Pra­gnie­nia Co dzień ko­cha­jąc cię pła­czę,  tę­sk­nię za to­bą -- pa­trząc,  oczy mi po­pie­le­ją,  wie­dzą, że nie zo­ba­czą.    A z cie­bie go­rycz pły­nie  jak w nie­bo dym spo­koj­ny,  dzień jak liść kru­chy się zwi­nie  i ptak, co w śpiew nie­zbroj­ny.    Przy­sia­da­ją na mnie mo­dli­twy  prze­lot­ne, ach, prze­lot­ne.  Ele­men­tar­ne bi­twy,  trwoż­ne, sa­mot­ne.    Uczę się cia­ła na pa­mięć  i umiem. Wi­dać du­sza  jest jesz­cze, któ­ra kła­mie,  a we mnie śmierć po­ru­sza.    Po snów ki­pie­li ciem­nej  szu­kam cię, tak się spa­lam,  rę­ce mi nada­rem­ne  jak ptak, co gniaz­do ka­la.    I mo­że by w mil­cze­niu  i w cier­pie­niu by mo­że,  cóż, kie­dy no­cy gro­żę,  nie­do­wi­dze­niu.    I ta­kim ci ja har­dy  jak rę­ce, co ry­ce­rzom  przy­pi­na­ją ko­kar­dy,  w któ­rych si­łę nie wie­rzą. [...]

Ur. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?.

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.