12 profili klinicznych pacjentów, u których warto rozważyć zastosowanie kandesartanu

Marcin Barylski

Zgodnie z aktualnymi polskimi i europejskimi wytycznymi antagoniści receptora AT1 dla angiotensyny II należą do głównych grup leków stosowanych w terapii nadciśnienia tętniczego. Wiele badań wykazało, że sartany zmniejszają ryzyko wystąpienia powikłań nadciśnienia tętniczego, wywierają korzystny wpływ na profil metaboliczny, zmiany naczyniowe, funkcję nerek, a dodatkowo są najlepiej tolerowane spośród wszystkich preparatów hipotensyjnych. W artykule przedstawiono przykłady zastosowania kandesartanu w terapii nadciśnienia tętniczego, zwracając szczególną uwagę na jego skuteczność hipotensyjną, bezpieczeństwo stosowania u pacjentów w wieku podeszłym, korzystny wpływ na niewydolność serca, bóle migrenowe głowy czy przerost lewej komory.

5 powodów, dla których warto stosować ezetymib

Piotr Dobrowolski

Podwyższone stężenie cholesterolu jest jednym z głównych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego. Jego obniżenie wpływa natomiast na poprawę w zakresie ryzyka sercowo-naczyniowego. Dlatego trzeba je skutecznie leczyć. Podstawowym lekiem w terapii dyslipidemii są statyny. U wielu pacjentów, szczególnie tych nieosiągających docelowego stężenia cholesterolu LDL na leczeniu tylko statyną, należy dołączyć do terapii ezetymib. To bardzo dobre rozwiązanie, gdyż ezetymib w połączeniu z silnie działającą statyną ma bardzo dużą skuteczność hipolipemizującą. Ponadto ezetymib jest też dobrym rozwiązaniem u osób nietolerujących statyn czy niezgadzających się na ich przyjmowanie.

Aktualne miejsce dabigatranu w zapobieganiu powikłaniom zakrzepowo-zatorowym u pacjentów z migotaniem przedsionków

Ireneusz Domański-Giec, Beata Wożakowska-Kapłon

Dabigatran jest popularnym antykoagulantem niebędącym antagonistą witaminy K, którego mechanizm działania opiera się na hamowaniu trombiny. Stosowany jest m.in. w profilaktyce powikłań o charakterze zakrzepowo-zatorowym u chorych z migotaniem przedsionków. Pomimo długiej obecności na rynku, niezmiennie pozostaje lekiem aktualnym, wysoce skutecznym i bezpiecznym.

Bisoprolol. Zagwozdki farmakologiczne

Magdalena Rudnicka

W przedstawionej monografii zostały zebrane podstawowe informacje dotyczące bisoprololu, B-adrenolityku szeroko stosowanego w przebiegu chorób układu sercowo-naczyniowego. Celem tego opracowania było bowiem zgromadzenie w jednym miejscu wszystkich danych na temat tego leku, nie tylko dotyczących molekularnych podstaw działania czy wskazań do zastosowania, ale również najnowszych wyników badań klinicznych i metaanaliz. Ponadto Autorka osadza mechanizm działania leku w szerszym kontekście, wskazując, jaką rolę odgrywa nadmierna aktywacja współczulnego układu nerwowego w patogenezie schorzeń sercowo-naczyniowych. Monografia przeznaczona jest dla wszystkich zainteresowanych farmakologią bisoprololu, włączając zarówno lekarzy pierwszego kontaktu, jak i kardiologów. Wskazuje, jakie jest miejsce leku w praktyce klinicznej w świetle zaleceń polskich i europejskich specjalistów. Dodatkowo tekst ten dostarcza Czytelnikowi odpowiedzi na ewentualne pytania, które nasuwają się przy podejmowaniu decyzji terapeutycznych, na przykład jeśli chodzi o możliwość stosowania B-adrenolityków w szczególnych populacjach pacjentów (populacja pediatryczna, osoby z przewlekłymi chorobami dróg oddechowych czy z cukrzycą).

