Das Ma­jo­rat Dem Ge­sta­de der Ost­see un­fern liegt das Stamm­schloß der Frei­herr­lich von R..schen Fa­mi­lie, R..sit­ten ge­nannt. Die Ge­gend ist rauh und öde, kaum ent­sprießt hin und wie­der ein Gras­halm dem bo­den­lo­sen Trieb­san­de, und statt des Gar­tens, wie er sonst das Her­ren­haus zu zie­ren pflegt, schließt sich an die nack­ten Mau­ern nach der Land­sei­te hin ein dürf­ti­ger Föh­ren­wald, des­sen ewi­ge, düstre Trau­er den bun­ten Schmuck des Früh­lings ver­schmäht und in dem statt des fröh­li­chen Jauch­zens der zu neu­er Lust er­wach­ten Vö­ge­lein nur das schau­ri­ge Ge­kräch­ze der Ra­ben, das schwir­ren­de Krei­schen der sturm­ver­kün­den­den Mö­wen wi­der­hallt. [...]

Ur. 24 stycznia 1776 r. w Królewcu Zm. 25 czerwca 1822 r. w Berlinie Najważniejsze dzieła: Dziadek do orzechów, Opowieści nocne (zbiór opowiadań), Diable eliksiry, Kota Mruczysława poglądy na życie Właśc. Ernst Theodor Amadeus Hoffmann. Po rozstaniu rodziców wychowywany przez matkę. Był z zawodu prawnikiem. Ożenił się z Polką, Marią Rohrer-Trzcińską. Komponował, a jego zainteresowanie muzyką przejawia się wyraźnie w wielu jego utworach literackich. Pracował w Poznaniu, następnie w Płocku, dokąd przeniesiono go karnie za rysowanie karykatur urzędników, wreszcie w Warszawie. W latach 1808-1816 pełnił funkcję dyrektora muzycznego teatrów kolejno w Bambergu, Dreźnie i Lipsku, potem kontynuował karierę prawniczą w Berlinie. Tuż przed śmiercią wywołał skandal, opisując działania policji i sądu w satyrze Mistrz Pchła. W literaturze zasłynął Hoffmann jako jeden z pierwszych autorów fantastyki grozy. W swoich utworach budował atmosferę dziwności, tajemnicy, niepokoju. Fascynowały go wydarzenia niewytłumaczalne, z pogranicza szaleństwa. Jego twórczość stała się inspiracją m.in. dla Edgara A. Poe i H. P. Lovecrafta. Na podstawie powieści Dziadek do orzechów powstała opera P. Czajkowskiego.

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.