Kariera Nikodema Dyzmy

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Co zrobić, by należeć do elity narodu? Poczciwy Dyzma pokazuje, że wystarczy po prostu być. To błyskotliwa opowieść o urzędniku pocztowym, którego życie zmienia się o 180 stopni dzięki znalezieniu zaproszenia na przyjęcie dla dyplomatów. Dyzma, 30-parolatek bez ambicji, z dnia na dzień zdobywa uznanie wyższych sfer i rozpoczyna ogromną karierę. Ta przewrotna powieść obnaża cynizm i głupotę elit lat 20., dostarczając zarazem niezwykłego obrazu epoki, który wciąż pozostaje aktualny. Autor z niezrównaną wnikliwością i humorem przedstawia, jak łatwo można oszukać społeczeństwo pragnące wierzyć w pozory. Idealna dla fanek i fanów Marka Hłasko. Tadeusz Dołęga-Mostowicz (1898-1939) - polski prozaik i scenarzysta. Rozgłos przyniosła mu Kariera Nikodema Dyzmy, wydana w 1932 roku. Powieść kilkakrotnie ekranizowana, na podstawie której powstał również serial.

Kariera Nikodema Dyzmy

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

 Postać Dyzmy została przedstawiona w powieści w sposób tak wyrazisty, że z czasem nazwisko to stało się symbolem człowieka nieokrzesanego i pozbawionego kwalifikacji, ale jednocześnie sprytnego oszusta i karierowicza.

Kariera Nikodema Dyzmy

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

„Kariera Nikodema Dyzmy” to powieść Tadeusza Dołęgi-Mostowicza wydana w 1932 w Warszawie. Bezrobotny Nikodem Dyzma, niespodziewanie dostaje się do warszawskiej śmietanki towarzyskiej i robi polityczną karierę.

Kiwony

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Kiwony, potakiwacze, lizusi. Obraz społeczeństwa okresu międzywojennego. A na ich tle bohater z aspiracjami literackimi, filozof, przekonany jednak, że w życiu należy zawsze postępować tak jak to czyni spokojna większość. To dzieło znakomitego Dołęgi-Mostowicza choć napisane przed kilkudziesięciu laty nic nie straciło z aktualności. I dziś bowiem żyjemy w takim samym świecie potakiwaczy, takich... kiwonów...

Kiwony

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

ózef Domaszko właśnie zdał maturę. Ma romans z córką swej ciotki Natalką. Dewizą życiową tego zdolnego i ambitnego młodzieńca jest ulubione motto jego stryja Cezarego: Trzeba zawsze w życiu stosować się do tego, co jest przyjęte i uznawane przez szanowanych, poważnych i spokojnych ludzi. Stryj, który łożył na naukę Józefa, chce, żeby ten został literatem, ma w sobie wszak krew wieszcza Słowackiego. Powikłane losy naszego bohatera przedstawione są w książce Kiwony na niezwykle interesującym tle wydarzeń rozgrywających się w stołecznych redakcjach prasowych, salonach warszawskiej inteligencji i domach zamożnej burżuazji. Kiwonowatość, czyli lizusostwo przedstawicieli ówczesnych elit, ludzi pozbawionych inicjatywy i bezwolnie poddających się biegowi wydarzeń, to typowe zjawisko tamtych czasów.

Kiwony

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Człowiek bez własnego zdania to człowiek bez właściwości. Zdolny i ambitny. Młody i zaangażowany. Filozof i literat. Żyje w międzywojennej Polsce, dopiero przekonując się na czym to życie polega. Świat burżuazji, inteligencji oraz salonowych rozmów trudno mu się oprzeć takiej rzeczywistości. Kusi w niej uznanie, kuszą kobiety wolne, chętne, wyzwolone. Zachłyśnięty tym wszystkim bohater nie zauważa, kiedy traci swoją niewinność... kiedy dopada go "kiwonowatość".

Kiwony

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Ceremonia była skończona. Hałas rozsuwanych krzeseł i wesoły gwar napełniły tak uroczystą jeszcze przed chwilą salę. Nauczycielstwo w galowych frakach zeszło z estrady, mieszając się z szumem granatowych mundurków i ich rodzin, na których tle jaskrawo połyskiwały białością długie rury grubego brystolu świadectwa maturalne. (Fragment)

Kiwony

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

„Kiwony„ to powieść autorstwa Tadeusza Dołęgi-Mostowicza. Polskiego pisarza i scenarzysty, znanego przede wszystkim jako twórca „Kariery Nikodema Dyzmy” oraz „Znachora”. Bohaterem powieści jest Józef Domaszko, niespełniony literat, potomek Juliusza Słowackiego, który za wzorem bogatego stryja Cezarego żyje zgodnie z mottem: „trzeba zawsze w życiu stosować się do tego, co jest przyjęte i uznawane przez szanowanych poważnych i spokojnych ludzi”. Domaszko rezygnuje ze swoich idei i poglądów, aby prowadzić konformistyczne życie. Chociaż przynosi mu to korzyści materialne i pozycję społeczną, to krzywdzi najbliższe mu osoby, w tym kochającą go kobietę.