Nie­bez­piecz­ne związ­ki Tom pierw­szy Od tłu­ma­cza Piotr Am­bro­ży Fran­ci­szek Cho­der­los de Lac­los uro­dził się w Amiens, w ro­ku 1741, z ro­dzi­ny miesz­czań­skiej. Ja­ko mło­dy chło­piec oka­zy­wał za­mi­ło­wa­nia li­te­rac­kie, dzie­dzicz­ne zresz­tą w tym do­mu. Jed­nak­że, w XVIII w. li­te­ra­tu­ra nie sta­no­wi­ła jesz­cze za­wo­du; za­tem mło­dy Lac­los, po od­by­ciu stu­diów, zo­sta­je, w 20 ro­ku ży­cia, ofi­ce­rem ar­ty­le­rii. Ła­twość pió­ra i zręcz­ność w skła­da­niu ma­dry­ga­łów uczy­ni­ły go po­żą­da­nym go­ściem pa­ry­skich sa­lo­nów: w nich też za­pew­ne gro­ma­dzi za­wcza­su ma­te­ria­ły do przy­szłe­go ar­cy­dzie­ła. [...]

Ur. 18 października 1741 w Amiens we Francji Zm. 5 września 1803 w Tarencie we Włoszech Najważniejsze dzieła: Niebezpieczne związki Oficer-artylerzysta, budowniczy arsenału w twierdzy La Rochelle i fortyfikacji na wyspie Aix; wystąpił z armii w 1788 r. W okresie Wielkiej Rewolucji Francuskiej związany z otoczeniem Ludwika Filipa Orleańskiego, początkowo popierał zreformowaną monarchię, a następnie wraz ze swym wysokim protektorem został republikaninem. W okresie Wielkiego Terroru (tj. rządów jakobinów) spędził rok w więzieniu, w cieniu groźby śmierci na gilotynie; został uwolniony pod koniec 1794 r. Po przewrocie politycznym 18 brumaire'a (tj. 9 listopada 1799) dokonanym przez Napoleona Bonaparte (również artylerzysty z wykształcenia), przywrócono mu rangę generała, zaproszono do Komisji Artylerii i wysłano do służby w sztabie wojsk fr. w Tarencie płd. Włoszech, gdzie zmarł wkrótce na dezynterię lub malarię. Po powrocie Burbonów na tron jego grób został sprofanowany i zniszczony, a jego szczątki zostały prawdopodobnie wrzucone do morza. Jest autorem jednego, mistrzowskiego dzieła (za nieudane i nieistotne należy uznać kilka prób poetyckich, jedno libretto oraz nieukończone pisma o zacięciu edukacyjnym). Powieść epistolarną Niebezpieczne związki zaczął pisać w 1778 r. i kontynuował pracę nad nią podczas służbowego pobytu na Aix w 1779 r. Wydana w 1782 r. w Paryżu, jeszcze w tym samym roku miała osiem kolejnych wydań, a do końca w. XVIII kilkadziesiąt.

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.