Zbyt cicha namiętność to opowieść o spełnionej miłości i niemożliwej do zaspokojenia tęsknocie. Udając się w podróż przez wspomnienia, autor dokumentuje związek dwojga ludzi: ich sprawy codzienne, czułe gesty, słowa i myśli, wyprawy na praskie cmentarze, do wiedeńskich muzeów i do polskich szpitali, gdy inne plany przekreśliła choroba. Ta książka to przede wszystkim intymna rozmowa z ukochaną. Pisarz odmalowuje swój prywatny świat z onieśmielającą szczerością, nie po to jednak, by wystawić go na pokaz, ale żeby utrwalić i nie zapomnieć, żeby dzięki prawdziwemu zmyśleniu znów znaleźć się przy miłości swojego życia. Książkę polecić można każdemu, kto doceni poruszającą lekturę o tym, co znaczy kochać w chwilach radosnych i przyjemnych, we wspólnych trudach i bólu, a także kiedy tej najbliższej osoby fizycznie nie ma już obok.