Деталі електронної книги

Człowiek śmiechu

Człowiek śmiechu

Wiktor Hugo

Eлектронна книга

Hugo pisał książkę w czasie swojego wygnania na Guernsey. Początkowo miała ona nosić tytuł ‘Na rozkaz króla’ i dodatkowo podkreślać tym samym jej zasadniczą treść. Tytułowy człowiek śmiechu stanowi, podobnie jak wcześniejsze hugoliańskie „potwory”, symbol całego ludu, utrzymywanego w ciemnocie, lecz z natury szlachetnego, obdarzonego pięknymi uczuciami w większym stopniu niż klasy rządzące. Ponownie Hugo eksploatuje motyw człowieka odepchniętego przez społeczeństwo, jak i człowieka, który dobrowolnie wybrał samotność. Rażącą różnicę między oceną takich ludzi przez społeczeństwo i z punktu widzenia moralności podkreślają imiona nadane bohaterom, zwłaszcza imię ślepej dziewczyny, Dei (łac. bogini). Scena, w której Gwynplaine w parlamencie usiłuje przybliżyć nędzę ludu arystokratom, ostrzega ich przed możliwymi konsekwencjami przewrotu społecznego i zostaje wyśmiany, jest zarówno aluzją do sytuacji we Francji przed rewolucją, jak i ostrzeżeniem skierowanym od autora do rządzących krajem. Nieprzypadkowo bowiem akcja utworu toczy się w Anglii przedrewolucyjnej, a jej główną osią jest radykalna opozycja między ludem. (za Wikipedią)

