Marek Aureliusz, rzymski cesarz, zwany filozofem na tronie, zostawił po sobie zbiór osobistych notatek i medytacji, nieprzeznaczonych do publikacji. Zebrane pośmiertnie w jedno dzieło, prawdopodobnie przez cesarskiego sekretarza, stanowią traktat moralny w nurcie filozofii stoickiej. Ich ponadepokowa aktualność świadczy o geniuszu autora, błyskotliwości jego umysłu i wnikliwości spojrzenia na naturę człowieka i świata. Filozofia objawia się tu jako sztuka życia, z której wciąż można czerpać pełnymi garściami.