Wy­bór Uczy­niw­szy na wie­ki wy­bór,  w każ­dej chwi­li wy­bie­rać mu­szę.   J. Lie­bert Noc zie­lo­na by­ła, po dniu skwar­nym  głę­bo­kość jej szu­mia­ła jak­by li­ście czar­ne,  w któ­rych mlecz­ny rdzeń wy­rósł, i kro­pla­mi gwiazd  od­mie­rzał się po­wo­li nie­ostroż­ny czas.    Ma­ria cze­ka­ła ci­cho. I zda­ło się, pły­nął  świat ogrom­ny w od­de­chu nie­ba jak ot­chła­nie,  co wia­ło wiel­kim oknem na stół, na po­sła­nie  bia­łe i nie do­tknię­te. Cze­ka­ła. W mil­cze­niu  na pier­si rę­ce kła­dła i wte­dy się pie­nił  krwi jej roz­grza­ny na­pój i owo­ce mlecz­ne  pęcz­nia­ły jej pod dło­nią, i czu­ła, jak bi­je  bo­le­sna piąst­ka ser­ca. [...]

Ur. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?.

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.