Łańcuchy

Wacław Sieroszewski

Środkiem Warszawy, skuci łańcuchami, kroczą eskortowani więźniowie. Wśród nich wyróżnia się młody patriota, Józef Gawar. Skazani docierają do więzienia w Moskwie. Tu integrują się ze sobą, nawiązując pierwsze nici porozumienia. Utwór opisuje koleje losów zesłańców syberyjskich. Autor starannie odtwarza realia ich codzienności, atutami powieści są wartka akcja i pełnokrwiści bohaterowie. Książka powstała w oparciu o materiały, które autor gromadził w czasach rewolucyjnych (1905-1908) oraz z wykorzystaniem wspomnień wędrówek po Syberii.

Łańcuchy

Wacław Sieroszewski

Powieść wybitnego chociaż dziś skazywanego na zapomnienie polskiego pisarza, tworzącego na pograniczu czterech epok: pozytywizmu, Młodej Polski, dwudziestolecia międzywojennego oraz współczesności, zesłańca na Syberię, podróżnika, badacza, etnografa Syberii i działacza niepodległościowego. Autor tak sam pisze o swojej powieści, opowiadającej o wydarzeniach w Rosji na początku minionego wieku: Powieść ta oparta została na materiałach, zebranych przeze mnie w czasach rewolucji od 1905 do 1908 roku oraz ze wspomnień moich wędrówek etapem po Syberii. Wydać ją mogłem jednak dopiero w 1917 r. Wypuszczam ją w nowym wydaniu bez żadnych zmian taką, jaką napisałem przed przewrotem Kiereńskiego. Czyli przed objęciem władzy przez Lenina i bolszewików. Zachęcamy do lektury, bo naprawdę warto!

Bajka o Żelaznym Wilku

Wacław Sieroszewski

Bajka o Żelaznym Wilku to fantastyczna opowieść o tym, jak zagubiony w głuchym borze, podczas polowania, król wpadł w zasadzkę zastawioną tam przez wilki. Żelazny Wilk, przywódca groźnego stada pokonawszy monarchę w pojedynku wziął go do niewoli. Stało się to przyczyną wojny wyniszczającej obie strony konfliktu wojska wilczego i królewskiej drużyny. Dopiero gorące uczucie do córki króla, jakie rozgorzało w sercu Żelaznego Wilka sprawiło, że po długim okresie zmagań nastał pokój.

Beniowski

Wacław Sieroszewski

Powieść opowiadająca o życiu i przygodach Maurycego Augusta Beniowskiego polskiego podróżnika pochodzenia słowacko-węgierskiego, uczestnika konfederacji barskiej w wyniku czego został zesłany na Kamczatkę, z której zorganizował ucieczkę statkiem. Żołnierz, awanturnik, kosmopolita, autor głośnych pamiętników. Uważał się za Polaka, co podkreślał kilkakrotnie w swych Pamiętnikach. Zachęcamy do lektury ciekawej bez wątpienia opowieści.

Beniowski. Beniowski (#1)

Wacław Sieroszewski

Pierwszy tom opowieści o przygodach Maurycego Beniowskiego, opartej na prawdziwych wydarzeniach. Tytułowym bohaterem jest żołnierz, który za uczestnictwo w Konfederacji Barskiej, jako jeniec trafia na Kamczatkę. W pierwszej części dylogii Sieroszewskiego śledzimy poczynania Maurycego od momentu dotarcia do Bolszeriecka aż do buntu jeńców. Główny bohater staje na czele grupy zesłańców, która przejmuje wrogi statek i wyrusza w podróż do Chin. Opis rejsu jest tematem drugiej części historii o Beniowskim Ocean".

Beniowski. Ocean (#2)

Wacław Sieroszewski

Drugi tom historii Maurycego Beniowskiego, opartej na prawdziwych wydarzeniach. Bohatera dylogii Sieroszewskiego poznajemy w powieści Beniowski". Jest nim żołnierz uczestniczący w Konferedacji Barskiej, który jako rosyjski jeniec trafił na Kamczatkę. Tam stanął na czele grupy zesłańców, którzy przejęli statek wroga i wyruszyli w podróż do Chin. To właśnie rejs przez ocean jest głównym tematem drugiej części opowieści. Pełna niebezpieczeństw podróż wyzwala w jej uczestnikach pierwotne instynkty.

