Drama często postrzegana jest jako metoda, która polega na tworzeniu inscenizacji, podczas której aktywność werbalna i niewerbalna ucznia nakierowana jest na kreację i prezentację ról. Utożsamiana jest ze spektaklem teatralnym, z tą tylko różnicą, że w dramie nie ma podziału na widza i aktora. Nauczyciele nie stosują dramy, wyrażając obawę, że po takiej lekcji uczniom nie zostanie nic w zeszytach. Abstrahując od tego, że ważniejszy jest ślad w pamięci ucznia, rozwój myślenia i odczuwania emocji, niż ślad w jego zeszycie, należy zaprzeczyć przedstawionemu powyżej mitowi, traktującemu dramę jako odegranie ról, czyli swego rodzaju doświadczenie pozbawione refleksji.