Wstęp

• Dla kogo jest ta książka? (30)
  
• Wiemy, o czym myślisz (31)
  
• Metapoznanie: myślenie o myśleniu (33)
  
• Zmuś swój mózg do posłuszeństwa (35)
  
• Przeczytaj to (37)
  
• Grupa korektorów technicznych (38)
  
• Podziękowania (39)

Rozdział 1. Aplikacje Visual Studio w 10 minut lub mniej

• Dlaczego powinieneś uczyć się C# (42)
  
• C# oraz Visual Studio ułatwiają wiele czynności (43)
  
• Pomóż dyrektorowi naczelnemu zrezygnować z papieru (44)
  
• Sprawdź potrzeby Twoich użytkowników, zanim zaczniesz tworzyć program (45)
  
• Oto program, który zamierzasz stworzyć (46)
  
• Co robisz w Visual Studio (48)
  
• Co Visual Studio robi za Ciebie (48)
  
• Stwórz interfejs użytkownika (52)
  
• Za kulisami Visual Studio (54)
  
• Dodaj coś do automatycznie wygenerowanego kodu (55)
  
• Potrzebujemy bazy danych do przechowywania naszych informacji (58)
  
• IDE utworzyło bazę danych (59)
  
• SQL jest swoim własnym językiem (59)
  
• Tworzenie tabeli dla listy kontaktowej (60)
  
• Zakończ tworzenie tabeli (65)
  
• Wstaw dane z kart do bazy (66)
  
• Połącz formularz z bazą danych, korzystając ze źródeł danych (68)
  
• Dodaj kontrolki powiązane z bazą danych do formularza (70)
  
• Jak zamienić TWOJĄ aplikację w aplikację WSZYSTKICH (75)
  
• Przekaż aplikację innym użytkownikom (76)
  
• Jeszcze nie skończyłeś: przetestuj instalację (77)
  
• Stworzyłeś pełnowartościową aplikację bazodanową (78)

Rozdział 2. Pod maską

• Kiedy robisz to... (80)
  
• ...IDE robi to (81)
  
• Skąd się biorą programy (82)
  
• IDE pomaga Ci kodować (84)
  
• Kiedy zmieniasz coś w IDE, zmieniasz także swój kod (86)
  
• Anatomia programu (88)
  
• Twój program wie, gdzie zacząć (90)
  
• W tej samej przestrzeni nazw mogą być dwie klasy (97)
  
• Twoje programy używają zmiennych do pracy z danymi (98)
  
• C# używa znanych symboli matematycznych (100)
  
• Użyj debugera, by zobaczyć, jak zmieniają się wartości zmiennych (101)
  
• Pętle wykonują czynność wielokrotnie (103)
  
• Kodowanie czas zacząć (104)
  
• Instrukcje if/else podejmują decyzje (105)
  
• Ustal warunki i sprawdź, czy są prawdziwe (106)

Rozdział 3. Tworzenie kodu ma sens

• W jaki sposób Maciek myśli o swoich problemach (122)
  
• W jaki sposób system nawigacyjny w samochodzie Maćka rozwiązuje jego problemy (123)
  
• Klasa Navigator napisana przez Maćka posiada metody do ustalania i modyfikacji tras (124)
  
• Wykorzystaj to, czego się nauczyłeś, do napisania prostego programu używającego klas (125)
  
• Maciek może użyć obiektów do rozwiązania swojego problemu (128)
  
• Używasz klasy do utworzenia obiektu (129)
  
• Kiedy tworzysz obiekt na podstawie klasy, to taki obiekt nazywamy instancją klasy (130)
  
• Lepsze rozwiązanie... uzyskane dzięki obiektom! (131)
  
• Instancja używa pól do przechowywania informacji (136)
  
• Stwórzmy kilka instancji! (137)
  
• Dzięki za pamięć (138)
  
• Co Twój program ma na myśli (139)
  
• Możesz używać nazw klas i metod w celu uczynienia kodu bardziej intuicyjnym (140)
  
• Nadaj swojej klasie naturalną strukturę (142)
  
• Diagramy klas pozwalają w sensowny sposób zorganizować klasy (144)
  
• Utwórz klasę do pracy z kilkoma facetami (148)
  
• Utwórz projekt dla facetów (149)
  
• Utwórz formularz do interakcji z facetami (150)
  
• Jest jeszcze prostszy sposób inicjalizacji obiektów (153)

Rozdział 4. Jest 10:00. Czy wiesz, gdzie są Twoje dane?

