży południowego wybrzeża Anglii wyłania się syrena. Istota przyjmuje imię Miss Doris Thalassia Waters i próbuje dołączyć do społeczeństwa. Prawdziwą motywacją jej działań jest jednak chęć uwiedzenia Harry'ego Chatterisa, w którym zakochała się kilka lat temu nad morzem. Jej zapędów nie studzi fakt, że mężczyzna jest zaręczony. Pierwowzorem głównej bohaterki jest May Nisbet - córka krytyka pisma "Times", którą Wells zobaczył pewnego razu w stroju kąpielowym, a po śmierci ojca finansował jej edukację.

W otchłani

H. G. Wells

Wielka stalowa kula została zbudowana po to, by bezpiecznie eksplorować dno oceanu. Śmiałkiem, który ma podjąć się tego zadania, jest Elstead. Tuż przed rozpoczęciem ekspedycji konstrukcja i działanie wehikułu nadal budzą wiele wątpliwości nawet wśród doświadczonych marynarzy. Jednak Elstead śmiało rozwiewa obawy, z entuzjazmem wchodzi do środka i pozwala się zanurzyć w głębi wielkiej wody. Załoga statku z zapartym tchem oczekuje powrotu kuli. Po upływie wyznaczonego czasu staje się jasne, że misja wymknęła się spod kontroli. Powieść, która zainteresuje miłośników wyobraźni Terry'ego Pratchetta.

Wehikuł czasu

H. G. Wells

Anonimowy naukowiec opracowuje prototyp machiny do podróży w czasie. Wehikuł przenosi go do 802 701 roku, gdzie rywalizują ze sobą dwie rasy. Elojowie wyewoluowali z klasy wyższej, która podporządkowała sobie świat przy użyciu nowych technologii. To pokojowa, ale mało ambitna społeczność. Inaczej niż rasa Marloków, która powstała z poniewieranej klasy robotniczej. Żyją pod ziemią, boją się światła, są bezwzględni, pożerają Elojów. Podróżnik ratuje tonącą Elojkę, odnajduje swój wehikuł i przenosi się coraz to dalej w przyszłość, aż staje się świadkiem upadku ziemi.