Brzask

Wacław Sieroszewski

Zbiór opowiadań wybitnego chociaż dziś skazywanego na zapomnienie polskiego pisarza, tworzącego na pograniczu czterech epok: pozytywizmu, Młodej Polski, dwudziestolecia międzywojennego oraz współczesności, zesłańca na Syberię, podróżnika, badacza, etnografa Syberii i działacza niepodległościowego. Zbiór zawiera utwory: Brzask, Puszcza Białowieska, Grecka szczelina, Dno nędzy. Zachęcamy do ciekawej lektury. Fragment opowiadania Brzask: Z duszą zmąconą do głębi spieszyłem od oceanu w tę stronę, o której nawykłem marzyć w długie noce zimowe. Nie wiedziałem, czy kiedy kresu dosięgnę. Rozpaczliwie dowodziłem sobie, że to pewnie nigdy nie nastąpi. Wyliczałem przeszkody niezwalczone, gdyż kapryśne jak podmuchy wiatru wiejącego w stepie pod niebem przyćmionym lotnymi chmurami. Dowodzenia nie działały jednak na mnie, nie wsiąkały w głąb a niby o mur rozbijały się o dziwną, stalową, na niczym nieopartą pewność. Ogarniało mnie uczucie ogromnej swobody, uczucie ptaka, co skrzydła, długo bezczynne rozwinąwszy, mknie bez troski w dal. Pragnienie życia rozpierało mi piersi, żądza czynu drżała w piersiach, a pieśń tryumfu towarzyszyła mi, w trop biegły za mną wszystkie moje marzenia dźwięcząc chórem słodkim a potężnym: Osiągniesz... I spełni się wszystko, co kochasz i ziści się więcej, niż śmiesz pomyśleć... tylko żyj, dąż, pragnij!... Bajeczna cisza i bezludność miejsc, które tak długo zamieszkiwałem, wyrugowały z serca mego nienawiść. Pojąłem nie tylko myślą, lecz całym sobą to, co mi twierdzono z dawien dawna, od dzieciństwa, że ból z jednakowym okrucieństwom przeszywa każdą istotę, ludzką, każdą istotę żywą i wszystkie serca, drżące od zmian życia, stały się mi jednakowo zrozumiałe, jednakowo pożałowania godne, choć nie jednakowo... bliskie.

Dalaj-Lama

Wacław Sieroszewski

Powieść wybitnego chociaż dziś skazywanego na zapomnienie polskiego pisarza, tworzącego na pograniczu czterech epok: pozytywizmu, Młodej Polski, dwudziestolecia międzywojennego oraz współczesności, zesłańca na Syberię, podróżnika, badacza, etnografa Syberii i działacza niepodległościowego. Powieść wyraźnie nawiązuje do podobieństw pomiędzy dwoma państwami Polską i Mongolią, które w pierwszej ćwierci XX wieku wybiły się na niepodległość. Polska uwolniła się od zależności od Rosji, Mongolia zaś od Chin. Sieroszewski w swojej powieści wyraźnie przestrzega przed niełatwą sytuacją w jakiej te dwa kraje się znalazły, wkładając w usta dalajlamy te oto słowa: Jeżeli chcemy spełnić przeznaczenie, jeżeli chcemy iść drogą przodków naszych, jeżeli nie chcemy stać się znowu niewolnikami sąsiadów, musimy mieć ptaki żelazne i śmiałych na nich jeźdźców... Między potężnymi Chinami i drapieżną, krwawą Rosją, które znacie dobrze, nie ostoi się mała Mongolia, gdyby nawet każdy jej syn stał się nieulękłym bohaterem, samym Gesser-chanem... W krwawym odmęcie, jaki ogarnął świat, nikt nie może liczyć na trwały spokój... Jeżeli nie będziecie służyć sobie, będziecie musieli dla innych pracować, albo, jak cudzy żołnierz, dla innych umierać i zdobywać... Pomyślcie więc Czarnogłowi, dzieci Wielkiego Dżingisa, jaką wybrać wam dolę?... Jakże aktualne są te słowa i dziś...