• Typ zmiennej określa rodzaj danych, jakie zmienna może przechowywać (160)
  
• Zmienna jest jak kubek z danymi (162)
  
• 10 kilogramów danych w pięciokilogramowej torebce (163)
  
• Nawet wtedy, gdy liczba ma prawidłowy rozmiar, nie możesz przypisać jej do każdej zmiennej (164)
  
• Kiedy rzutujesz wartość, która jest zbyt duża, C# dopasowuje ją automatycznie (165)
  
• C# przeprowadza niektóre rzutowania automatycznie (166)
  
• Kiedy wywołujesz metodę, zmienne muszą pasować do typów parametrów (167)
  
• Połączenie = z operatorem (172)
  
• Także obiekty używają zmiennych (173)
  
• Korzystaj ze swoich obiektów za pomocą zmiennych referencyjnych (174)
  
• Referencje są jak etykiety do Twoich obiektów (175)
  
• Jeżeli nie ma już żadnej referencji, Twoje obiekty są usuwane z pamięci (176)
  
• Referencje wielokrotne i ich efekty uboczne (177)
  
• Dwie referencje oznaczają DWA sposoby na zmianę danych obiektu (182)
  
• Specjalny przypadek: tablice (183)
  
• Witamy w barze Niechlujny Janek - najtańsze kanapki w mieście! (185)
  
• Obiekty używają referencji do komunikacji między sobą (187)
  
• Tam, gdzie obiektów jeszcze nie było (188)
  
• Napisz grę w literki (193)

Laboratorium C# numer 1. Dzień na wyścigach

• Specyfikacja: stwórz symulator wyścigów (202)
  
• Końcowy produkt (210)

Rozdział 5. Co ma być ukryte... niech będzie ukryte

• Krystyna planuje przyjęcia (212)
  
• Co powinien robić program szacujący? (213)
  
• Jazda próbna Krystyny (218)
  
• Każda opcja powinna być obliczana osobno (220)
  
• Bardzo łatwo przez przypadek źle skorzystać z obiektów (222)
  
• Hermetyzacja oznacza, że niektóre dane w klasie są prywatne (223)
  
• Użyj hermetyzacji w celu kontroli dostępu do metod i pól Twojej klasy (224)
  
• Ale czy jego prawdziwa tożsamość jest NAPRAWDĘ chroniona? (225)
  
• Dostęp do prywatnych pól i metod można uzyskać tylko z wnętrza klasy (226)
  
• Hermetyzacja utrzymuje Twoje dane w nieskazitelnym stanie (234)
  
• Właściwości sprawią, że hermetyzacja będzie łatwiejsza (235)
  
• Stwórz aplikację do przetestowania klasy Farmer (236)
  
• Użyj automatycznych właściwości do ukończenia klasy (237)
  
• Co wtedy, gdy chcemy zmienić pole mnożnika wyżywienia? (238)
  
• Użyj konstruktora do inicjalizacji pól prywatnych (239)

Rozdział 6. Drzewo genealogiczne Twoich obiektów

• Krystyna organizuje także przyjęcia urodzinowe (248)
  
• Potrzebujemy klasy BirthdayParty (249)
  
• Stwórz program Planista przyjęć w wersji 2.0 (250)
  
• Kiedy klasy używają dziedziczenia, kod musi być napisany tylko raz (258)
  
• Zbuduj model klasy, rozpoczynając od rzeczy ogólnych i przechodząc do bardziej konkretnych (259)
  
• W jaki sposób zaprojektowałbyś symulator zoo? (260)
  
• Użyj dziedziczenia w celu uniknięcia zwielokrotniania kodu w klasach potomnych (261)
  
• Pomyśl, w jaki sposób pogrupować zwierzęta (263)
  
