Lata 70. XX wieku: do muzeów i galerii sztuki współczesnej, ale także w przestrzeń publiczną (sale uniwersytetów czy domów kultury, miejskie place i skwery) wkracza sztuka artystów angażujących się w bieżące politycznie konflikty - opowiadających się zdecydowanie po stronie niepodległościowych dążeń Palestyńczyków, przeciw dyktaturze Pinocheta w Chile, przeciw apartheidowi w RPA.

Zaangażowanym artystom towarzyszą kuratorzy, aktywiści i polityczni bojownicy. Kontekstem są też działania związków zawodowych artystów, partii politycznych - od opozycyjnych, jak Francuska Partia Komunistyczna, po sprawujących władzę w systemach monopartyjnych, jak partie komunistyczne w krajach bloku wschodniego, w tym PZPR. Tłem jest też oczywiście zimna wojna.

To polityczne zaangażowanie owocuje powstaniem ważnych kolekcji sztuki i "muzeów na wygnaniu", traktowanych jako wyraz międzynarodowej solidarności artystów, a także narzędzie mobilizowania opinii publicznej i szerokiego grona odbiorców w konkretnych sprawach i konfliktach. Książka "Past Disquiet" bada zawikłaną historię trzech takich kolekcji, dziś rozproszonych i niemal nieznanych. Punktem wyjścia do tworzenia mapy tych politycznych i artystycznych działań jest tu zapomniana "Międzynarodowa Wystawa Sztuki dla Palestyny", zorganizowana w Bejrucie w 1978 roku przez Organizację Wyzwolenia Palestyny, z udziałem artystów z 30 krajów.

Książka powstała jako rezultat wieloletnich badań Kristine Khouri i Rashy Salti - poszukiwań archiwalnych i zbierania relacji uczestników tych wydarzeń. Publikacja jest zwieńczeniem ich pracy nad przygotowaniem wystawy "Past Disquiet", prezentowanej w 2015 roku w MACBA w Barcelonie; w 2016 w berlińskim HKW, w 2018 roku w MSSA w Santiago i Sursock Museum w Bejrucie.