Ry­cerz W noc zje­żo­ną kwia­ta­mi mar­twe­go po­wie­trza  nie na­słu­chuj, nie ja­dą ry­ce­rze  w zbro­jach bla­sku, w ka­skach na wie­trze  roz­wie­wa­ją­cych ki­ty pło­mie­ni, a mie­cze  obro­nie sła­bych -- tyl­ko w po­chwach rdza­wych  al­bo za­la­ne płasz­czy­zna­mi śnie­gu,  al­bo jak gwiaz­dy po­gu­bio­ne w bie­gu.    Wi­taj, a nie płacz mi. Ja za­wsze sen­ny,  w no­cy skro­jo­ny na kształt owych daw­nych,  idę w po­cho­dach, w cie­niach jak sam ciem­nych  i ni­g­dy zna­le­zio­ny, ni­g­dy wia­rą sław­ny,  a tyl­ko rę­ce wspie­ram o ten słup z prze­strze­ni.  Gram. Je­stem ry­cerz -- Bo­ga za­my­śle­nie.    Ach, lą­dy jak pió­ro­pusz dy­mu ogień wzbi­ja.  Mi­jam mo­rza roz­le­głe jak błysz­czą­ce ry­by.  Gwiaz­dy spa­da­ją w ci­szę. Psy przed do­mem wy­ją  i zło­te desz­cze iskier -- jak żu­ki o szy­by. [...]

Ur. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?.

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.