  • TOM PIERWSZY
    • PRZEDMOWA
  • CZĘŚĆ PIERWSZA: MORZE I NOC
    • ROZDZIAŁ PIERWSZY: Ursus.
      • I
      • II
      • III
      • IV
    • ROZDZIAŁ DRUGI: Comprachicosowie.
      • I
      • II
      • III
      • IV
      • V
      • VI
  • KSIĘGA PIERWSZA: NOC MNIEJ CIEMNA OD CZŁOWIEKA
    • ROZDZIAŁ PIERWSZY: Południowy cypel Portlandu.
    • ROZDZIAŁ DRUGI: Osamotnienie.
    • ROZDZIAŁ TRZECI: Samotność.
    • ROZDZIAŁ CZWARTY: Pytania.
    • ROZDZIAŁ PIĄTY: Drzewo ludzkiego wynalazku.
    • ROZDZIAŁ SZÓSTY: Walka pomiędzy śmiercią a nocą.
    • ROZDZIAŁ SIÓDMY: Południowy cypel Portlandu.
  • KSIĘGA DRUGA: ORKA NA MORZU
    • ROZDZIAŁ PIERWSZY: Prawa, które są poza człowiekiem.
    • ROZDZIAŁ DRUGI: Zarysy od początku zaznaczone.
    • ROZDZIAŁ TRZECI: Niespokojni ludzie na niespokojnem morzu.
    • ROZDZIAŁ CZWARTY: Ukazanie się obłoku różniącego się od innych.
    • ROZDZIAŁ PIĄTY: Hardquanonne.
    • ROZDZIAŁ SZÓSTY: Sądzą, że im pomoc przybywa.
    • ROZDZIAŁ SIÓDMY: Święta zgroza.
    • ROZDZIAŁ ÓSMY: Nix et nox.
    • ROZDZIAŁ DZIEWIĄTY: Zadanie powierzone rozszalałemu morzu.
    • ROZDZIAŁ DZIESIĄTY: Burza to dzicz olbrzymia.
    • ROZDZIAŁ JEDENASTY: Casquette.
    • ROZDZIAŁ DWUNASTY: Borykanie się z rafą podwodną...
    • ROZDZIAŁ TRZYNASTY: Twarzą w twarz z nocą.
    • ROZDZIAŁ CZTERNASTY: Ortach.
    • ROZDZIAŁ PIĘTNASTY: Portentosum mare.
    • ROZDZIAŁ SZESNASTY: Niespodzianie złagodzenie zagadki.
    • ROZDZIAŁ SIEDMNASTY: Ostatni ratunek.
    • ROZDZIAŁ OSIEMNASTY: Ostateczna ucieczka.
  • KSIĘGA TRZECIA: DZIECIĘ W CIENIU
    • ROZDZIAŁ PIERWSZY: Chess-Hill.
    • ROZDZIAŁ DRUGI: Zjawiska śnieżne.
    • ROZDZIAŁ TRZECI: Ciężar utrudnia jeszcze wszelką drogę bolesną.
    • ROZDZIAŁ CZWARTY: Inna postać pustyni.
    • ROZDZIAŁ PIĄTY: Odludek staje do roboty.
    • ROZDZIAŁ SZÓSTY: Obudzenie.
  • TOM DRUGI
  • CZĘŚĆ DRUGA: Z KRÓLEWSKIEGO ROZKAZU
    • KSIĘGA PIERWSZA: WIEKUISTA OBECNOŚĆ PRZESZŁOŚCI
    • ROZDZIAŁ PIERWSZY: Lord Clancharlie.
      • I
      • II
      • III
      • IV
    • ROZDZIAŁ DRUGI: Lord Dawid Dirry-Moir.
      • I
      • II
      • III
      • IV
    • ROZDZIAŁ TRZECI: Księżniczka Jozyana.
      • I
      • II
      • III
    • ROZDZIAŁ CZWARTY: Magister elegantiarum.
    • ROZDZIAŁ PIĄTY: Królowa Anna.
      • I
      • II
      • III
      • IV
    • ROZDZIAŁ SZÓSTY: Barkilphedro.
    • ROZDZIAŁ SIÓDMY: Barkilphedro się wygryza.
    • ROZDZIAŁ ÓSMY: Inferi.
    • ROZDZIAŁ DZIEWIĄTY: Nienawidzieć taką jest potęgą jak kochać.
    • ROZDZIAŁ DZIESIĄTY: Płomień, któryby się widziało, gdyby człowiek był przezroczysty.
    • ROZDZIAŁ JEDENASTY: Barkilphedro urządza zasadzkę.
    • ROZDZIAŁ DWUNASTY: Szkocja, Irlandja i Anglja.
  • KSIĘGA DRUGA: GWYNPLAINE I DEA
    • ROZDZIAŁ PIERWSZY: Daje się tu widzieć twarz tego, którego dotąd widziano tylko czynności.
    • ROZDZIAŁ DRUGI: Dea.
    • ROZDZIAŁ TRZECI: Oculos non habet, et videt.
    • ROZDZIAŁ CZWARTY: Dobrani kochankowie.
    • ROZDZIAŁ PIĄTY: Błękit w ciemni.
    • ROZDZIAŁ SZÓSTY: Ursus nauczycielem i Ursus opiekunem
    • ROZDZIAŁ SIÓDMY: Ślepota udziela nauki jasnowidzenia.
    • ROZDZIAŁ ÓSMY: Nie tylko szczęście, ale i pomyślność.
    • ROZDZIAŁ DZIEWIĄTY: Dziwactwa, nazywane poezją przez ludzi pozbawionych smaku.
