Jedna z najlepszych polskich powieści w znakomitej interpretacji Wojciecha Masiaka.

Stanisława Wokulskiego – przedsiębiorcy, który zakochuje się w Izabeli Łęckiej – nie trzeba nikomu przedstawiać. To jedna z tych postaci i jedna z tych historii, która u każdego wzbudza emocje i zostaje w pamięci. Podziały, granice i sztywno przypisane role – to uniwersalne problemy, które wciąż dotyczą nas samych i społeczeństwa, w którym żyjemy.

„Lalka” to utwór wzorowany na dziełach największych europejskich pisarzy realistów XIX wieku, śmiało przełamujący schematy literatury pozytywistycznej. W swoim nowatorstwie Lalka stała się forpocztą nowej fazy dziejów gatunku: fazy modernistycznej.

W warstwie ideowej arcydzieło Prusa odczytywane jest zwykle jako historia przepracowywania romantycznego wzorca miłości, ale łatwo w nim dostrzec także krytykę nuworyszostwa (z jednej strony) oraz arystokracji (z drugiej), a także polemikę z najbardziej rozpowszechnionymi w epoce pisarza doktrynami społecznymi i ekonomicznymi.

Dla większości czytelników Lalka pozostaje jednak przede wszystkim fascynującą opowieścią. Intrygujący główny bohater, bogata galeria postaci drugoplanowych, świetnie skonstruowana fabuła i obfite w realia topograficzne i obyczajowe tło – wszystko to sprawia, że historia ambicji i miłości Stanisława Wokulskiego, jego wzlotów i upadków, należy do najchętniej czytanych polskich powieści.