Cia­ło Czy­ny ka­le­kie zmie­nio­ne w rze­czy  ro­sną mil­cze­niem pod nie­bem pła­skim,  któ­re zga­szo­ne jest tru­pim bla­skiem  pod nim sty­gną­cej spra­wy czło­wie­czej.    Czy­ny, spo­mię­dzy któ­rych nikt ja­sny,  bo nie­świa­do­mie za so­bą wlo­ką  ru­chy strasz­li­we mar­twej po­wło­ki  w stru­mie­niu świa­tła mi­ja­nej gwiaz­dy,  z któ­rych naj­mniej­szy cią­gnie za so­bą  zie­mię jak krzyw­dy doj­rza­łej owoc.    A w uci­szo­nym na­głym na­my­słem  jest jak hu­cze­nie rze­ki upio­rów,  na któ­rej pły­nąc jest, jak­by wszyst­kie  czy­ny spa­da­ły prze­zeń to­po­rem. [...]

Ur. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?.

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.