(Zie­mia jak ognia słup...) Zie­mia jak ognia słup. Tnie bat;  a nie zna cza­su -- ka­mień kru­szy,  na oślep rzeź­bi ciem­ne du­sze  w zwa­li­stych trum­nach lat.    I ka­torż­ni­cza hu­czy noc,  pod nie­bem sko­śnym ogień dła­wi,  i jęk szu­bie­nic jak żu­ra­wi  u stu­dzien peł­nych głów i rąk.    A kie­dy ry­czy bu­tów huk  po twa­rzach żon i sy­nów, ma­tek,  to każ­dy trup jest ży­wych bra­tem,  co orzą swój oj­czy­sty grób.    My ma­my usta -- sza­bli sztych,  od gło­dów wy­schłe, z gro­zy si­ne;  my ma­my oczy -- śmier­ci krzyk --  -- cel­ne, co tra­fią krwa­wą wi­nę.    My ma­my ser­ca -- mło­tów młot,  co przez stu­le­cia zie­mię ku­ły,  szyb­kie jak ostry cios ja­skó­łek  i or­lich skrzy­deł -- or­li lot. [...]

Ur. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?.

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.