Cholesterol i statyny fakty i mity

Maciej Janiszewski, Marek Chmielewski, Artur Mamcarz

Czy wiesz, czym naprawdę jest cholesterol? Cholesterol należy do grupy związków zwanych lipidami (tłuszczami), przy czym w organizmie człowieka występuje głównie w połączeniu z białkami, tworząc tzw. lipoproteiny, i to właśnie je oznacza się w rutynowym badaniu krwi. W praktyce jednak używa się  uproszczonych określeń: cholesterol całkowity, cholesterol LDL (low-density lipoprotein,  lipoproteina niskiej gęstości) i  cholesterol HDL (high-density lipoprotein, lipoproteina  wysokiej gęstości)

Ciśnienie skurczowe

Krystyna Widecka

Skurczowe ciśnienie tętnicze (SBP) wykazuje wyraźną, liniową, wprost proporcjonalną zależność od wieku chorego. Zdecydowanie największym problemem terapeutycznym z nim związanym są jego podwyższone wartości u pacjentów powyżej 50. roku życia, bardzo często przybierające postać izolowanego nadciśnienia skurczowego (ISH).Trzeba zaznaczyć, na podstawie dużych projektów epidemiologicznych (NHANES III, WISHE, WHO MONICA), że problem ten dotyczy blisko 65% ogólnej populacji chorych na nadciśnienie tętnicze niedostatecznie leczonych i aż 80% pacjentów po 50. roku życia. W patogenezie wzrostu składowej skurczowej nadciśnienia wraz z wiekiem podstawowe znaczenie przypisuje się narastającej sztywności dużych naczyń tętniczych (aorty i rozgałęzień), upośledzonej wazodylatacji w odpowiedzi na stymulację receptorów beta-adrenergicznych, przy zachowanej reakcji na stymulację receptorów alfa uszkodzeniu śródbłonka i związanym z wiekiem zmianom w nerkach. Wyniki wieloletnich obserwacji epidemiologicznych, m.in. z badania Framingham czy projektu Monica, wykazały wprost proporcjonalną zależność między ciśnieniem skurczowym a powikłaniami sercowo-naczyniowymi i niewydolnością nerek już od wartości powyżej 115 mmHg (...)

Częstość rytmu serca

Jacek Lewandowski, Artur Mamcarz

Częstość rytmu serca (...) to pozycja wyjątkowa. Podręcznik dla lekarzy praktyków stanowi unikalne opracowanie prezentujące przegląd aktualnej wiedzy na temat sposobu kontroli i optymalnych wartości docelowych częstości rytmu serca w wybranyxch jednostkach chorobowych. Autorzy nie tylko przedstawiają rozproszone dotychczas informacje w oparciu o fakty i obowiązujace zalecenia towarzystw naukowych, lecz także umiejętnie uwzględniają własne doświadczenia, konfrontując je z obserwacjami innych lekarzy. Redaktorzy, wybitni i doświadczeni klinicyści, dołożyli starań, dzięki którym otrzymują Państwo wartościowy,na wysokim poziomie naukowym i świetny pod względem dydaktycznym podręcznik, opracowany z myślą o przydatności w codziennej pracy zawodowej. Z pewnością wypełni on lukę w krajowym piśmiennictwie dotyczącym optymalnej kontroli rytmu serca, powszechnie uznawanej za istotny czynnik ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych.

Diuretyki

Jacek Lewandowski, Artur Mamcarz

Opracowanie jest połączeniem wiedzy płynącej z badań klinicznych i wieloletniego doświadczenia lekarzy praktyków. Autorzy przedstawiają różne aspekty leczenia diuretykami. Diuretyki odgrywają kluczową rolę w terapii chorób układu sercowo-naczyniowego. Stanowią niezbędny element skojarzonego leczenia nadciśnienia tętniczego, potencjalna zaleta leków moczopędnych polega na przywracaniu fizjologicznego profilu dobowego ciśnienia u chorych bez nocnego obniżenia ciśnienia.

Dlaczego warto stosować rozuwastatynę i ezetymib w jednej tabletce?

Piotr Dobrowolski

Leczenie statyną i ezetymibem stanowi trzon terapii hipercholesterolemii. Połączenie statyny z ezetymibem pozwala na obniżenie cholesterolu LDL o 65% od wartości wyjściowej. Niestety m.in. z powodu braku stosowania się do zaleceń i częstego pomijania przyjmowania leków nadal duża grupa pacjentów nie osiąga celów terapii hipolipemizującej. Dlatego też uproszczenie schematu leczenia i połączenie statyny i ezetymibu w jedną tabletkę może być kluczem do sukcesu w obniżeniu stężenia cholesterolu LDL, a co więcej - w obniżeniu ryzyka sercowo-naczyniowego pacjentów.

Dlaczego warto zastosować lek złożony z peryndoprylu i amlodypiny?

