Niewola tatarska

Henryk Sienkiewicz

Akcja utworu Niewola tatarska toczy się w pierwszej połowie XVII wieku na południowo-wschodnich kresach Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Utwór pisany w formie pamiętnika Aleksego Zdanborskiego. Zdanborski ubogi szlachcic nieszczęśliwie kocha się w córce bogatego magnata, pannie Marysi. By stać się godnym ukochanej, zaciąga się do wojska. Wierzy, iż w służbie wojskowej okryje się sławą i zdobędzie majątek. Wkrótce bierze udział w pierwszej bitwie z Tatarami. Bitwa kończy się zwycięstwem wojsk polskich, jednak Aleksy w pogoni za rozbitym wrogiem oddala się od reszty wojska i sam dostaje się do niewoli. Wódz tatarski Sulejman Aga początkowo traktuje go dobrze, licząc na bogaty okup za jeńca. Okazuje się jednak że Aleksy nie ma pieniędzy...

Niewola tatarska

Henryk Sienkiewicz

Henryk Sienkiewicz Niewola tatarska Urywki z kroniki szlacheckiéj Aleksego Zdanoborskiego ISBN 978-83-288-2821-6 I Pacholę jadąc przodem, albo-li téż za mną, pobrzdękiwało na teorbaniku, a mnie żałość i tęsknota za Marysią ściskały sercei im daléj od niej odjeżdżałem, tém ją miłowałem goręcéj. Przychodziły mi wonczas na myśl słowa: post equitem sedet atra cura, lecz gdy w tak wielkiém fortuny mojej uszczupleniu z J. W. Tworzyańskim mówić, ani mu się wyspowiadać z ... Henryk Sienkiewicz Ur. 5 maja 1846 r. w Woli Okrzejskiej na Podlasiu Zm. 15 listopada 1916 r. w Vevey (Szwajcaria) Najważniejsze dzieła: nowele: Za chlebem (1880), Janko Muzykant (1880), Latarnik (1882); powieści: Trylogia (Ogniem i mieczem 1883-83, Potop 1886, Pan Wołodyjowski 1888), Quo vadis (1896), Krzyżacy (1900), W pustyni i w puszczy (1911) Polski powieściopisarz i publicysta, laureat Nagrody Nobla za całokształt twórczości (1905). Studiował (1866-71) na różnych wydziałach Szkoły Głównej i rosyjskiego UW, lecz żadnego nie ukończył. Pracował jako dziennikarz (felietony pod pseud. Litwos) i jako korespondent w Ameryce Pn. (1876-78). Wiele podróżował (Konstantynopol, Ateny, Zanzibar). Debiutował w 1872 r. powieścią współczesną Na marne oraz tendencyjnymi nowelami Humoreski z teki Worszyłły. Sławę przyniosły mu powieści historyczne. Działacz społeczny: ufundował (1889) stypendium, z którego korzystali m.in. Wyspiański, Konopnicka, Przybyszewski i Tetmajer; założył sanatorium przeciwgruźlicze dla dzieci w Bystrem; wyjechawszy do Szwajcarii w 1914 r. organizował pomoc ofiarom wojny w Polsce. autor: Cezary Ryska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Niewola tatarska

Henryk Sienkiewicz

"Niewola tatarska" to nowela Henryka Sienkiewicza, laureata literackiej Nagrody Nobla, jednego z najpopularniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX w.   Akcja utworu toczy się na południowo-wschodnich kresach Rzeczypospolitej Obojga Narodów w pierwszej połowie XVII wieku. Utwór pisany w formie fikcyjnego pamiętnika Aleksego Zdanoborskiego. Bohater ten nieszczęśliwie kocha się w Marysi, córce bogatego magnata, jednak sam jest szlachcicem ubogim. By stać się godny ukochanej, udaje się na kresy zaciągnąć się do wojska. Liczy na to, że w służbie wojskowej okryje się sławą i zdobędzie majątek.

Niewola tatarska. Urywki z kroniki szlacheckiej Aleksego Zdanoborskiego

Henryk Sienkiewicz

Niewola tatarska: Urywki z kroniki szlacheckiej Aleksego Zdanoborskiego nowela o treści patriotycznej autorstwa Henryka Sienkiewicza. Akcja utworu toczy się na południowo-wschodnich kresach Rzeczypospolitej Obojga Narodów, w pierwszej połowie XVII wieku. Utwór pisany w formie fikcyjnego pamiętnika Aleksego Zdanborskiego. Bohater ten nieszczęśliwie kocha się w Marysi, córce bogatego magnata, jednak sam jest szlachcicem ubogim. By stać się godny ukochanej, udaje się na kresy, by zaciągnąć do wojska. Liczy na to, że w służbie wojskowej okryje się sławą i zdobędzie majątek. Wkrótce po zaciągnięciu się, Aleksy bierze udział w pierwszej bitwie z Tatarami. Bitwa kończy się zwycięstwem wojsk polskich, jednak Aleksy w pogoni za rozbitym wrogiem oddala się od reszty wojska i sam dostaje się do niewoli... (http://pl.wikipedia.org/wiki/Niewola_tatarska). To oczywiście nie koniec przygód bohatera. Akcja powieści toczy się wartko, czyta się ją z zapartym tchem. Szczególnie polecana dla młodzieży szukającej wzorców oraz ideałów.