• Stwórz hierarchię klas (264)
  
• Każda klasa pochodna rozszerza klasę bazową (265)
  
• Klasa pochodna może przesłaniać odziedziczone metody w celu ich modyfikacji lub zmiany (270)
  
• W każdym miejscu, gdzie możesz skorzystać z klasy bazowej, możesz zamiast niej użyć jednej z jej klas pochodnych (271)
  
• Klasa pochodna może ukrywać metody klasy bazowej (278)
  
• Używaj override i virtual, by dziedziczyć zachowania (280)
  
• Teraz jesteś już gotowy do dokończenia zadania Krystyny (284)
  
• Stwórz system zarządzania ulem (289)
  
• Najpierw stworzysz system podstawowy (290)
  
• Użyj dziedziczenia, aby rozszerzyć system zarządzania pszczołami (294)

Rozdział 7. Klasy, które dotrzymują swoich obietnic

• Wróćmy do pszczelej korporacji (300)
  
• Możemy użyć dziedziczenia do utworzenia klas dla różnych typów pszczół (301)
  
• Interfejs daje klasie do zrozumienia, że musi ona zaimplementować określone metody i właściwości (302)
  
• Użyj słowa kluczowego interface do zdefiniowania interfejsu (303)
  
• Klasy implementujące interfejsy muszą zawierać WSZYSTKIE ich metody (305)
  
• Nie możesz utworzyć instancji interfejsu, ale możesz uzyskać jego referencję (308)
  
• Referencje interfejsów działają tak samo jak referencje obiektów (309)
  
• Za pomocą "is" możesz sprawdzić, czy klasa implementuje określony interfejs (310)
  
• Interfejsy mogą dziedziczyć po innych interfejsach (311)
  
• Rzutowanie w górę działa w odniesieniu do obiektów i interfejsów (315)
  
• Rzutowanie w dół pozwala zamienić urządzenie z powrotem w ekspres do kawy (316)
  
• Rzutowanie w górę i w dół działa także w odniesieniu do interfejsów (317)
  
• Jest coś więcej niż tylko public i private (321)
  
• Modyfikatory dostępu zmieniają widoczność (322)
  
• Obiekty niektórych klas nigdy nie powinny być tworzone (325)
  
• Klasa abstrakcyjna jest jak skrzyżowanie klasy i interfejsu (326)
  
• Metoda abstrakcyjna nie ma ciała (329)
  
• Polimorfizm oznacza, że jeden obiekt może przyjmować wiele różnych postaci (337)

Rozdział 8. Przechowywanie dużej ilości danych

• Łańcuchy znaków nie zawsze sprawdzają się przy kategoryzowaniu danych (356)
  
• Typy wyliczeniowe pozwalają Ci wyliczyć prawidłowe wartości (357)
  
• Typy wyliczeniowe pozwalają na reprezentowanie liczb za pomocą nazw (358)
  
• Możesz użyć tablicy, aby stworzyć talię kart... (361)
  
• Listy są bardziej elastyczne niż tablice (364)
  
• Typy generyczne mogą przechowywać każdy typ (368)
  
• Inicjalizatory kolekcji działają tak samo jak inicjalizatory obiektu (372)
  
• Stwórzmy listę kaczek (373)
  
• Listy są proste, ale SORTOWANIE może być skomplikowane (374)
  
• IComparable<T> pomoże Ci posortować listę kaczek (375)
  
• Użyj interfejsu IComparer, aby powiedzieć liście, jak ma sortować (376)
  
• Utwórz instancję obiektu porównującego (377)
  
• IComparer może wykonywać złożone porównania (378)
  
• Przesłonienie metody ToString() pozwala obiektom przedstawiać się (381)
  
• Zmień pętle foreach tak, by obiekty Duck i Card same się opisywały (382)
  
• Używając IEnumerable, możesz rzutować całą listę w górę (384)
  
• Możesz tworzyć własne przeciążone metody (385)
  
• Wybrane funkcjonalności słownika (392)
  
• Napisz program korzystający ze słownika (393)
  
• I jeszcze WIĘCEJ typów kolekcji... (405)
  
