Solon: Prędzej tu, niżeliśmy się spodziewali, przyszedłeś.

Kato: A Żałuję, żem się spóźnił; nie byłbym albowiem świadkiem upadku Rzymu.

Solon: Któryś przyspieszył.

Kato: Nie poznaję bynajmniej w takowym zarzucie Solona.

Solon: I owszem, z tego zarzutu poznać byś mnie powinien; przyspieszyłeś albowiem upadek Rzymu rozpaczą twoją.

Kato: Że się mój postępek nie podoba Solonowi, który Pizystrata niewolą ścierpiał, ja się temu nie dziwuję; ale żeby to, com ja uczynił, inni ganić mieli, temu nie wierzę. Nie jest naganą, co Lukan obwieścił, iź zwycięstwo podobało się bogom, zwycięźeni Katonowi.

(fragment)