Wioletta Dyrla, Marek Kuch

Nadciśnienie tętnicze jest najbardziej rozpowszechnioną chorobą układu sercowo-naczyniowego. Od kilku lat wytyczne zalecają rozpoczynanie terapii nadciśnienia tętniczego preparatem złożonym z dwóch składników. W terapii pierwszego rzutu zaleca się skojarzenia lekowe oparte na inhibitorze konwertazy angiotensyny oraz dihydropirydynowym blokerze kanału wapniowego. Naturalnym wyborem powinien być lek złożony z peryndoprylu oraz amlodypiny. Peryndopryl to lek o udowodnionej skuteczności hipotensyjnej oraz unikatowych właściwościach plejotropowych, co przekłada się na zmniejszenie ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych i poprawę rokowania pacjentów. Z kolei amlodypina to najczęściej stosowany przedstawiciel blokerów kanału wapniowego, o długim i silnym działaniu. Skojarzenie peryndoprylu i amlodypiny to przykład synergizmu działania hipotensyjnego, właściwości plejotropowych oraz znoszenia działań niepożądanych i bardzo dobrej tolerancji. Korzyści ze stosowania preparatu złożonego z tych leków odniosą wszyscy pacjenci z nadciśnieniem tętniczym, zwłaszcza ci z dużym ryzykiem sercowo-naczyniowym, miażdżycą, chorobą wieńcową czy zaburzeniami metabolicznymi.

Eplerenon - filar terapii niewydolności serca

Bartosz Krzowski, Marcin Grabowski

Niewydolność serca jest główną przyczyną zgonów w Polsce i na świecie. Ponadto liczne hospitalizacje pacjentów z niewydolnością serca wiążą się z bardzo dużym obciążeniem finansowym dla systemów opieki zdrowotnej. W wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego przedstawiono dokładne rekomendacje dotyczące leczenia pacjentów z niewydolnością serca uwzględniające konkretne molekuły. Dodatkowo, coraz więcej uwagi poświęca się stosowaniu leków w optymalnych dawkach. Najnowsze dane potwierdzają zasadność stosowania większych dawek leków rekomendowanych w wytycznych.

Inhibitory Konwertazy Angiotensyny

Piotr Jędrusik, Jacek Lewandowski

Celem opracowania jest przedstawienie współczesnego stanu wiedzy na temat inhibitorów konwertazy angiotensyny w postaci problemów klinicznych, które mają największe znaczenie dla lekarzy praktyków. Inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę są jedną z najczęściej stosowanych grup leków kardiologicznych. Pierwszy inhibitor konwertazy - kaptopril, został opracowany przed ponad 30 laty, a od tego czasu do praktyki klinicznej wprowadzono już kilkanaście leków należących do tej grupy.

Iwabradyna w terapii niewydolności serca

Beata Wożakowska-Kapłon, Artur Mamcarz, Krzysztof J. Filipiak

Zasadnicza część monografii Iwabradyna w terapii niewydolności serca - od teorii do praktyki to przede wszystkim bardzo ciekawie ujęte kompendium wiedzy o znaczeniu podwyższonej częstości akcji serca, patofizjologicznych przesłankach stosowania iwabradyny, dowodach na jej skuteczność i bezpieczeństwo, jakie posiadamy dzięki badaniu klinicznemu SHIFT. Nie ma w Polsce innej jednostki chorobowej z kręgu sercowo-naczyniowego, której znaczenie epidemiologiczne będzie wzrastać w następnych dekadach tak szybko, jak ma to miejsce w przypadku niewydolności serca. Z tego powodu zachęcamy Państwa do zapoznania się z niniejszą monografią, która znakomicie łączy podstawy teoretyczne i aspekty praktyczne stosowania iwabradyny w nowoczesnej terapii niewydolności serca.

Kardioprotekcja

Artur Mamacarz, Stanisław Kowalewski

Publikacja o interwencjach metabolicznych, w tym głównie o trimetazydynie i jej roli w kardiologii. Książka przeznaczona dla lekarzy praktyków, tym razem propozycja dla tych, którzy chcą sięgnąć głębiej, przypomnieć sobie regulacje fizjologiczne, podstawy fizjologiczne do interwencji metabolicznych. Z książki skorzystać też mogą też kardiolodzy i diabetolodzy.

Kluczowe informacje dotyczące połączenia rozuwastatyny z ezetymibem

Maria Łukasiewicz, Artur Mamcarz

Hipercholesterolemia jest problemem globalnym, a częstość jej występowania w dorosłej populacji znacznie przekracza 50%. Jeszcze bardziej zatrważający jest fakt, że ponad 50% chorych nie jest w ogóle świadomych obecności choroby, a spośród osób z rozpoznaniem jedynie niewielka grupa jest leczona w sposób skuteczny i zgodny z wytycznymi. Skuteczne postępowanie medyczne wprowadzone na etapie bezobjawowej hipercholesterolemii pozwala zaś zredukować ryzyko sercowo-naczyniowe oraz powstrzymuje rozwój groźnych powikłań, takich jak zawał serca czy udar mózgu.

