Czyja wina?. Obrazek w jednym akcie

Henryk Sienkiewicz

Henryk Sienkiewicz to nie tylko autor niezapomnianych powieści i nowel, lecz także twórca sztuk scenicznych. Laureat literackiej Nagrody Nobla był także świetnym dramaturgiem. Czyja wina? to kameralna sztuka obyczajowa, która została opublikowana drukiem w 1880 r. Ukazuje spotkanie po latach dwojga znajomych Jadwigi Karłowieckiej i Leona, obecnie sławnego malarza. Kiedyś łączyło ich gorące uczucie. Teraz w rozmowie wracają do tych chwil z przeszłości, które zniszczyły ich miłość i rozdzieliły ich na zawsze. Karłowiecka mówi: W życiu nawet mężczyzna musi się czegoś trzymać, a ja, słaba kobieta, jestem jak łódka bez steru, bez wiosła i bez światła, do którego bym zmierzać mogła. A serce wyrywa się do szczęścia. Chciejcie wy zrozumieć, że kobieta musi być kochaną i musi kochać kogokolwiek w świecie; inaczej, w braku prawdziwej miłości, chwyta za pierwszy lepszy jej pozór, za pierwszy lepszy cień....

Diokles

Henryk Sienkiewicz

DioklesBaśń ateńska Boski Sen ukoił Ateny i w ciszy głuchej można było nieledwie usłyszeć oddech śpiącego miasta. Blask księżyca pogrążył jakby w rozlewnej, srebrnej i sennej kąpieli wzgórza. Akropol, świątynie, lasy oliwne i kępy czarnych cyprysów. Ucichły fontanny, zasnęły straże scytyjskie przy bramach, zasnęło miasto, zasnęła okolica. Wśród głębokiej nocy czuwał tylko młody Diokles — i wsparłszy czoło na stopach posągu Pallady, bielejącego w ogrodach Akademii, objął ramionami nogi bogini i wołał: — Ateno, Ateno! [...]Henryk SienkiewiczUr. 5 maja 1846 r. w Woli Okrzejskiej na Podlasiu Zm. 15 listopada 1916 r. w Vevey (Szwajcaria) Najważniejsze dzieła: nowele: Za chlebem (1880), Janko Muzykant (1880), Latarnik (1882); powieści: Trylogia (Ogniem i mieczem 1883-83, Potop 1886, Pan Wołodyjowski 1888), Quo vadis (1896), Krzyżacy (1900), W pustyni i w puszczy (1911) Polski powieściopisarz i publicysta, laureat Nagrody Nobla za ?całokształt twórczości? (1905). Studiował (1866-71) na różnych wydziałach Szkoły Głównej i rosyjskiego UW, lecz żadnego nie ukończył. Pracował jako dziennikarz (felietony pod pseud. ?Litwos?) i jako korespondent w Ameryce Pn. (1876-78). Wiele podróżował (Konstantynopol, Ateny, Zanzibar). Debiutował w 1872 r. powieścią współczesną Na marne oraz tendencyjnymi nowelami Humoreski z teki Worszyłły. Sławę przyniosły mu powieści historyczne. Działacz społeczny: ufundował (1889) stypendium, z którego korzystali m.in. Wyspiański, Konopnicka, Przybyszewski i Tetmajer; założył sanatorium przeciwgruźlicze dla dzieci w Bystrem; wyjechawszy do Szwajcarii w 1914 r. organizował pomoc ofiarom wojny w Polsce. autor: Cezary Ryska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Dwie Drogi

Henryk Sienkiewicz

  “Dwie drogi" to wczesna nowela Henryka Sienkiewicza, laureata literackiej Nagrody Nobla, jednego z najpopularniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX w. Nowela pochodzi ze zbioru “Humoreski z teki Worszyłły”, który składał się również z utworu “Nikt nie jest prorokiem między swemi”. Uchodzą one za klasyczny przykład piśmiennictwa tendencyjnego. Sam autor wstydził się później tego dzieła i nie chciał nawet go włączyć do zbiorowej edycji swoich Pism. Wznowienie tej noweli ukazało się w 1901.

