W drugiej połowie XIX wieku wielu Polaków przez swoją patriotyczną postawę trafiło na Syberię. Zesłańcy, mimo niezwykle trudnych warunków życia, starali się, na tyle, na ile było to możliwe, normalnie funkcjonować. Sieroszewski, który sam był wygnańcem politycznym z doskonałą wiernością oddaje obraz życia Sybiraków. Główną osią powieści jest planowanie ucieczki. Przygotowania jednoczą zesłańców, którzy narażają własne życie, by wydostać się z rosyjskiej krainy. Nie zdają sobie sprawy, że wśród nich czai się zdrajca.

Książka została napisana na podstawie prawdziwych wydarzeń. Sieroszewski dwukrotnie bez powodzenia próbował uciec z Syberii.