Konkin

Izaak Babel

Konkin Praliśmy szlachtę pod Białą Cerkwią. Praliśmy, aż w niebie grzmiało. Z rana drasnęło mnie kapkę, ale rozrabiałem niezgorzej, w sam akurat. Aż już ku wieczorowi poszło. Jakoś zgubiłem się w brygadzie. Kozacząt niebożąt tylko piątka pęta się za mną. Naokoło rąbią, obejmując się niby pop z popadią; ze mnie jucha wali, koń z nóg leci... Jednym słowem — dwa słowa... Wychynęliśmy ze Spirką Zabutym od lasku w bok, patrzymy — jak raz arytmetyka... Tak ze trzysta sążni od nas ni to obóz kurzy na drodze, ni to sztab. Sztab — dobra nasza! A jak obóz — jeszcze lepiej. Przyodziewa przecie u naszych chłopców w strzępach, a koszule takie, że dojrzałości płciowej nie sięgają. — Zabutyj — mówię do Spirki — matkę twoją i tak, i owak, i na odwyrtkę. Daję ci głos, jako zapisanemu w kolejce mówcy, toż to ich sztab zmiata... — Wiadoma rzecz, że sztab — mówi Spirka — ale ich ośmiu, a nas dwóch. [...]Izaak BabelUr. 13 lipca 1894 w Odessie Zm. 27 stycznia 1940 w Moskwie Najważniejsze dzieła: Armia konna, Opowiadania odeskie, Dziennik 1920, Zmierzch, Maria Rosyjski pisarz, znany szczególnie jako autor opowiadań. W tekstach autobiograficznych Babel kreował swój wizerunek jako proletariusza, w rzeczywistości pochodził z rodziny dość zamożnej, był wykształcony, biegle władał kilkoma językami i pierwsze swoje utwory pisał po francusku, zafascynowany nowelami Guy de Maupassanta. Studiował w Instytutcie Finansów w Kijowie, ponieważ jako Żyd nie dostał się na studia w Odessie. Wcześniej, w pogromie Żydów w 1905 r. zginął jego dziadek, a on sam, jedenastoletni chłopiec, został uratowany przez chrześcijańską rodzinę. Cykl Opowiadania odeskie powstał na kanwie wspomnień z dzieciństwa i młodości, opisuje barwnie życie pełnych fantazji mieszkańców niebogatych dzielnic Odessy. W 1926 r. na motywach tych opowiadań nakręcono niemy film Kariera Beni Krika. Opowiadania z cyklu Armia konna relacjonują wydarzenia wojny polsko-bolszewickiej 1919 r., podczas której autor pełnił służbę oficera politycznego, redagował też gazetę propagandową. Ponieważ utwory opisują brutalność czerwonoarmistów, spotkały się z protestem ze strony marszałka Budionnego, który nazwał Babla degeneratem. Przed interwencją cenzury uchroniła młodego pisarza protekcja Maksyma Gorkiego. Również w 1919 r. pisarz ożenił się, a w 1923 r. przeprowadził się do Moskwy. Przyjaźnił się z Ilią Erenburgiem. W połowie lat 20. żona z córeczką wyjechały do Francji, a matka i siostry pisarza - do Belgii. Babel kilkakrotnie odwiedzał rodzinę na Zachodzie. Potem ożenił się po raz drugi. Pracował jako reporter w Kaukazie i na Ukrainie. W latach 30. korzystał z protekcji żony komisarza ludowego NKWD, i z tego powodu podczas Wielkiej Czystki 1939 r. został aresztowany pod zarzutem szpiegostwa i po kilku miesiącach śledztwa rozstrzelany. Przepadło wtedy wiele rękopisów - w ostatnich latach Babel pisywał "do szuflady", nie mógł lub nie chciał wydawać wielu swoich nowych utworów. Po śmierci Józefa Stalina Babel został zrehabilitowany, a od 1956 r. jego twórczość zaczęła znów być wydawana i popularna w Związku Radzieckim. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Konkin

Izaak Babel

Kopnęliśmy się do nich. Dwóch sprzątnęliśmy z miejsca z pukawki. Trzeciego, widzę, już Spirka prowadzi do sztabu Duchonina dla sprawdzenia dokumentów. (Fragment)