• Kolejka działa według reguły: pierwszy przyszedł, pierwszy wyszedł (406)
  
• Stos działa według reguły: ostatni przyszedł, pierwszy wyszedł (407)

Laboratorium C# numer 2. Wyprawa

• Specyfikacja: utwórz grę przygodową (412)
  
• Zabawa dopiero się zaczyna! (432)

Rozdział 9. Zapisz tablice bajtów, zapisz świat

• C# używa strumieni do zapisu i odczytu danych (434)
  
• Różne strumienie zapisują i odczytują różne rzeczy (435)
  
• FileStream zapisuje bajty do pliku (436)
  
• W jaki sposób zapisać tekst do pliku w trzech prostych krokach (437)
  
• Zapis i odczyt wymaga dwóch obiektów (441)
  
• Dane mogą przechodzić przez więcej niż jeden strumień (442)
  
• Użyj wbudowanych obiektów do wyświetlenia standardowych okien dialogowych (445)
  
• Okna dialogowe są kolejnymi kontrolkami .NET (446)
  
• Okna dialogowe także są obiektami (447)
  
• Używaj wbudowanych klas File oraz Directory do pracy z plikami i katalogami (448)
  
• Używaj okien dialogowych do otwierania i zapisywania plików (451)
  
• Dzięki IDisposable obiekty usuwane są prawidłowo (453)
  
• Unikaj błędów systemowych, korzystając z instrukcji using (454)
  
• Zapisywanie danych do plików wymaga wielu decyzji (460)
  
• Użyj instrukcji switch do wyboru właściwej opcji (461)
  
• Serializacja pozwala Ci zapisywać lub odczytywać całe obiekty naraz (468)
  
• .NET automatycznie konwertuje tekst do postaci Unicode (473)
  
• C# może użyć tablicy bajtów do przesyłania danych (474)
  
• Pliki utworzone dzięki serializacji można także zapisywać i odczytywać ręcznie (477)
  
• Praca z plikami binarnymi może być skomplikowana (479)
  
• StreamReader i StreamWriter będą do tego odpowiednie (481)
  
• Użyj Stream.Read() do odczytywania bajtów ze strumienia (482)

Rozdział 10. Gaszenie pożarów nie jest już popularne

• Damian potrzebuje swoich wymówek, aby być mobilnym (488)
  
• Kiedy program zgłasza wyjątek, .NET tworzy obiekt Exception (492)
  
• Wszystkie obiekty wyjątków dziedziczą po Exception (496)
  
• Debuger pozwala Ci wyśledzić wyjątki w kodzie i zapobiec im (497)
  
• Użyj debugera wbudowanego w IDE, aby znaleźć problem w programie do zarządzania wymówkami (498)
  
• Obsłuż wyjątki za pomocą try i catch (503)
  
• Co się stanie, jeżeli wywoływana metoda będzie niebezpieczna? (504)
  
• Użyj debugera do prześledzenia przepływu w blokach try/catch (506)
  
• Jeśli posiadasz kod, który ZAWSZE musi zostać wykonany, zastosuj finally (508)
  
• Jedna klasa zgłasza wyjątek, inna klasa go wyłapuje (515)
  
• Pszczoły potrzebują wyjątku OutOfHoney (516)
  
• Łatwy sposób na uniknięcie licznych problemów: using umożliwia Ci stosowanie try i finally za darmo (519)
  
• Unikanie wyjątków: zaimplementuj IDisposable, aby przeprowadzić własne procedury sprzątania (520)
  
• Najgorszy z możliwych bloków catch: komentarze (522)
  
• Tymczasowe rozwiązania są dobre (tymczasowo) (523)
  
• Kilka wskazówek dotyczących obsługi wyjątków (524)
  
• Damian w końcu pojechał na urlop... (527)

Rozdział 11. Co robi Twój kod, kiedy nie patrzysz

• Czy kiedykolwiek marzyłeś o tym, aby Twoje obiekty potrafiły samodzielnie myśleć? (530)
  
• Ale skąd obiekt WIE, że ma odpowiedzieć? (530)
  
