Japonia jest dla Polaków państwem egzotycznym, kojarzącym się nam głównie z Krajem Wschodzącego Słońca lub Krajem Kwitnącej Wiśni. Jest to nie tylko całkowicie odmienne państwo od państw Zachodu, ale przede wszystkim całkiem odmienne kultura, historia, obyczaje, a wręcz inna cywilizacja. Zrozumieć i poznać Japonię to nie tylko znać jej historię - należy też poznać jej kulturę, a także zrozumieć mentalność samych Japończyków. Należy zauważyć, iż w Polsce wiedza na temat japońskiej kultury w postaci mangi, anime czy filmów fabularnych jest z pewnością o wiele większa niż wiedza o historii, ustroju politycznym, gospodarce czy społeczeństwie Japonii. Państwo to fascynuje nas zarówno swoją egzotyką kultywującą japońską, tradycyjną odmienność, jak i zindustrializowaniem, a jednocześnie w wielu dziedzinach zglobalizowaniem. W sferze społecznej dochodzi do ścierania się wartości lokalnych z zapożyczonymi od państw zachodnich rozwiązaniami instytucjonalnymi. Warto podkreślić, iż szczególne miejsce w historii Japonii zajmują mity będące nieodłączną jej częścią i stanowiące o odmienności postrzegania świata i filozofii życia. Należy także zaznaczyć, że każda analiza ukierunkowana na zrozumienie mitów i siły ich oddziaływania oraz specyfiki dziedzictwa kulturowego Kraju Wschodzącego Słońca prowadzona na gruncie nauk politologicznych czy pokrewnych nie jest łatwa, ze względu na to, że przy badaniu innych kultur nie ma jednego, powszechnie przyjętego wzorca norm i zachowań społecznych. Stąd większość analiz ma charakter ilościowy, ponieważ cechą liczb jest bezwzględny racjonalizm, chociaż w wielu badaniach analizy ilościowe są niewystarczające.

Niniejsza książka poświęcona została genezie i uwarunkowaniom, które wpłynęły na zmianę systemu politycznego współczesnej Japonii, począwszy od czasów feudalnych. Obszar realizowanych treści, jak również wnioski wypływające z poszczególnych rozdziałów stanowią próbę umiejscowienia Kraju Kwitnącej Wiśni w gronie państw demokratycznych. Książka zawiera nie tylko zbiór pogłębionych refleksji odnoszących się do procesów i przemian ważnych z punktu widzenia fundamentów demokratycznych, ale także szereg zagadnień problemowych poruszanych przez wielu cenionych teoretyków i badaczy japońskiej drogi rozwoju.

Publikacja składa się z czterech rozdziałów, z których każdy zawiera spójne treści odnoszące się do analizowanych obszarów badawczych. Rozdział pierwszy dotyczy genezy i uwarunkowań historycznych, kulturowych, gospodarczych oraz międzynarodowych kształtowania się systemu politycznego Japonii. Jako moment początkowy zmiany ustrojowej w Japonii przyjmuje się 1946 r. Zainicjowane zmiany objęły również reżim polityczny, którego kształtowanie się determinowane było wieloma czynnikami. Należy podkreślić, że szczególnie istotne miejsce zajmuje dziedzictwo przeszłości. Zastosowanie w opracowaniu koncepcji "zależności od szlaku" koresponduje z nurtem neoinstytucjonalizmu historycznego. Intencją nie jest tutaj bynajmniej instrumentalny stosunek do tego podejścia, lecz pokazanie, dzięki jego możliwościom, że formalne i pozaformalne instytucje, mechanizmy i sposoby postępowania mogą wpływać na współczesne wybory instytucjonalne, zarówno w pozytywnym, jak i negatywnym sensie. Poza rodzimą japońską tradycją ustrojową i polityczną równie istotną rolę odgrywają wzorce instytucjonalne rodem z demokratycznego świata Zachodu. Mniej lub bardziej determinować one mogą procesy imitacyjne, zwłaszcza u progu zmiany instytucjonalnej. Napięcia i rozdźwięk pomiędzy "starym porządkiem" a "nowym", "swoją tradycją i wzorcem" a "obcym" w warunkach instytucjonalnej niepewności mogą okazać się kluczowe dla kształtowania empirycznego reżimu politycznego sensu stricto, a przede wszystkim mogą powodować długofalowe konsekwencje. W końcu na przebieg procesów zmiany instytucjonalnej istotny wpływ ma również kontekst sytuacyjny i kształtujące go interesy aktorów politycznych. Warunki, w których następuje demokratyczne otwarcie, nie tylko stanowią ważną determinantę określającą kierunek dokonujących się zmian instytucjonalnych w okresie tranzycji, ale także ich skutki są bardziej długofalowe, mając wpływ na przebieg procesów transformacyjnych i konsolidację demokracji.

