Baśniowe wątki i motywy, zebrane w Bajarzu polskim, stanowiły osnowę bajek opowiadanych wcześniej przez matki, babcie i nianie w polskich i białoruskich zaściankach Wileńszczyzny. Mógł ich słuchać przed snem mały Adam, jeden z synów państwa Mickiewiczów z Nowogródka. Zapewne słyszał je również w dzieciństwie Antoni Józef Gliński, urodzony 19 lat później w Szczorsach nad Niemnem, 25 kilometrów na wschód od Nowogródka. Gliński (18171866) był chłopskim dzieckiem, które własnym wysiłkiem i uporem zdobyło wykształcenie. A jego Bajarz polski (1853), zbiór przetworzonych baśni, podań, a nawet utworów literackich (m.in. Puszkina), był jedną z najpopularniejszych książek w drugiej połowie XIX wieku.