• Kiedy wystąpi ZDARZENIE... obiekty nasłuchują (531)
  
• Jeden obiekt wywołuje zdarzenie, inne nasłuchują... (532)
  
• Potem inne obiekty obsługują zdarzenie (533)
  
• Łącząc punkty (534)
  
• IDE automatycznie tworzy za Ciebie procedury obsługi zdarzeń (538)
  
• Ogólny typ EventHandler pozwala definiować własne typy zdarzeń (544)
  
• Wszystkie formularze, które utworzyłeś, używają zdarzeń (545)
  
• Jedno zdarzenie, wiele procedur obsługi (546)
  
• Połączenie nadawców zdarzenia z jego odbiorcami (548)
  
• Delegat ZASTĘPUJE właściwą metodę (549)
  
• Delegat w akcji (550)
  
• Każdy obiekt może subskrybować publiczne zdarzenie... (553)
  
• Użyj funkcji zwrotnej, by wiedzieć, kto nasłuchuje (554)
  
• Funkcje zwrotne są jedynie sposobem używania delegatów (556)

Rozdział 12. Wiedza, moc i tworzenie ciekawych rzeczy

• Przebyłeś długą drogę, mały (564)
  
• Zajmowaliśmy się także pszczołami (565)
  
• Architektura symulatora ula (566)
  
• Budowanie symulatora ula (567)
  
• Życie i śmierć kwiatów (571)
  
• Teraz potrzebujemy klasy Bee (572)
  
• PPBP (Programiści Przeciwko Bezdomnym Pszczołom) (576)
  
• Ul działa na miód (576)
  
• Wypełnianie klasy Hive (580)
  
• Metoda Go() klasy Hive (581)
  
• Jesteśmy gotowi na stworzenie świata (582)
  
• Tworzymy system turowy (583)
  
• Oto kod klasy World (584)
  
• Uczenie pszczół zachowań (590)
  
• Główny formularz wywołuje Go() dla całego świata (592)
  
• Możemy użyć obiektu World do pobrania statystyk (593)
  
• Zegary sygnalizują zdarzenia wielokrotnie (594)
  
• Za kulisami zegar używa zdarzeń (595)
  
• Pracujmy z grupami pszczół (602)
  
• Kolekcje kolekcjonują... DANE (603)
  
• LINQ ułatwia pracę z danymi w kolekcjach i bazach danych (605)
  
• Ostatnie wyzwanie: Otwórz i Zapisz (607)

Rozdział 13. Upiększ to

• Cały czas do interakcji z programami używałeś kontrolek (612)
  
• Kontrolki formularza są tylko obiektami (613)
  
• Użyj kontrolek do animacji symulatora ula (614)
  
• Dodaj do projektu rendering (616)
  
• Kontrolki są dobrze dostosowane do wyświetlania różnych elementów wizualnych (618)
  
• Stwórz swoją pierwszą animowaną kontrolkę (621)
  
• Utwórz przycisk, aby dodać BeeControl do formularza (624)
  
• Twoje kontrolki także muszą usuwać swoje kontrolki! (625)
  
• UserControl to dobry sposób na tworzenie kontrolek (626)
  
• Mechanizm renderujący używa BeeControl do rysowania animowanych pszczół na formularzu (628)
  
• Dodaj do projektu formularze reprezentujące ul i pole (630)
  
• Stwórz klasę Renderer (631)
  
• Zmieniłeś rozmiar bitmap przy pomocy obiektu Graphics (640)
  
• Zasoby Twoich obrazków przechowywane są w postaci obiektów Bitmap (641)
  
• Użyj System.Drawing, by samemu PRZEJĄĆ KONTROLĘ nad grafiką (642)
  
• 30-sekundowa podróż do świata tajemnic grafiki GDI+ (643)
  
• Użyj Graphics, aby na formularzu narysować obrazek (644)
  
• Klasa Graphics może usunąć problem przezroczystości... (649)
  
• Użyj zdarzenia Paint, aby grafika była mocno związana z formularzem (650)
  
• Bliższe spojrzenie na sposób rysowania formularzy i kontrolek (653)
  
