Ur.

13 lutego 1806 r. w Słonimiu

Zm.

30 sierpnia 1855 r. w Nowogródku

Najważniejsze dzieła:

Dumanie do Laury, Melodia irlandzka z Moore'a, Pielgrzym, Barkarola, Bejram, Kamoens w szpitalu, Twardowski czarnoksiężnik

Poeta i tłumacz, syn poety Rajmunda Korsaka. Przedstawiciel romantyzmu krajowego (w odróżnieniu od nurtu romantyzmu emigracyjnego, z przyczyn oczywistych zasadniczo odmiennego). Studiował wraz z Mickiewiczem na Uniwersytecie Wileńskim, od tego czasu łączyła go też znajomość z Antonim Odyńcem. Jego poezję uznaje się za naśladowanie Mickiewicza, któremu początkowo przypisywano niektóre wiersze, m.in. ,Dumanie do Laury. Wiersze Pielgrzym i Barkarola zostały spopularyzowane jako pieśni z muzyką Stanisława Moniuszki. Tłumaczył Shakespeare'a (Romeo i Julia), Horacego, Schillera, Lamartine'a, Byrona (Więzień Czyllonu, Lara, Oblężenie Koryntu). Część jego twórczości zalicza się do nurtu polskiego byronizmu (m.in. Bejram). Największym jego dokonaniem poetyckim jest pierwsze pełne tłumaczenie na język polski Boskiej Komedii Dantego.