Bobo. Studium powiastka

Janusz Korczak

Książka o dziecku i młodzieży ale nie dla młodzieży. Wydana w 1914 roku. Korczak kwestionuje w niej legendę beztroskiej szczęśliwości dziecka, podkreśla trudy i niepokoje dzieciństwa, antagonizmy między dziećmi a rodzicami. Janusz Korczak, właśc. Henryk Goldszmit (18781942), polsko-żydowski lekarz i pedagog, pisarz i publicysta. W swoich utworach propagował prawa dziecka oraz nowoczesne metody wychowawcze. Materiały do twórczości literackiej czerpał z bezpośredniej pracy dziećmi.

Dialogi. Humoreska dramatyczna. Proza poetycka

Janusz Korczak

Tom zawiera wybór utworów literackich Janusza Korczaka: Bezwstydnie krótkie, Senat szaleńców. Humoreska ponura, Sam na sam z Bogiem. Modlitwy tych, którzy się nie modlą. Korczak poświęcił życie pracy z dziećmi i propagowaniu idei poszanowania praw dziecka. Swoje poglądy formułował w postaci tekstów literackich zarówno dla dzieci, jak i dorosłych oraz publicystycznych.

Dzieci ulicy

Janusz Korczak

Janusz Korczak Dzieci ulicy ISBN 978-83-288-2368-6 I. Nabywca dzieci W pogodny dzień jesienny Alejami Ujazdowskimi w Warszawie sunęły tłumy ludzi. Spieszno było mieszkańcom miasta nacieszyć się ciepłem, słońcem i czystym powietrzem. Toż niezadługo trzeba się będzie ukryć w mieszkalnych klatkach, wśród murów, i czekać całe pół roku, nim spod grubej warstwy brudnego śniegu ukażą się kamienie, a nędzne miejskie drzewka pierwsze puszczą pędy wiosenne. Środkiem toczył... Janusz Korczak Ur. 22 lipca 1878 (1879) w Warszawie Zm. 7 sierpnia 1942 w Treblince Najważniejsze dzieła: Król Maciuś Pierwszy (1923), Bankructwo Małego Dżeka (1924), Kajtuś czarodziej (1934), Kiedy znów będę mały (1925), Senat szaleńców (1931), Jak kochać dziecko (1920), Prawo dziecka do szacunku (1929) Właśc. Henryk Goldszmit. Z wykształcenia i zawodu lekarz, zasłynął jako pedagog i psycholog dziecięcy, twórca niezwykle nowatorskiego systemu wychowawczego, opartego na zasadach demokracji, szczerości, szacunku oraz wszechstronnej aktywizacji społecznej dzieci (np. jego podopieczni redagowali samodzielnie czasopismo ,,Mały Przegląd"). Współtwórca i kierownik żydowskiego Domu Sierot w Warszawie (1912-1942) oraz sierocińca dla dzieci polskich Nasz Dom (1919-1936) mieszczącego się na Bielanach w Warszawie. Wykładowca Instytutu Pedagogiki Specjalnej oraz Wolnej Wszechnicy Polskiej. Zajmował się publicystyką, współpracując m.in. z czasopismami ,,W słońcu" i ,,Szkoła Specjalna" oraz Polskim Radiem, w którym wygłaszał popularne pogadanki radiowe opublikowane następnie pt. Pedagogika żartobliwa. W 1942 w getcie warszawskim, pełniąc nieprzerwanie funkcję pediatry i opiekuna sierot, pisał Pamiętnik (wyd. po wojnie w Wyborze pism). Zginął w hitlerowskim obozie zagłady w Treblince wraz z wychowankami swojego zakładu. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Dzieci ulicy

Janusz Korczak

Dzieci ulicy to debiut powieściowy Janusza Korczaka. Pierwotnie tekst publikowany był w odcinkach na łamach prasy. Bohaterami opowieści są zostawione samym sobie warszawskie dzieci. Wraz z narratorem śledzimy ich losy, wędrując po XIX-wiecznej Warszawie. Głód, przemoc, alkohol i społeczna obojętność to nieustanni towarzysze tej podróży. Zestawienie dziecięcego świata przeżyć i marzeń z tragicznymi realiami stanowi niezwykły opis rzeczywistości schyłku wieku.

Dzieci ulicy

Janusz Korczak

“Dzieci ulicy” to utwór Janusza Korczaka, polsko-żydowskiego lekarza, pedagoga, pisarza i publicysty, który był prekursorem działań na rzecz praw dziecka.   Książka opowiada o dzieciach żyjących na warszawskiej ulicy i o ich drodze życiowej. Eksplorują nadwiślańskie brzegi, kryminalne dzielnice Pragi, pracują, bawią się i podejmują ważne wybory życiowe, które zdeżają się z bezwzględną rzeczywistoscią.  

Dzieci ulicy

Janusz Korczak

Powieść Janusza Korczaka opublikowana w 1901 roku. Początkowo drukowana w odcinkach w Czytelni dla Wszystkich. Powstała na bazie doświadczeń gromadzonych przez Korczaka w ciągu kilku lat obcowania z dziećmi i dorosłymi mieszkańcami Powiśla, Starego Miasta, Woli, Ochoty. Przebija z niej doskonała znajomość dzielnic, w których toczy się akcja, a także realistyczne opisy dzieci wałęsających się po mieście, szukających środków utrzymania dla siebie, rodzeństwa i rodziców.

Dzieci ulicy

Janusz Korczak

Książka opowiada o dzieciach żyjących na warszawskiej ulicy i o ich drodze życiowej, w której narrator również bierze udział towarzyszyąc swoim bohaterom. Razem z nimi przeszukuje zaułki Powiśla, eksploruje nadwiślańskie brzegi, kryminalne dzielnice Pragi, obserwuje je przy pracy i zabawie, opisuje wybory życiowe lub ściślej mówiąc, brak możliwości ich wykonania. Los dziecka ulicy jest ciężki i niesprawiedliwy, a to przez głód, bicie, praca ponad siły, alkohol, prostytucja, więzienie i niełatwo się z tego błędnego koła wyrwać, zważywszy na społeczną obojętność.

Dziecko salonu

Janusz Korczak

Powieść Janusza Korczaka z 1906 roku zawierająca wątki autobiograficzne. Stanowią one literackie opracowanie jego osobistych przeżyć i doświadczeń związanych z przebywaniem w mieszkaniach najbiedniejszej ludności Warszawy. Janusz Korczak, właśc. Henryk Goldszmit (18781942), polsko-żydowski lekarz i pedagog, pisarz i publicysta. W swoich utworach propagował prawa dziecka oraz nowoczesne metody wychowawcze. Materiały do twórczości literackiej czerpał z bezpośredniej pracy dziećmi.