Nibybajka dla dorosłych, wyrosła ze swojskiego, słowiańskiego folkloru ludowego. Pełno tu czarownic, czartów, tajemniczych zakonów, męskich fantazji, wyuzdania i rozpasania oraz orgiastycznych sabatów, przetaczających się po zboczach Łysej Góry w wigilię Nocy Świętojańskiej. Jednocześnie "Czarownica" Rudowskiego, znanego, wrocławskiego literata i redaktora, mocno ukorzeniona jest w klasykach literatury, jej toposach i mitach.

Tylko dla bardzo niegrzecznych i zdecydowanie dorosłych chłopców!

"Rudowski w swojej "Czarownicy" świadomie łamie schematy cechujące współczesną fantastykę literacką, prowadząc nas do własnego bajkowego świata, w którym Eulalia, ukochana bohatera, jawi się siostrą Małgorzaty z niezapomnianego dzieła Bułhakowa, klasztor zagubiony w głuszy wydaje się podobny do tego z "Imienia róży" Umberto Eco, zaś wiedźma Celinella więżąca narratora w celu erotycznego wykorzystania to potomkini czarodziejki Kirke, dybiącej na przystojnego Odysa. Tego rodzaju rozpoznania dodają dodatkowego smaku lekturze, choć najważniejsza jest przyjemność podążania tropem bohatera, który na przemian przeżywa niezwykłe przygody i namiętne chwile w ramionach olśniewających okazów fauny fantastycznej."

Jacek Inglot (Posłowie)

KRZYSZTOF RUDOWSKI - wrocławski prozaik, poeta, dramaturg; w wolnych chwilach muzyk jazzowy. Autor godnej pierwowzoru kontynuacji "Rękopisu znalezionego w Saragossie" oraz powieści drogi "Powrót". Jest autorem zbiorów opowiadań i nowel oraz pierwszego w historii literatury dramatu internetowego. Po wyróżnionym w roku 2023 nagrodą SWK Felix "Apokryfie" wkracza na ścieżkę fantasy, dzięki czemu czytelnicy mogą poznać jego magiczne uniwersum, w którym prym wiodą siły nieczyste i olśniewające wdziękiem wiedźmy.

===============

"Istotami odwołującymi się do pierwotnych sił natury zawsze były czarownice [...] To one uciekały od opresyjnej kultury, tożsamej z patriarchalną władzą mężczyzn - do lasu, do miejsca poza miastem i wioską, poza władzą norm, gdzie, oddawszy się we władanie żywiołom natury, folgowały seksualnemu rozpasaniu, czyli akulturalnej, pierwotnej wolności, co i Rudowski w swojej "Czarownicy" konstatuje i smakowicie opisuje. W tym ujęciu owe wyklęte przez ogół niewiasty po prostu żyły w naturalnej wolności, wyrażonej w seksualnym spełnieniu. Bo cóż to za wolność bez możliwości spełnienia naszych przyrodzonych żądz i pragnień? I tego właśnie doświadcza bohater w kolejnych swych wcieleniach, zażywając ekstatycznego seksu jako zwierzę, mężczyzna i kobieta. Tym samym doświadcza swej ludzkiej przedkulturowej (czyli naturalnej) pełni. Podróżuje przez inny świat, przeżywając całą serię aktów ekstremalnego, ale i wyzwalającego erotyzmu. Jakżeż to odmienne od wcześniejszego życia w naszym świecie, polegającego na wkuwaniu i pożyciu z chłodną, nieciekawą dziewczyną - kultura krępuje i tłumi, natura wyzwala i spełnia."

Jacek Inglot (fragment posłowia do książki)

Ludzki wymiar fantastyki?

OdeSFa! Budujemy mosty i drugie strony rzek.