Osadzona w magicznej atmosferze Egiptu opowieść o niespodziewanych sojuszach, w której zdrajca i zdradzony czasem zamieniają się miejscami, a gorące bliskowschodnie romanse bywają zaczynem społecznych przewrotów.

Cztery powieści składające się na Kwartet aleksandryjski, opowiadają zasadniczo z różnych punktów widzenia tę samą historię wielkich namiętności i politycznych intryg w scenerii fascynującej bliskowschodniej Aleksandrii i Egiptu w przededniu, w trakcie i tuż po II wojnie światowej. Trzecia odsłona, Mountolive, to jedyna w cyklu powieść napisana w trzeciej osobie, a także ta z najbardziej rozbudowaną fabułą dotyczącą wydarzeń politycznych.

Sam Lawrence Durrell uważał Mountolivea za clou całej opowieści, spoiwo nadające całemu Kwartetowi misterną strukturę, i wyposażył bohatera, Davida Mountolivea, w szereg szczegółów z własnego życia.

Powieść prowadzi nas przez lata dojrzewania i kariery bohatera, od młodego Davida romansującego w posiadłości Hosnanich z Leilą, matką Nessima i Naruza, aż do rozpoczęcia przez niego kariery dyplomaty i powrotu do Egiptu, z radykalizującymi się ruchami koptyjskimi i arabskimi w tle, łącząc wątki fabularne z tymi znanymi już z poprzednich tomów, Justyny i Balthazara.

Cały Kwartet aleksandryjski jest pełen fabularnych niespodzianek. Niektóre z nich są natury psychologicznej, wręcz freudowskiego pochodzenia, ale większość wydaje się bardziej jak zwroty akcji ze zręcznego thrillera, bliżej im do Johna Le Carré niż Jamesa Joyce'a. Czasami bohaterowie są też uwikłani w melodramat, jak definiuje to jedna z postaci Durrella. Autor jest mistrzowskim gawędziarzem, niezwykle biegłym w technikach utrzymywania dramaturgicznego napięcia, dzięki czemu całą tę pokaźną przecież książkę pochłania się niemal jednym tchem.

The Guardian