„Eugeniusz Oniegin” to poemat dygresyjny autorstwa Aleksandra Puszkina. Puszkin rozpoczął pracę nad tym utworem w 1823, a ukończył w 1831 roku. Mimo iż poemat powstawał w długim przedziale czasu, odznacza się jednolitością kompozycji.

Tytułowy bohater jest człowiekiem rozczarowanym wielkim światem, w którym nie zaznał ani prawdziwej przyjaźni, ani miłości. Zniechęcony i znudzony życiem wyjeżdża na wieś. Gdy pojawia się powracający ze studiów w Niemczech poeta Leński, Oniegin wyśmiewa jego romantyczny idealizm. Oniegin flirtuje podczas balu z narzeczoną poety, a ten obrażony wyzywa go na pojedynek w którym ginie. Na skutek tego Oniegin opuszcza wieś i udaje się w podróż po miejscach z przeszłości.