Dwie łąki

Henryk Sienkiewicz

Dwie łąki Były dwie krainy, leżące obok siebie niby dwie łąki niezmierne, podzielone tylko jasnym strumieniem. Brzegi tego strumienia rozchylały się w jednym miejscu łagodnie na obie strony, tworząc bród miałki w kształcie jeziorka o wodach cichych i przezroczystych. Pod błękitną tonią widać było dno złote, z którego wyrastały łodygi lotosu, rozkwitającego nad wodną szybą kwieciem różowym i białym; tęczowe łątki i motyle wiły się wokół kwiatów, a wśród palm nadbrzeżnych i wyżej, w promiennym powietrzu, dzwoniły, jak srebrne dzwonki, ptaki. [...]Henryk SienkiewiczUr. 5 maja 1846 r. w Woli Okrzejskiej na Podlasiu Zm. 15 listopada 1916 r. w Vevey (Szwajcaria) Najważniejsze dzieła: nowele: Za chlebem (1880), Janko Muzykant (1880), Latarnik (1882); powieści: Trylogia (Ogniem i mieczem 1883-83, Potop 1886, Pan Wołodyjowski 1888), Quo vadis (1896), Krzyżacy (1900), W pustyni i w puszczy (1911) Polski powieściopisarz i publicysta, laureat Nagrody Nobla za ?całokształt twórczości? (1905). Studiował (1866-71) na różnych wydziałach Szkoły Głównej i rosyjskiego UW, lecz żadnego nie ukończył. Pracował jako dziennikarz (felietony pod pseud. ?Litwos?) i jako korespondent w Ameryce Pn. (1876-78). Wiele podróżował (Konstantynopol, Ateny, Zanzibar). Debiutował w 1872 r. powieścią współczesną Na marne oraz tendencyjnymi nowelami Humoreski z teki Worszyłły. Sławę przyniosły mu powieści historyczne. Działacz społeczny: ufundował (1889) stypendium, z którego korzystali m.in. Wyspiański, Konopnicka, Przybyszewski i Tetmajer; założył sanatorium przeciwgruźlicze dla dzieci w Bystrem; wyjechawszy do Szwajcarii w 1914 r. organizował pomoc ofiarom wojny w Polsce. autor: Cezary Ryska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Gimnastyka w szkole podstawowej i ponadpodstawowej. Podręcznik dla studentów akademii wychowania fizycznego, nauczycieli wychowania fizycznego i amatorów gimnastyki

Małgorzata Sobera, Jolanta Barbara Jabłonkowska, Piotr Piestrak, Patrycja Proskura, ...

Gimnastyka w szkole staje się coraz bardziej nieobecna. Powody marginalizowania tej formy aktywności ruchowej są złożone. Pragnąc przełamać ten impas, wypuszczamy do czytelnika podręcznik przedstawiający podstawowe ćwiczenia oraz metodykę ich nauczania - z uwzględnieniem aktualnych przepisów bezpieczeństwa. Podręcznik zawiera także poszerzony zakres ćwiczeń, które mogą być same w sobie wyzwaniem dla sprawniejszych i ambitnych studentów czy uczniów. Pozycja ta może więc być użyteczna dla studentów AWF-ów, jako kompendium wiedzy o gimnastyce oraz źródło informacji teoretyczno-praktycznych, potrzebnych do własnego rozwoju umiejętności gimnastycznych i do zaliczenia egzaminu z tego przedmiotu. Dla nauczycieli WF-u mamy dobrą wiadomość! NIE TRZEBA TRZYMAĆ I DŹWIGAĆ UCZNIÓW, żeby nauczyć ich podstawowych ćwiczeń gimnastycznych takich, jak stanie na rękach, przerzut bokiem ("gwiazda"), skoki przez przyrządy. Wielu nauczycieli WF-u wybiera takie formy zajęć ruchowych, które nie wymagają bezpośredniego kontaktu. Są sposoby, żeby wyeliminować tę obawę, a jednocześnie nie zrezygnować z uczenia ćwiczeń gimnastycznych. Podajemy je w podręczniku. Przedstawiamy też zasady oraz sposoby pomocy i ochrony podczas nauczania trudniejszych ćwiczeń gimnastycznych. Dla ambitnych nauczycieli i początkujących instruktorów gimnastyki będzie to pożyteczna część naszego opracowania. Staraliśmy się pokazać wszystko na zdjęciach, żeby nie było wątpliwości, co do jakiegokolwiek chwytu czy ustawienia nauczyciela względem ćwiczącego. Rozumiemy, że opis niektórych ćwiczeń lub zasad pomocy i ochrony jest zbyt długi, ale wizualizacja znacznie ułatwia zrozumienie tych informacji. Na końcu książki umieściliśmy krótki rozdział dotyczący sposobów komunikacji pomiędzy nauczycielem/trenerem i uczniem. Są tam zawarte pewne uniwersalne informacje, które trzeba przyswoić, żeby nie powielać typowych błędów w kontakcie nauczyciel-uczeń. Jeśli uda nam się zrealizować chociaż część tych założeń, to cel zostanie osiągnięty. Zawsze jesteśmy też otwarci na zgłaszanie swoich uwag i propozycji z punktu widzenia odbiorcy, do czego zachęcamy poprzez kontakt z Zakładem Gimnastyki w Akademii Wychowania Fizycznego im. Polskich Olimpijczyków.