Rozdział drugi zawiera charakterystykę konsolidacji japońskiej demokracji w wymiarze instytucjonalnym w świetle konstytucji oraz analizę reżimu politycznego Japonii. Formalne reguły określające relacje między parlamentem, rządem a cesarzem, kompetencje i zakres działania władzy ustawodawczej, wykonawczej, sądowniczej oraz lokalnej wyznaczone zostały postanowieniami wprowadzonej pod naciskiem Stanów Zjednoczonych Konstytucji Japonii, która została uchwalona 3 listopada 1946 r., a weszła w życie 3 maja 1947 r. Warto podkreślić, iż przepisy konstytucyjne nie zawsze stanowią element rozstrzygający o przebiegu procesów politycznych, określają jedynie ogólne ramy prawno-instytucjonalnych związków i relacji, ponieważ w ramach tych samych modeli normatywnych mogą być realizowane zupełnie różne działania polityczne. Rzutują one nie tylko na zmienność empirycznego reżimu politycznego sensu stricto i jego odchylenie od konstytucyjnego wzorca, ale dodatkowo wpływają na kształtowanie nowego porządku obejmującego rzeczywiste (formalne bądź nieformalne) normy rozstrzygające o specyfice relacji pomiędzy konstytucyjnymi organami władzy. Instytucje mają wprawdzie zakodowany w sobie czynnik ograniczający ludzkie zachowania, jednak margines swobody postępowania aktorów politycznych jest na tyle duży, że umożliwia kształtowanie całkowicie odmiennych od założonych wzorców działań politycznych.

W rozdziale trzecim książki przeprowadzona została analiza faz i rezultatów kształtowania się japońskiego systemu wyborczego oraz charakterystyka rywalizacji wyborczej i japońskiego systemu wyborczego. Badaniu poddano także rolę i znaczenie marketingu politycznego w prowadzeniu kampanii wyborczej i rywalizacji pomiędzy kandydatami.

Rozdział czwarty poświęcono dogłębnej analizie kształtowania się systemu partyjnego Japonii i powstawania partii politycznych, ale także scharakteryzowano "System 1955". Ponadto poddano rozważaniom temat genezy powstania, rozwoju, jak i działalności Partii Liberalno-Demokratycznej Japonii. Partia ta od momentu jej powstania, nieprzerwanie, aż do 1993 r., samodzielnie rządziła Japonią. Funkcjonujące w Japonii uregulowania prawne w zakresie finansowania partii politycznych zostały przeanalizowane ze szczególnym zwróceniem uwagi na zasady zachowania transparentności systemu finansowania kampanii wyborczych, działalności ugrupowań politycznych oraz całego systemu politycznego wraz z ukazaniem jego specyfiki i niedoskonałości.

Prezentowane opracowanie skierowane jest do studentów i nauczycieli, a także szerokiego grona specjalistów zajmujących się problematyką genezy procesów demokratyzacji i historii Japonii. Autor oddaje do rąk czytelnika niniejszą książkę z nadzieją, że zamieszczone w niej treści przyczynią się nie tylko do pogłębienia i usystematyzowania wiedzy dotyczącej japońskiej demokracji i dziedzictwa kulturowego Kraju Kwitnącej Wiśni, ale również rozbudzą ciekawość poznawczą wielu czytelników. Książka została opracowana w ramach pracy doktorskiej.