Konsultacje kardiologiczne

Tomasz Pasierski

Książka powstała w oparciu o ponad 30-letnie doświadczenie autora i tam, gdzie to tylko możliwe, uwzględnia EBM, jednocześnie jednak wskazując, gdzie przebiegają jego granice. Niekiedy świadomie odbiega od wytycznych -w praktyce oznacza to krytyczne podejście do interwencji medycznych o nieudowodnionej skuteczności. Opracowanie obejmuje przede wszysztkim te obszary medycyny, w których autor zdobył doświadczenie. Jego pierwsza część, ogólna, odnosi się do większości specjalności zabiegowych, które nie znalazły odniesienia w części szczegółowej. Każdy rozdział części szczegółowej omawia działania kardiologa w dwóch ważnych dziedzinach - identyfikacji chorych o zwiększonym ryzyku sercowo-naczyniowym i profilaktyce żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.

Kwas acetylosalicylowy w prewencji sercowo-naczyniowej. Czy dawka może mieć znaczenie?

Marcin Barylski

Kwas acetylosalicylowy jest nadal najczęściej stosowanym lekiem przeciwpłytkowym i odgrywa istotną rolę w terapii chorób sercowo-naczyniowych: ostrego zespołu wieńcowego, przewlekłego zespołu wieńcowego, udaru mózgu, chorób tętnic obwodowych. Stosowany jest zwykle w dawce 75-100 mg, a dobór dawki powinien uwzględniać profil pacjenta: jego masę ciała, obecność cukrzycy oraz ryzyko zdarzeń niedokrwiennych i krwotocznych. Optymalne dawkowanie jest szczególnie istotne w kontekście zagadnienia aspirynooporności. Bardzo ważne są również możliwość poprawienia długoterminowej współpracy pacjentów wymagających stosowania kwasu acetylosalicylowego i sposób zapobiegania stosunkowo częstemu problemowi nietolerancji leku ze strony przewodu pokarmowego.

Liraglutyd - jak osiągnąć cele terapeutyczne - miesiąc, rok, czy terapia przewlekła?

Marta Walczak

Choroba otyłościowa jest chorobą przewlekłą, postępującą, bez tendencji do samoistnego ustępowania, przebiegającą z  nawrotami. Przewiduje się, że do roku 2025 jej rozpowszechnienie w populacji dorosłych wyniesie ok. 20%. Podstawową zasadą leczenia choroby otyłościowej nie jest wyłącznie redukcja masy ciała. Cele terapii powinny być indywidualnie dobierane do pacjenta i zależeć przede wszystkim od chorób współistniejących oraz ewentualnie występujących powikłań. Rekomendowany czas trwania farmakoterapii wynosi minimum 12 miesięcy. Cząsteczka liraglutydu jest zarejestrowana do leczenia cukrzycy od roku 2010, a w leczeniu otyłości od roku 2014. 

Migotanie przedsionków

Jarosław Drozd

  Zaletą książki jest praktyczne, "krok po kroku" omówienie postępowania w różnych, często trudnych sytuacjach klinicznych związanych z diagnostyką i leczeniem pacjenta z migotaniem przedsionków w warunkach ambulatoryjnych, izby przyjęć/SOR czy w szpitalu. Walory dydaktyczne opracowania zwiększają przejrzyste schematy postępowania oraz przedstawienie najczęstszych błędów, jakie popełniamy w leczeniu pacjentów z tą arytmią. Szczególnie cenne jest holistyczne podejście autorów do opieki nad pacjentem z migotaniem przedsionków, który zwykle ma wiele chorób towarzyszących. Wiele osób cierpi z powodu migotania przedsionków. Powinniśmy promować wiedzę z tego zakresu wśród lekarzy i pielęgniarek - poprawi to naszą skuteczność w diagnozowaniu i leczeniu chorych. Pomoże nam w tym ten znakomity podręcznik.