Hania

Henryk Sienkiewicz

Historia romantycznej miłości. Młody panicz Henryk i jego rówieśnik, syn bogatego ziemianina tatarskiego Selim Mirza, zakochują się w tej samej dziewczynie. Hania jest sierotą, córką wiernego sługi ojca Henryka. Między młodzieńcami dochodzi do ostrej rywalizacji o względy dziewczyny...

Hania

Henryk Sienkiewicz

  “Hania" to nowela Henryka Sienkiewicza, laureata literackiej Nagrody Nobla, jednego z najpopularniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX w. Opowiada o historii miłosnego trójkąta. “Hania” wraz ze “Starym sługą” i “Selimem Mirzą” składa się na tzw. "małą trylogię". Badacze literatury zwracają uwagę, że sposób prezentacji świata w "Hani" nie przypomina w niczym romansu zachodnioeuropejskiego ani tradycji polskich i na tle ówczesnej produkcji pisarskiej odznacza się oryginalnością. Wątek niespełnionej miłości przypomina swoim nastrojem utwory Lwa Tołstoja i niektóre opowiadania Iwana Turgieniewa.

H.K.T

Henryk Sienkiewicz

H. K. T. Bajka Leci sobie drapieżny sęp, leci, leci, wreszcie siada wśród skał przy sokolim gnieździe i poczyna krakać na sokoła: — W imieniu moich praw, słuchaj mnie! — Czego chcesz? — pyta sokół. — Chcę cię zabić i pożreć — powiada sęp. — A cóż ci po mojej zgubie? — Co za głupie pytanie i co za brak wykształcenia! Ciasno mi jest w rodzinnym gnieździe, więc chcę zabrać twoje, abym miał gdzie umieścić moich młodszych synów; po wtóre, mam swoją sępią politykę, której twoje istnienie zawadza; a po trzecie, kraczesz innym głosem niż ja i nie kochasz mnie. [...]Henryk SienkiewiczUr. 5 maja 1846 r. w Woli Okrzejskiej na Podlasiu Zm. 15 listopada 1916 r. w Vevey (Szwajcaria) Najważniejsze dzieła: nowele: Za chlebem (1880), Janko Muzykant (1880), Latarnik (1882); powieści: Trylogia (Ogniem i mieczem 1883-83, Potop 1886, Pan Wołodyjowski 1888), Quo vadis (1896), Krzyżacy (1900), W pustyni i w puszczy (1911) Polski powieściopisarz i publicysta, laureat Nagrody Nobla za ?całokształt twórczości? (1905). Studiował (1866-71) na różnych wydziałach Szkoły Głównej i rosyjskiego UW, lecz żadnego nie ukończył. Pracował jako dziennikarz (felietony pod pseud. ?Litwos?) i jako korespondent w Ameryce Pn. (1876-78). Wiele podróżował (Konstantynopol, Ateny, Zanzibar). Debiutował w 1872 r. powieścią współczesną Na marne oraz tendencyjnymi nowelami Humoreski z teki Worszyłły. Sławę przyniosły mu powieści historyczne. Działacz społeczny: ufundował (1889) stypendium, z którego korzystali m.in. Wyspiański, Konopnicka, Przybyszewski i Tetmajer; założył sanatorium przeciwgruźlicze dla dzieci w Bystrem; wyjechawszy do Szwajcarii w 1914 r. organizował pomoc ofiarom wojny w Polsce. autor: Cezary Ryska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.