"Południe" to klasyczna "książka drogi", służąca ukazaniu jak zmienia się człowiek poszukujący siebie. Pejzaż jest tu każdorazowo lustrem jego przemian wewnętrznych. Północ, z której wyrusza, wyraża cień, a Południe, do którego zmierza, życie i odnowienie. Problem w tym, że za Południe przebiera się Tanatos, przyobiecując podróżnemu coś, czego nie zamierza dotrzymać - jest tym samopoznanie. Strona pierwsza powieści i ostania muszą być zatem tym samym momentem. W opowieści bohater dociera aż na pustynię, do serca Południa, symbolizującego wnętrze człowieka, ale tam umiera z wycieńczenia drogą, widząc kumulujące się nad jego głową chmury Północy, której nigdy nie opuścił. Książka podejmuje tematykę wolności, niemożności, daremności marzeń, ale wypełnia ją śródziemnomorska historia, tak barwna, pełna koloru, przyjaźni, obserwacji, refleksji, smaku, woni, kontaktu z ludźmi, ze Sztuką - muzeami, obrazami, rzeźbami, muzyką, teatrem, z życiem w najlepszej wersji, jaką mogłoby przyjąć, gdybyśmy tylko na czas nie stchórzyli przed nim. Oprócz zasadniczej historii, publikacja zawiera również Posłowie, tłumaczące związki utworu z Filozofią.