„Maria Stuart” to dramat autorstwa Juliusza Słowackiego, obok Adama Mickiewicza uznawanego powszechnie za największego przedstawiciela polskiego romantyzmu.

Dramat ten uważany jest za najdojrzalszy utwór wczesnej, jeszcze warszawskiej, twórczości poety. Dzieło jest próbą ukazania własnego wyobrażenia osoby Marii Stuart, opierającego się na lekturze książek historycznych. Dotyczy wydarzeń przełomu lat 1566-1567, kiedy to Maria Stuart, po śmierci prywatnego sekretarza Rizzia, pomaga swojemu kochankowi zgładzić swego męża Darnleya. Po tym wydarzeniu oboje byli zmuszeni uciec ze Szkocji. Żądza władzy jest najsilniejszym motywem kierującym osobami dramatu.