[Miej­my na­dzie­ję!] Miej­my na­dzie­ję!... nie tę li­chą, mar­ną,  Co rdzeń spruch­nia­ły w wą­tły kwiat ubie­ra,  Lecz tę nie­złom­ną, któ­ra tkwi jak ziar­no  Przy­szłych po­świę­ceń w du­szy bo­ha­te­ra.    Miej­my na­dzie­ję!... nie tę chci­wą złu­dzeń,  Śle­pe­go szczę­ścia pło­chą za­lot­ni­cę,  Lecz tę, co w gro­bach cze­ka dnia prze­bu­dzeń,  I prze­cho­wu­je oręż i przy­łbi­cę.    Miej­my od­wa­gę!... nie tę jed­no­dnio­wą,  Co w roz­pacz­li­wem przed­się­wzię­ciu pry­ska,  Lecz tę, co wiecz­nie z pod­nie­sio­ną gło­wą  Nie da się ze­pchnąć z swe­go sta­no­wi­ska.    Miej­my od­wa­gę!... nie tę tchną­cą sza­łem,  Któ­ra na oślep le­ci bez orę­ża,  Lecz tę, co sa­ma nie­zdo­by­tym wa­łem  Prze­ciw­ne lo­sy sta­ło­ścią zwy­cię­ża.    Miej­my po­gar­dę dla wrze­ko­mej sła­wy,  I dla bez­pra­wia po­tę­gi zwod­ni­czej,  Lecz się nie strój­my w płaszcz mę­czeń­stwa krwa­wy,  I nie brzą­kaj­my w łań­cuch nie­wol­ni­czy. [...]

Ur. 11 listopada 1838 r. w Kaliszu Zm. 2 sierpnia 1897 r. w Krakowie Najważniejsze dzieła: Pijąc Falerno, Piosnka pijacka, Między nami nic nie było, Gdybym był młodszy, Jednego serca..., Nad głębiami (cykl sonetów), Daremne żale, Do młodych Poeta, epigon romantyzmu tworzący w epoce pozytywizmu i Młodej Polski, autor dramatów i opowiadań. Syn powstańca 1831 r., zesłańca. Podejmował różne kierunki studiów (rolnicze, medyczne, nauki społeczne), prowadząc działalność spiskową. Był więziony w Cytadeli (1860). W powstaniu styczniowym zaangażowany po stronie ?czerwonych?, był członkiem rządu wrześniowego. Po upadku zrywu uzyskał stopień dra filozofii w Heidelbergu (1866), zaczął wydawać pierwsze utwory w prasie lwowskiej (1864-65). W 1870 r. osiadł w Krakowie, brał czynny udział w życiu samorządowym, był posłem na Sejm Krajowy z ramienia demokratów (1889). Amator Tatr, wiele podróżował (Włochy, Tunezja, Algieria, Cejlon, Indie). Pochowany na Skałce.

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.