Reportażowa powieść z 1937 roku opowiada o narastającym buncie robotników w drugiej połowie lat 30. XX wieku. Sprzeciwiali się oni wyzyskowi i niemal feudalnym stosunkom w zakładach pracy. Autorka barwnie omalowuje portrety działaczy związkowych, agentów policji, urzędników i fabrykantów. W wydarzenia czytelnika wciąga wartka akcja, która przybliża złożoną sytuację społeczną tego czasu. Wśród bohaterów licznie występują postaci kobiece, co uwiarygadnia obraz. Ich nieraz wstrząsające losy dokumentują długą i trudną drogę do emancypacji. Nakład powieści tuż po druku został skonfiskowany przez cenzurę, a Krahelską ukarano grzywną. Po wojnie tylko raz wznowiono powieść. Autorka była zaangażowaną działaczką społeczną i polityczną, napisała wiele książek o tematyce kobiecej i społecznej. W 1989 roku ustanowiono nagrodę jej imienia przyznawaną za działalność na rzecz pracowników.