Określane neologizmem "pełnoskalowe" (po ukraińsku: pownomassztabne)
wtargnięcie wojsk rosyjskich do Ukrainy 24 lutego 2022 roku to tylko kolejna
faza wojny, którą Rosja prowadzi przeciwko Ukrainie od 2014 roku. A częścią
czego jest wojna? Na pewno walki, konfliktu. Tak jest i w tym przypadku. Rusini
(obecni Ukraińcy) wyhodowali na swoim łonie żmiję - Księstwo Moskiewskie,
które, posługując się od zarania swoich dziejów do dziś tylko trzema
narzędziami (kłamstwo, przemoc, korupcja) najpierw ukradło Rusinom nazwę
(i stało się Rosją) i wiarę, następnie język, tożsamość narodową i dziedzictwo
kulturowe. Rosja to bez Ukrainy "niedoimperium", dlatego z ogromną
wściekłością i nienawiścią Moskale (historyczna nazwa mieszkańców Księstwa
Moskiewskiego) niszczą od prawie czterystu lat (właśnie, zatem nie od 2014
roku) wszelkie przejawy niezależności Ukraińców.
Moskiewski imperializm, russki mir - stały się symbolem wszelkiego zła.
"Mariupol" jest powieścią o niszczeniu Ukrainy przez Moskali, które trwa od
czasów Bohdana Chmielnickiego do czasów Wołodymyra Zełenskiego. Obie te
postacie są symboliczne. Dla niektórych Chmielnicki był zdrajcą, dla innych -
bohaterem. Podobnie jak Zełenski. Albo charyzmatyczny przywódca, albo
rosyjskojęzyczny komik-ukrainofob.
Powieść dedykowana żołnierzom pułku Azow. Mężczyznom bohaterskim,
niezłomnym. A w tle miłość i liczne tabu prawdziwych ukraińskich mężczyzn.