King Richard the Third

William Shakespeare

Heroes of the work are ready for terrible deeds for the sake of power. Richard is a model of canonical evil, almost a fairy-tale villain, in whom there is nothing light. The main character goes to power through numerous crimes and deceptions. He does not spare underage nephews, ordering to kill them in the Tower, and then dies in a battle with another claimant to the throne.

Komedia omyłek

William Shakespeare

”Komedia omyłek” to farsa autorstwa Williama Shakespeare’a, napisana pomiędzy 1592 a 1594 rokiem. Jest jego najkrótszą komedią. Podstawą napisania utworu była komedia Plauta Menaechmi. Z niej zapożyczył Szekspir wątek bliźniąt, które ciągle ze sobą mylono. Bohaterowie, jak u Plauta pochodzą z Syrakuz, akcję utworu przeniósł jednak angielski dramaturg z Epidamnum do bardziej znanego Efezu.

Komedia omyłek

William Shakespeare

Farsa Szekspirowska oparta na motywie bliźniąt, które ciągle ze sobą mylono. Bliźnięta rozdzielone w dzieciństwie, dwaj identyczni chłopcy, którzy nie wiedzą o sobie nawzajem, a w dodatku nagle pojawiają się w jednym mieście z tego musi zrodzić się prawdziwa komedia omyłek. Utwór pełen humoru sytuacyjnego, który rozbawi do łez największych maruderów.

Koriolan

William Shakespeare

Tragedia autorstwa Williama Szekspira, której akcja rozgrywa się na początku V wieku naszej ery w Rzymie, tuż po wygnaniu Tarkwiniuszy. W mieście rozpoczynają się zamieszki, ponieważ ludzie coraz bardziej cierpią z powodu braku jedzenia, ubóstwa i coraz większej drożyzny. Zbuntowany lud za zaistniały stan rzeczy obwinia Gnejusza Marcjusza, wybitnego generała. Ten jednak nieprzychylnie patrzy na swój lud, uważając go za głupi i tchórzliwy motłoch.

Koriolan

William Shakespeare

”Koriolan” to tragedia autorstwa Williama Shakespeare’a, datowana na 1607 rok. Bohaterem tragicznym jest rzymski żołnierz, Gnejusz Marcjusz Koriolan. Koriolan jest prawdopodobnie najbardziej nieprzeniknionym tragicznym bohaterem, stworzonym przez Szekspira, rzadko wyjawiającym motywy swojej izolacji od rzymskiego społeczeństwa. Czytelnicy często uważają go za niesympatyczną postać, chociaż jego ciężka do wytrzymania duma jest czasem równoważona jego niechęcią do bycia wielbionym, a także oporami przed wykorzystaniem swoich sukcesów do celów politycznych. W utworze tym polityka ma niebagatelne znaczenie. Pokazuje różnice pomiędzy rządami ludu, a rządami autokratycznymi.

Król Lear

William Shakespeare

”Król Lear” to tragedia Williama Shakespeare’a, prawdopodobnie napisana w roku 1605. Fabuła dramatu oparta jest na legendzie o Llyrze, mitycznym królu Brytanii. Bezpośrednim źródłem inspiracji była anonimowa sztuka o królu Learze, wystawiana w czasach Szekspira. Król Lear uznawany jest za jedno z największych osiągnięć Szekspira.

Król Lear

William Shakespeare

Lear, król Brytanii, zmęczony wieloletnim panowaniem, postanawia oddać władzę swoim trzem córkom: Goneril, Regan i Kordelii. Ma zamiar rozdzielić królestwo, a następnie korzystać z gościny u każdej z córek. Podziału poszczególnych części dokona na podstawie oceny miłości, jaką darzy go każda z nich. Dwie najstarsze potomkini z wielką wylewnością opowiadają o swoim uczuciu do ojca. Obie w zamian otrzymują pokaźną część majątku. Gdy dochodzi do najmłodszej Kordelii ta nie znajduje słów, które wyraziłyby jej stosunek do króla. Lear wpada w szał i ze złości wydziedzicza najmłodszą z córek. Szybko okazuje się, że popełnia wielki błąd. Krol Lear" to jedna z najbardziej znanych tragedii Shakespearea. Autor oparł fabułę dramatu na legendzie o mitycznym królu Brytanii Llyrze.

Król Lir (Lear)

William Shakespeare

Król Lir (Lear) (ang. King Lear) – tragedia Williama Shakespeare’a, prawdopodobnie napisana w roku 1605. Fabuła dramatu oparta jest na legendzie o Llyrze, mitycznym królu Brytanii. Bezpośrednim źródłem inspiracji była anonimowa sztuka o królu Learze, wystawiana w czasach Szekspira. Król Lear uznawany jest za jedno z największych osiągnięć Szekspira. Akcja dramatu dzieje się w legendarnych czasach XXXII wieku od stworzenia świata (VIII w. p.n.e.) w Brytanii. Shakespeare stara się nadać dramatowi aurę pradawności, odpowiednio kreśląc realia i stylizując język. Wydarzenia rozgrywają się w Brytanii: w pałacu króla Leara, pałacu księcia Albany, zamku hrabiego Gloucestera, w samotnej chacie w dzikiej okolicy, w obozach francuskim i brytańskim w okolicy Dover.