Edukacja jutra. Współczesny stan etapów i dziedzin edukacji w Polsce

Aleksandra Kamińska-Małek, Piotr Oleśniewicz (red.)

(...) By móc zrealizować zadania wynikające ze zmienności i nietrwałości współczesnej kultury, trzeba  rozpocząć od namysłu nad edukacją – już tą dotyczącą dzieci najmłodszych. W trakcie studiów pedagogicznych wiele czasu poświęca się na zaznajomienie studentów ze specyfiką okresu dzieciństwa. Charakterystyczne dla niego są szerokie możliwości wszechstronnego rozwoju (m.in. w aspekcie fizycznym, intelektualnym,emocjonalnym), którego prawidłowe stymulowanie zaważy na przyszłej realizacji indywidualnego potencjału, tkwiącego w każdym dziecku. Jednak należy zadać sobie retoryczne pytania: Czy zawsze rozwój ten jest w pełni realizowany? Czy w wielu przypadkach dzieci pochodzących z tzw. patologicznych środowisk jest on realizowany w ogóle? Czy też wreszcie jest on odpowiednio indywidualizowany,z uwzględnieniem specjalnych potrzeb edukacyjnych (w tym rozwojowych) coraz większej grupy uczniów? Myślimy, że każdy pedagog i każda osoba zainteresowana indywidualnym rozwojem człowieka potrafi odpowiedzieć na te pytania.

Poczucie sensu życia studentów pedagogiki - przyszłych pedagogów

Aleksandra Kamińska-Małek

W kontekście sensu życia traktowanego jako problem edukacji szczególnej, istotne wydaje się przede wszystkim stanowisko studentów kierunków pedagogicznych. Być może należy oddać głos tym, którzy swoją zawodową przyszłość chcą związać z pracą w zawodzie nauczyciela, wychowawcy czy też w innych zawodachzwiązanych z pedagogiką jako kierunkiem kształcenia. Na tej kanwie powstała niniejsza praca, której celem jest poznanie poziomu poczucia sensu życia studentów pedagogiki – przyszłych pedagogów. W niniejszej pracy analizuję zatem,jakie czynniki wpływają pozytywnie, a jakie negatywnie na to poczucie, co wyróżnia studentów o niskim poczuciu sensu życia oraz jakie miejsce w kształtowaniu poczucia sensu życia przyszłych, a w wielu przypadkach obecnych już pedagogów zajmuje praca zawodowa.