Nikt nie jest prorokiem między swemi

Henryk Sienkiewicz

  “Nikt nie jest prorokiem między swemi" to wczesna nowela Henryka Sienkiewicza, laureata literackiej Nagrody Nobla, jednego z najpopularniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX w. Nowela pochodzi ze zbioru “Humoreski z teki Worszyłły”, który składał się również z utworu “Dwie Drogi”. Uchodzą one za klasyczny przykład piśmiennictwa tendencyjnego. Sam autor wstydził się później tego dzieła i nie chciał nawet go włączyć do zbiorowej edycji swoich Pism. Wznowienie tej noweli ukazało się w 1901.

Nowele amerykańskie

Henryk Sienkiewicz

W lutym 1876 r. Henryk Sienkiewicz wraz z aktorką Heleną Modrzejewską i grupą znajomych wybrał się w podróż do USA. W owym czasie nie było to czymś powszednim. W Ameryce zatrzymał się dłużej w Kalifornii. Pod wpływem podróży do Stanów Zjednoczonych napisał Nowele amerykańskie kilka ważnych dla swej twórczości nowel i opowiadań: Komedia z pomyłek, Przez stepy, Orso, W krainie złota, Za chlebem, Latarnik, Wspomnienie z Maripozy i Sachem.

Nowele i opowiadania

Henryk Sienkiewicz

Twórczość nowelistyczna Henryka Sienkiewicza obejmuje trzy zazębiające się kręgi tematyczne: chłopski, antyzaborczo-patriotyczny oraz amerykański. Ten ostatni jest wynikiem obserwacji podjętych w podróży po Ameryce, którą autor odbył w latach 18761878. Najczęściej powracającym motywem zbioru Nowele i opowiadania jest niezawiniona niedola bohaterów: bezradność ciemnego i oszukanego chłopa (Szkice węglem, Bartek Zwycięzca), bezradność krzywdzonego dziecka (Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela), obraz skutków cywilizacji (Orso, Sachem). Narracja nowel i opowiadań Sienkiewicza oscyluje pomiędzy ujęciem groteskowym (zwłaszcza w nowelach chłopskich) a liryczno-patetycznym. Autor z umiarem stosuje rozmaite efekty kompozycyjne, dba o powściągliwość stylistyczną i stara się osiągnąć efektowne zakończenie. Dużą wagę przykłada też do elementów opisowych, celując w perspektywicznym ujęciu krajobrazu oraz w oddaniu jego kolorystycznych i świetlnych walorów. W zbiorze znajdziemy następujące utwory: Latarnik, Wspomnienie z Maripozy, Orso, Sachem, Janko Muzykant, Jamioł, Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela, Stary sługa, Tissot w Warszawie, Lux in tenebris lucet, Sielanka, Organista z Ponikły, Duma, Dzwonnik, U źródła, Sen, Autorki, We mgle, Sabałowa bajka, Płomyk, Komedia z pomyłek, Toast, Żurawie, Jako się p. Lubomirski nawrócił i kościół w Tarnawie wybudował, Kordecki, Korynek, Ongi i dziś, Wyrok Zeusa, Na Olimpie, Przygoda Arystoklesa, Diokles, Biesiada, Co się raz stało w Sydonie, Sąd Ozyrysa, Wesele, Z dawnych dziejów, Czy ci najmilszy? , Legenda żeglarska, Śmierć Delfina, Bajka, Osiczyna, U bramy Raju, H. K. T., Bądź błogosławiona oraz Dwie łąki.

Ogniem i mieczem

Henryk Sienkiewicz

Ogniem i mieczem to pierwsza z trzech powieści historycznych będących częścią Trylogii Henryka Sienkiewicza. Akcja utworu rozgrywa się w latach 16481651 w okresie powstania Chmielnickiego na Ukrainie. W powieści przeplata się wątek walk polsko-kozackich z historią miłosną Jana Skrzetuskiego i Heleny Kurcewiczówny. Jan Skrzetuski, żołnierz chorągwi Księcia Jeremiego Wiśniowieckiego, wraca z Krymu i przypadkiem uwalnia z rąk opryszków dowódcę Kozaków, Bohdana Chmielnickiego. Powracając do Łubniów, pomaga Helenie Kurcewiczównie i zakochuje się w niej na umór. Nie wie jednak, że kobieta została już obiecana innemu mężczyźnie, Bohunowi...