• Podwójne buforowanie czyni animację bardziej płynną (656)
  
• Użyj obiektu Graphics i procedury obsługi zdarzenia do drukowania (662)

Rozdział 14. Kapitan Wspaniały. Śmierć obiektu

• Twoją ostatnią szansą na ZROBIENIE czegoś... jest użycie finalizatora (676)
  
• Kiedy DOKŁADNIE wywoływany jest finalizator? (677)
  
• Dispose() działa z using, a finalizatory działają z mechanizmem oczyszczania pamięci (678)
  
• Finalizatory nie mogą polegać na stabilności (680)
  
• Spraw, aby obiekt serializował się w Dispose() (681)
  
• Struktura jest podobna do obiektu... (685)
  
• ...ale nie jest obiektem (685)
  
• Wartości są kopiowane, referencje są przypisywane (686)
  
• Stos i sterta: więcej na temat pamięci (689)
  
• Używaj parametrów wyjściowych, by zwracać z metody więcej niż jedną wartość (692)
  
• Przekazuj referencje, używając modyfikatora ref (693)
  
• Używaj parametrów opcjonalnych, by określać wartości domyślne (694)
  
• Jeśli musisz używać wartości pustych, stosuj typy, które je akceptują (695)
  
• Typy akceptujące wartości puste poprawiają odporność programów (696)
  
• Kapitan Wspaniały... nie tak bardzo (699)
  
• Metody rozszerzające zwiększają funkcjonalność ISTNIEJĄCYCH klas (700)
  
• Rozszerzanie podstawowego typu: string (702)

Rozdział 15. Przejmij kontrolę nad danymi

• Łatwy projekt... (708)
  
• ...ale dane są w różnych miejscach (709)
  
• Dzięki LINQ możesz pobrać dane z różnych źródeł (710)
  
• Kolekcje .NET są przystosowane do działania z LINQ (711)
  
• LINQ ułatwia wykonywanie zapytań (712)
  
• LINQ jest prosty, ale Twoje zapytania wcale takie być nie muszą (713)
  
• LINQ ma wiele zastosowań (716)
  
• LINQ może połączyć Twoje wyniki w grupy (721)
  
• Połącz wartości Janka w grupy (722)
  
• Użyj join do połączenia dwóch kolekcji w jednym zapytaniu (725)
  
• Janek zaoszczędził mnóstwo szmalu (726)
  
• Połącz LINQ z bazą danych SQL (728)
  
• Użyj join, aby połączyć dane Starbuzz i Papierni Obiektowo (732)

Laboratorium C# numer 3. Invaders

• Dziadek wszystkich gier (736)
  
• Można zrobić znacznie więcej... (755)

Dodatek A 11 najważniejszych rzeczy, które chcieliśmy umieścić w tej książce

• 1. Podstawy (758)
  
• 2. Przestrzenie nazw i złożenia (764)
  
• 3. Użyj BackgroundWorker, by poprawić działanie interfejsu użytkownika (768)
  
• 4. Klasa Type oraz metoda GetType() (771)
  
• 5. Równość, IEquatable oraz Equals() (772)
  
• 6. Stosowanie yield return do tworzenia obiektów umożliwiających iterację (775)
  
• 7. Refaktoryzacja (778)
  
• 8. Anonimowe typy i metody oraz wyrażenia lambda (780)
  
• 9. Serializacja przy użyciu DataContractSerializer (782)
  
• 10. Zastosowanie LINQ to XML (784)
  
• 11. Windows Presentation Foundation (786)
  
• Czy wiesz, że C# i .NET Framework potrafią... (788)

Skorowidz (791)

• Назва: C#. Rusz głową!
• Автор: Andrew Stellman, Jennifer Greene
• Оригінальна назва: Head First C#: A Learner's Guide to Real-World Programming with Visual C# and .NET
• Переклад: Piotr Rajca na podstawie „Head First C#. Edycja polska” w tłumaczeniu Pawła Dyla
• ISBN: 978-83-246-6045-2, 9788324660452
• Дата видання: 2012-07-06
• Формат: Eлектронна книга
• Ідентифікатор видання: cshrug
• Видавець: Helion