Po­nia Tvar­dau­skie­ne Ge­ria, val­go, pyp­kius ru­ko,  Šo­ka, užia, lyg pa­du­ko,  Riks­mu su­griaus ro­dos sie­nas,  Kaip gal links­mi­nas kiek­vie­nas.  Tvar­daus­kas ker­čia už­emęs,  Lyg ba­ša koks isi­re­męs,  ,,Ger­kit vy­rai!" -- ty­čia va­ro  Ir juo­kus ap­lin­kui da­ro:  Ka­rei­viui, kurs drą­siai skrai­de  Ir ki­tus, di­džiuo­dams bai­de,  Šob­le pa­lei au­si mo­jo --  Ka­rei­vis zui­kiu tuoj sto­jo.  Štai ap­gin­to­ją prieš su­dą ,  Kurs kam­pu­tyj lai­že bliu­dą ,  Ma­šne­le tik­tai su­kir­to --  Tuoj tas i šu­ni pa­vir­to.  Šiau­čiu už no­sies pa­kra­te,  Prie kak­tos vo­les pa­sta­te --  Eme te­ke­ti deg­ti­ne,  Pri­te­kej pil­na sta­ti­ne.  Kad šnap­są iš­gert no­re­jo,  Jam stik­le­lis su­burz­de­jo.  Žiur ant dug­no stik­liu­ko  Sty­ri ra­gu­čiai vel­niu­ko,  ,,Iš kur tu čia?". Tad vel­niu­kas,  Tik­ras vo­kie­tai­tis striu­kas,  Ke­pu­rę nu­se­męs bai­liai  Vi­sie­mis tur­ste­lej dai­liai  Šo­ko ant ko­ju abie­ju,  Už­au­go ant mas­tu dvie­ju,  Vie­ną ko­ją tur ark­li­nę,  O vel ki­tą va­na­gi­nę.  -- A Tvar­daus­kas! Svei­kas gy­vas!  -- Ko taip žiu­rai? Ar tau dy­vas  Me­fis­to­fe­li ma­ty­ti?  Tik ne­no­ri jau caim­ti.  Juk ži­nai ant Kal­no-Pli­ko  Su­ra­šas mud­vie­ju li­ko  Ant jau­čio odos pa­de­tas,  Kad tu man esi ža­de­tas  Ža­de­jims te­n­ein ant ve­ju!  Ke­ti­nai po me­tu dvie­ju  Pats i Ry­mą at­va­žiuo­ti  Ir du­šia man ati­duo­ti.  Su­lau­žy­tas žo­dis ta­po,  Laiks iš­ejo ki­rogra­po.  Tu ap­gaut ren­gie­si pek­lą  Iš­va­duo­tu sa­vo kak­lą.  Bet at­ejo ta­vo lai­kas --  Jau ne­bu­siu to­kis pa­i­kas:  Vie­tą šią Ry­mu va­di­nam,  Na, ir ta­ve imt ke­ti­nam! [...]

Ur. 24 grudnia 1798 r. w Zaosiu koło Nowogródka Zm. 26 listopada 1855 r. w Konstantynopolu (dziś: Stambuł) Najważniejsze dzieła: Ballady i romanse (1822), Grażyna (1823), Sonety krymskie (1826), Konrad Wallenrod (1828), Dziady (cz.II i IV 1823, cz.III 1832), Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego (1833), Pan Tadeusz (1834); wiersze: Oda do młodości (1820), Do Matki Polki (1830), Śmierć pułkownika (1831), Reduta Ordona (1831) Polski poeta i publicysta okresu romantyzmu (czołowy z trójcy ?wieszczów?). Syn adwokata, Mikołaja (zm. 1812) herbu Poraj oraz Barbary z Majewskich. Ukończył studia na Wydziale Literatury Uniwersytetu Wileńskiego; stypendium odpracowywał potem jako nauczyciel w Kownie. Był współzałożycielem tajnego samokształceniowego Towarzystwa Filomatów (1817), za co został w 1823 r. aresztowany i skazany na osiedlenie w głębi Rosji. W latach 1824-1829 przebywał w Petersburgu, Moskwie i na Krymie; następnie na emigracji w Paryżu. Wykładał literaturę łacińską na Akademii w Lozannie (1839), a od 1840 r. literaturę słowiańską w College de France w Paryżu. W 1841 r. związał się z ruchem religijnym A. Towiańskiego. W okresie Wiosny Ludów był redaktorem naczelnym fr. dziennika ?Trybuna Ludów? i organizatorem ochotniczego Zastępu Polskiego, dla którego napisał demokratyczny Skład zasad. autor: Cezary Ryska

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.