Gro­mi­wo­ja Przed­mo­wa I ??? o??? ??opi????o?, ???? ????? ,,Nie ma za­pew­ne w dzie­jach sta­ro­żyt­ne­go świa­ta epo­ki dru­giej, oświe­co­nej ta­ką peł­nią hi­sto­rycz­ne­go świa­tła, jak schy­łek pią­te­go stu­le­cia przed Chry­stu­sem w dzie­jach Gre­cji, epo­ka bra­to­bój­czych za­pa­sów mię­dzy Ate­na­mi a Spar­tą. Z jed­nej stro­ny ma­my tu po­sąg ze spi­żu ula­ny, w któ­ry wiel­ki hi­sto­ryk Tu­cy­dy­des wło­żył wszyst­kie swo­je mi­ło­ści i wszyst­kie bo­le­ści, a przede wszyst­kim nad­zwy­czaj­ną mi­łość dla praw­dy; z dru­giej stro­ny oka­la­ją ten po­sąg pięk­ne, zwin­ne, uśmiech­nię­te po­sta­cie Ary­sto­fa­ne­sow­skiej mu­zy, wpla­ta­ją­ce w po­waż­ne i zim­ne na po­zór li­nie Tu­cy­dy­de­sow­skiej hi­sto­rii ko­men­tarz pe­łen po­wsze­dnio­ści, ży­cia i śmie­chu. [...]

Ur. ok. 446 p.n.e. Zm. ok. 385 p.n.e. Najważniejsze dzieła: Osy, Chmury, Lizystrata (znana też pod tytułami Bojomira lub Gromiwoja), Żaby Najsłynniejszy komediopisarz ateński, przedstawiciel tak zwanej komedii staroattyckiej. O jego życiu wiadomo niewiele ? większość autobiograficznych informacji zawartych w jego sztukach dotyczy kariery komediopisarskiej. Wiemy jednak o jego wiejskim pochodzeniu oraz o tym, iż jego synowie, Philippos i Araros, również zostali komediopisarzami. Arystofanes często poruszał tematy społeczno-polityczne, takie jak krytyka konfliktów, w które angażowały się Ateny (wojna peloponeska). W Chmurach wspomina, że z powodu zbyt młodego wieku swoje pierwsze utwory wystawiał pod nazwiskami współpracujących z nim autorów. Jego utwory posługują się zazwyczaj czystym dialektem attyckim i z tego powodu stały się obowiązkową lekturą w szkołach, co sprzyjało ich przetrwaniu do dnia dzisiejszego (zachowało się 11 z 30 sztuk oraz sporo fragmentów). Jednocześnie był Arystofanes specjalistą od neologizmów, zwłaszcza tworząc groteskowe imiona swoich bohaterów czy nazw miejscowych. W komediach Arystofanesa często pojawiały się realne postaci (Sokrates z Chmur czy wielokrotnie krytykowany i atakowany polityk Kleon). Autor ten lubił ponadto nawiązywać do tragedii czy nawet je parodiować, szczególnie chętnie wyśmiewając Eurypidesa. Ulubione jego tematy to polityka, konflikt między tradycyjnym a nowoczesnym wykształceniem oraz pozycja kobiet. Lizystrata może być obecnie czytana jako tekst feministyczny. Poważnym tematom towarzyszą w jego komediach nieprzyzwoite żarty i sceny o charakterze farsowym.

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.