9 powodów, dla których warto stosować eplerenon

Beata Wożakowska-Kapłon

Terapia antagonistami receptorów mineralokortykoidowych: eplerenonem lub spironolaktonem, prowadzi do zmniejszenia ryzyka hospitalizacji i zgonów u chorych z niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory. Eplerenon, selektywny antagonista receptorów mineralokortykoidowych, jest lepiej tolerowany, a terapia obarczona jest mniejszym ryzykiem działań niepożądanych niż w przypadku leczenia spironolaktonem. Eplerenon stanowi preferowaną opcję terapeutyczną zwłaszcza u chorych rozwijających efekty pobudzenia receptora androgenowego i progesteronowego przy stosowaniu spironolaktonu skutkującym częstym występowaniem działań niepożądanych, takich jak: ginekomastia, zaburzenia libido, spadek potencji u mężczyzn i zaburzenia cyklu miesiączkowego u kobiet. Wydaje się, że eplerenon cechują działania plejotropowe obejmujące nie tylko kardio-, ale również nefroprotekcję.

Aktualne miejsce dabigatranu w zapobieganiu powikłaniom zakrzepowo-zatorowym u pacjentów z migotaniem przedsionków

Ireneusz Domański-Giec, Beata Wożakowska-Kapłon

Dabigatran jest popularnym antykoagulantem niebędącym antagonistą witaminy K, którego mechanizm działania opiera się na hamowaniu trombiny. Stosowany jest m.in. w profilaktyce powikłań o charakterze zakrzepowo-zatorowym u chorych z migotaniem przedsionków. Pomimo długiej obecności na rynku, niezmiennie pozostaje lekiem aktualnym, wysoce skutecznym i bezpiecznym.

Iwabradyna w terapii niewydolności serca

Beata Wożakowska-Kapłon, Artur Mamcarz, Krzysztof J. Filipiak

Zasadnicza część monografii Iwabradyna w terapii niewydolności serca - od teorii do praktyki to przede wszystkim bardzo ciekawie ujęte kompendium wiedzy o znaczeniu podwyższonej częstości akcji serca, patofizjologicznych przesłankach stosowania iwabradyny, dowodach na jej skuteczność i bezpieczeństwo, jakie posiadamy dzięki badaniu klinicznemu SHIFT. Nie ma w Polsce innej jednostki chorobowej z kręgu sercowo-naczyniowego, której znaczenie epidemiologiczne będzie wzrastać w następnych dekadach tak szybko, jak ma to miejsce w przypadku niewydolności serca. Z tego powodu zachęcamy Państwa do zapoznania się z niniejszą monografią, która znakomicie łączy podstawy teoretyczne i aspekty praktyczne stosowania iwabradyny w nowoczesnej terapii niewydolności serca.