Do An­ny Z cza­sem wszyt­ko prze­mi­ja, z cza­sem bie­żą la­ta,  Z cza­sem państw ko­niec idzie, z cza­sem te­go świa­ta.  Za cza­sem usta­je dow­cip i ro­zum nisz­cze­je,  Z cza­sem gład­kość, uro­da, udat­ność wiot­cze­je.  Z cza­sem kwit­ną­ce łą­ki kra­sy po­stra­da­ją,  Z cza­sem drze­wa zie­lo­ne z li­ścia opa­da­ją.  Z cza­sem bur­dy usta­ją, z cza­sem krwa­we bo­je,  Z cza­sem żal i ser­decz­ne z cza­sem nie­po­ko­je. [...]

Ur. 1573 w Krakowie Zm. 1640 w Wilnie Najważniejsze dzieła: Na oczy królewny angielskiej, Róża, Cień, Nic Syn krakowskiego aptekarza, wyznawca kalwinizmu. Studiował na zagranicznych uniwersytetach (Wittemberga, Bazylea, Padwa), później pracował jako lekarz, nauczyciel i dyplomata na dworze Radziwiłłów, niejako przy okazji dedykując im wiele wierszy. Uważany za typowego przedstawiciela barokowej poezji dworskiej, opartej na efektownych konceptach. Wyróżnia go pewna niematerialność jego utworów. Wyrafinowane komplementy z wiersza Na oczy królewny angielskiej nie mówią nic o chwalonym obiekcie, dar z dedykowanej Krzysztofowi "Piorunowi" Radziwiłłowi Róży okazuje się "mrozem spłodzonym" śladem mrozu na szybie, a brawurowy wiersz Nic stwierdza jednoznaczną przewagę "niczego" nad "czymś". Na tle barokowej poezji wiersze Naborowskiego wyróżnia też naturalna, niemal współczesna składnia i brak zamiłowania do ozdobników.

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.