    • ROZDZIAŁ DZIESIĄTY: Rzut oka mędrca na rzeczy tego świata i na ludzi.
    • ROZDZIAŁ JEDENASTY: Gwynplaine słusznie sądzi, Ursus prawdę mówi.
    • ROZDZIAŁ DWUNASTY: Ursus mędrzec daje się powodować Ursusowi poecie.
  • TOM TRZECI
    • KSIĘGA TRZECIA: POCZĄTEK NADPĘKNIĘCIA
    • ROZDZIAŁ PIERWSZY: Inn Tadcaster.
    • ROZDZIAŁ DRUGI: Wymowa pod gołem niebem.
    • ROZDZIAŁ TRZECI: Kędy znowu ukazuje się przechodzeń.
    • ROZDZIAŁ CZWARTY: Sprzeczności bratają się z sobą w nienawiści.
    • ROZDZIAŁ PIĄTY: Wapentake.
    • ROZDZIAŁ SZÓSTY: Mysz, wypytywana przez koty.
    • ROZDZIAŁ SIÓDMY: Jaki może mieć powód dukat obrączkowy, żeby się zawieruszyć pomiędzy miedziaki?
    • ROZDZIAŁ ÓSMY: Oznaki otrucia.
    • ROZDZIAŁ DZIEWIĄTY: Abyssus abyssum vocat.
  • KSIĘGA CZWARTA: PODZIEMNA KATOWNIA
    • ROZDZIAŁ PIERWSZY: Kuszenie świętego Gwynplaina.
    • ROZDZIAŁ DRUGI: Od rozkoszy ku grozie.
    • ROZDZIAŁ TRZECI: Lex Rex Fex.
    • ROZDZIAŁ CZWARTY: Ursus podpatruje ceklarzy.
    • ROZDZIAŁ PIĄTY: Niebezpieczne miejsce.
    • ROZDZIAŁ SZÓSTY: Jakie sądownictwo pokrywały starodawne peruki.
    • ROZDZIAŁ SIÓDMY: Dreszcze.
    • ROZDZIAŁ ÓSMY: Jęki
  • KSIĘGA PIĄTA: MORZA I LOSY JEDEN I TEN SAM PODMUCH PORUSZA
    • ROZDZIAŁ PIERWSZY: Trwałość rzeczy kruchych.
    • ROZDZIAŁ DRUGI: Błąkać się niekoniecznie jest błądzić.
    • ROZDZIAŁ TRZECI: Nie ma człowieka, któryby, przeniesiony nagle z Syberji do Senegalu, nie stracił przytomności.
    • ROZDZIAŁ CZWARTY: Oczarowanie.
    • ROZDZIAŁ PIĄTY: Myślisz, że pamiętasz, a zapominasz.
  • KSIĘGA SZÓSTA: ROZLICZNE STRONY URSUSA
    • ROZDZIAŁ PIERWSZY: Co odludek mówi.
    • ROZDZIAŁ DRUGI: Co odludek robi.
    • ROZDZIAŁ TRZECI: Zawikłania.
    • ROZDZIAŁ CZWARTY: Moenibus surdis campana muta.
    • ROZDZIAŁ PIĄTY: Racja stanu pracuje w małych, jak i w wielkich sprawach.
  • TOM CZWARTY
    • KSIĘGA SIÓDMA: TYTANKA
    • ROZDZIAŁ PIERWSZY: Przebudzenie.
    • ROZDZIAŁ DRUGI: Pałac podobny bywa do puszczy leśnej.
    • ROZDZIAŁ TRZECI: Ewa.
    • ROZDZIAŁ CZWARTY: Szatan.
    • ROZDZIAŁ PIĄTY: Twarz znana, człowiek nieznany.
  • KSIĘGA ÓSMA: CAPITOL I JEGO SĄSIEDZTWO
    • ROZDZIAŁ PIERWSZY: Rozczłonkowanie wspaniałości tego świata.
    • ROZDZIAŁ DRUGI: Bezstronność.
    • ROZDZIAŁ TRZECI: Starożytna komnata.
    • ROZDZIAŁ CZWARTY: Stara Izba.
    • ROZDZIAŁ PIĄTY: Pogadanki pańskie.
    • ROZDZIAŁ SZÓSTY: Wyższa i niższa.
    • ROZDZIAŁ SIÓDMY: Ludzkie burze gorsze od nawałnic oceanu.
    • ROZDZIAŁ ÓSMY: Byłby dobrym bratem, gdyby nie był dobrym synem.
  • KSIĘGA DZIEWIĄTA: W GRUZACH
    • ROZDZIAŁ PIERWSZY: Nadmiar szczęścia prowadzi do nadmiaru niedoli.
    • ROZDZIAŁ DRUGI: Osad na dnie duszy.
  • ZAKOŃCZENIE: MORZE I NOC
    • ROZDZIAŁ PIERWSZY: Stróż domowy może być wybawicielem.
    • ROZDZIAŁ DRUGI: Barkilphedro do orlicy mierzył, a trafił w gołębia.
    • ROZDZIAŁ TRZECI: Raj odzyskany na padole płaczu.
    • ROZDZIAŁ CZWARTY: Nie tu, ale tam w górze.
  • Назва: Człowiek śmiechu
  • Автор: Wiktor Hugo
  • Переклад: Felicjan Faleński
  • ISBN: 978-83-7639-331-5, 9788376393315
  • Дата видання: 2022-03-26
  • Формат: Eлектронна книга
  • Ідентифікатор видання: e_2obj
  • Видавець: Armoryka