6 najpiękniejszych powieści. MultiBook

Helena Mniszkówna

Helena Mniszkówna (18781943) była autorką romansów z życia wyższych sfer. Uznawana jest za klasyka literatury popularnej przeznaczonej dla masowego czytelnika. Fenomen twórczości powieściowej Mniszkówny polegał na tym, że chętnie posługiwała się sytuacjami melodramatycznymi, które w zbiorowej świadomości funkcjonowała od zarania literatury. Powieści autorki mówią o miłości, ale przede wszystkim o zalotach. To szczegółowa analiza wszelakich działań, które zmierzają do połączenia dwojga zakochanych ludzi. Im więcej przeszkód po drodze do celu, tym większa wartość ich miłości. W swych utworach powieściopisarka głosiła zwycięstwo cnoty i szlachetności nad złem i egoizmem. W multibooku znalazło się 6 najpiękniejszych powieści autorki, takich jak: Trędowata Ordynat Michorowski Panicz Gehenna Sfinks Magnesy serc

Czciciele szatana

Helena Mniszkówna

Zbiór opowiadań Heleny Mniszkówny z różnych okresów jej twórczości. Tematem przewodnim jest w nich miłość - gorąca, zagadkowa, zdradziecka, nieszczęśliwa. Choć bohaterowie pochodzą z różnorodnych warstw społecznych, autorka udowadnia, że głębokie uczucia mogą pojawić się bez względu na pochodzenie.

Czciciele szatana

Helena Mniszkówna

Zbiór opowiadań Heleny Mniszkówny z różnych okresów jej twórczości. Tematem przewodnim jest w nich miłość - gorąca, zagadkowa, zdradziecka, nieszczęśliwa. Choć bohaterowie pochodzą z różnorodnych warstw społecznych, autorka udowadnia, że głębokie uczucia mogą pojawić się bez względu na pochodzenie.

Dziedzictwo

Helena Mniszkówna

Mniszkówna po raz kolejny pięknie opisuje życie polskiego szlacheckiego dworu z początku XX wieku. Tym razem na przykładzie podupadłego zamku Krąż, do którego przybywa młody dziedzic w odwiedziny u kuzyna. Z początku nic nie wskazuje na to by został on na dłużej w dawnej siedzibie swojego rodu, jednak napotkana miłość weryfikuje jego plany.

Gehenna

Helena Mniszkówna

Akcja powieści rozpoczyna się na Wołyniu. Główna bohaterka siedemnastoletnia Andzia Tarłówna jest zaślepiona w swej dobroci i nie dostrzega początkowo wad i złych zamiarów wobec niej najpierw ojczyma a później męża. Andzia jest piękna i bogata co przeszkadza jej osiągnąć szczęście ze swoim ukochanym Andrzejem, który niestety umiera w tajemniczych dla niej i tragicznych okolicznościach. Powinna była wziąć sobie do serca wróżbę starej Cyganki...

Gehenna, czyli dzieje nieszczęśliwej miłości

Helena Mniszkówna

 Poruszająca powieść jednej z najbardziej poczytnych polskich pisarek Młodziutka Andzia Tarłówna jest uroczą panienką, pełną dobroci i ufności. Jej jedyną rodziną jest ojczym, który rządzi jej majątkiem i w imię własnych niecnych celów odgradza ją od świata. Miłość do przystojnego panicza sprawia, że Andzia chce sama decydować o sobie. Los jednak nie jest łaskawy dla narzeczonych bohaterka musi się zmierzyć ze smutkiem i boleścią. Zaczyna się spełniać posępna wróżba starej Cyganki Gehenna uznawana jest przez wielu krytyków za najlepszą powieść w dorobku Heleny Mniszkówny. Pogłębiony rysunek psychologiczny postaci, sensacyjno-romansowa akcja, tło obyczajowe składają się na intrygującą całość. Mniszkówna, opisując proces dojrzewania swojej bohaterki, ukazuje różne aspekty miłości. Nie tylko prowokuje do pytań, ale również zmusza do refleksji.

Gehenna czyli dzieje nieszczęliwej miłości

Helena Mniszkówna

Akcja powieści rozpoczyna się na Wołyniu, w majątku siedemnastoletniej Andzi Tarłówny. Młodziutka Andzia jest pełną ufności i dobroci panienką, a jej ojczym, który jest jej jedyną rodziną, rządzi jej majątkiem i odcina ją od świata. Autorka, opisując proces dojrzewania swojej bohaterki, ukazuje różne aspekty miłości, przy czym nie tylko prowokuje do pytań, ale również zmusza do refleksji.

Gehenna, czyli dzieje nieszczęśliwej miłości

Helena Mniszkówna

Gehenna, czyli dzieje nieszczęśliwej miłości to znakomita powieść niezwykle popularnej polskiej pisarki Heleny Mniszkówny. Fragment: Tarłówna wydarła się gwałtownie z rąk chłopca, chwyciła palto i zeskoczywszy na ziemię w kilku susach znalazła się na szynach. Za sobą słyszy przeraźliwy wrzask Jasia, nie jest w stanie opanować rozdygotane szczęki. Orientuje się momentalnie co do tożsamości toru, prędko owinęła szynelem całą swą postać razem z głową i rzucając spojrzenie przed siebie, padła piersiami na nasyp, wyciągając się pionowo jak długa w środku szyn. Żwir zachrzęścił i rozsunął się nieco pod jej łokciami, mocniej naciska go ciałem z raptownym pragnieniem zapadnięcia się pod ziemię. Ale piersi jej i nogi natrafiły na twarde drzewo podkładów. Gwizd lokomotywy przeszył powietrze, brzmi jakoś łagodnie, chociaż donośnie, smutek i tęsknota, czy nawet skarga, płynie w tym przeciągłym tonie świstu. Może to moja śmierć toczy się tam myśli dziewczyna chłodem w mózgu. Wpiła się ciałem w podkłady, przeraża ją szybki, jednostajny turkot coraz bliższy, bliższy...