Oj­czy­zna Po wie­lu pe­ry­pe­tiach i zmien­nych ko­le­jach lo­su, któ­rych nie za­mie­rzam tu opi­sy­wać, zna­la­złem się wresz­cie za gra­ni­cą, w kra­ju w ma­rze­niach mej mło­do­ści go­rą­co utę­sk­nio­nym. Speł­nie­nie dłu­gich ma­rzeń przy­szło za póź­no i w oko­licz­no­ściach zgo­ła od­mien­nych od tych, któ­re so­bie uro­iłem. Wkra­cza­łem tam nie ja­ko zwy­cięz­ca, ale ja­ko roz­bi­tek ży­cio­wy. Kraj ten wy­obra­żo­ny ja­ko sce­ne­ria mo­ich try­um­fów, był te­raz te­re­nem nędz­nych, nie­sław­nych, ma­łych klęsk, w któ­rych tra­ci­łem jed­ną po dru­giej mo­je gór­ne i dum­ne aspi­ra­cje. [...]

Ur. 12 lipca 1892 w Drohobyczu Zm. 19 listopada 1942 tamże Najważniejsze dzieła: Xięga bałwochwalcza (grafiki, 1920-1922), Sklepy cynamonowe (opowiadania, 1934), Sanatorium pod Klepsydrą (opowiadania, 1937) Prozaik i artysta-plastyk. Pochodził ze zasymilowanej rodziny żydowskiej. Studiował architekturę na Uniwersytecie Lwowskim, lecz nie ukończył jej z powodów zdrowotnych. W czasie I Wojny Światowej przez pewien czas uczęszczał do Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. Później pracował w rodzinnym Drohobyczu jako nauczyciel. Schulz debiutował dzięki zainteresowaniu, jakie wobec jego prozy i osoby żywiła Zofia Nałkowska. W ogóle jego proza fascynowała innych pisarzy, takich jak Witkacy czy Gombrowicz. Po wojnie promotorami jego twórczości byli Artur Sandauer i Jerzy Ficowski. Zarówno proza, jak i prace plastyczne Schulza ujawniają tendencję do przekształcania rzeczywistości w mit bądź w wizję rodem ze snu, jak również silną fascynację erotyką o zabarwieniu masochistycznym. Groteskowy obraz świata sprzyjał przy tym okazjonalnym przebłyskom poczucia humoru. Najbardziej charakterystyczną cechą pisarstwa Schulza jest jednak język - gęsty, metaforyczny i poetycki. Schulz zginął w Drohobyczu podczas wojny, zastrzelony przez Niemca. Zaginął też wówczas rękopis jego niedokończonej powieści, zatytułowanej Mesjasz. W 2001 odnaleziono w Drohobyczu wykonane przez Schulza freski, przeniesione do Jerozolimy przez instytut Yad Vashem.

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.