Nadciśnienie tętnicze plus

Marcin Wełnicki, Artur Mamcarz

Nadciśnienie tętnicze to główna przyczyna zachorowalności i śmiertelności na całym świecie. (...) Stąd niezwykle ważne jest, aby je wcześnie wykrywać i skutecznie leczyć. Naprzeciw tym wyzwaniom wychodzi publikacja pod red. Marcina Wełnickiego i Artura Mamcarza. Świetni dydaktycy, a jednocześnie klinicyści, dokonali wyboru tematów, które w terapii nadciśnienia tętniczego nie mogą być obce żadnemu lekarzowi. (...) W książce uwzględniono zalecenia i problemy terapeutyczne w poszczególnych grupach chorych, m.in. u chorych na cukrzycę, z powikłaniami metabolicznymi czy u pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego. Warto zwrócić uwagę na rozdziały poświęcone leczeniu ciężarnych oraz osób uprawiających sport. Nadciśnienie u kobiet w ciąży i w okresie połogu stanowi duży problem interdyscyplinarny, w przypadku którego trzeba uwzględniać korzyści terapeutyczne dla matki i dziecka. U osób uprawiających sport, zwłaszcza tych szczególnie aktywnych odrębności fizjologiczne niekiedy utrudniają kompetentne i bezpieczne stosowanie leków hipotensyjnych. Za cenne należy uznać rozdziały poświęcone opornemu nadciśnieniu tętniczemu i leczeniu stanów nagłych. (...) Aktualność danych oraz zwarta forma i wysoka jakość merytoryczna publikacji pozwalają zarekomendować ją jako bardzo przydatną pozycję w codziennej praktyce lekarskiej.

Nadciśnienie tętnicze u kobiet

Agnieszka Olszanecka, Danuta Czarnecka

Nadciśnienie tętnicze występuje u ponad 1/3 dorosłych kobiet w Polsce. To najczęstsza choroba układu sercowo-naczyniowego w żeńskiej części populacji wymaga więc gruntownej wiedzy niezbędnej dla każdego lekarza praktyka. Nadciśnienie tętnicze u kobiet to wachlarz problemów związanych między innymi z ograniczeniem w wyborze leków u pacjentek w wieku rozrodczym. Oddzielną kwestią jest postępowanie u pacjentek ciężarnych i w okresie laktacji. Krakowska grupa wybitnych specjalistów opracowała ten znakomity podręcznik uwzględniający specyfikę nadciśnienia tętniczego u kobiet. Autorzy prezentują nie tylko najnowsze wytyczne towarzystw naukowych, w tym wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego z 2018 r. , lecz także bardzo rzetelny przegląd aktualnego piśmiennictwa. W oparciu o te dane oraz swoje bogate doświadczenie kliniczne wskazują, jak nowocześnie diagnozować oraz skutecznie i bezpiecznie leczyć nadciśnienie tętnicze u kobiet w różnym wieku.

Nowa era trombokardiologii, czyli naczyniowa dawka riwaroksabanu w leczeniu przeciwzakrzepowym chorób miażdżycowych. Dlaczego, kiedy i u kogo?

Marcin Barylski

Na konieczność poprawy skuteczności terapii przeciwzakrzepowej w prewencji wtórnej wskazuje fakt, że intensywne leczenie przeciwpłytkowe tylko częściowo obniża ryzyko sercowo-naczyniowe. Wyniki badania COMPASS dostarczyły dowodów na to, że dodatkowe zablokowanie wybranych pięter kaskady krzepnięcia może istotnie wpłynąć na dalszą prewencję poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych w wybranej grupie chorych. Aktualne wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego niezmiennie podkreślają wysoką pozycję naczyniowej dawki riwaroksabanu w połączeniu z kwasem acetylosalicylowym, co jest niewątpliwie nie tylko pokłosiem doskonałych wyników badania COMPASS, ale również stanowi niezwykle ważny element nowoczesnego i kompleksowego leczenia, ukierunkowanego na jak największą redukcję ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych.

Nowe spojrzenie na znany lek - telmisartan

ałgorzata Kosek-Nikołajczuk, Monika Budnik

Aktywacja układu renina-angiotensyna-aldosteron odgrywa kluczową rolę w patogenezie miażdżycy i chorób sercowo-naczyniowych, dlatego jego blokada została uznana za najskuteczniejszą interwencję kardioprotekcyjną. Telmisartan jest korzystny w leczeniu pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w monoterapii, a także stanowi bezpieczne połączenie z amlodypiną lub hydrochlorotiazydem. Ponadto może obniżać poziom glukozy we krwi na czczo i poziom cholesterolu LDL, a także zwiększać poziom HDL.

Nowe wytyczne ESC dotyczące prewencji chorób sercowo-naczyniowych - jakie zmiany wprowadzają do codziennej praktyki lekarskiej?

Marlena Broncel

W sierpniu 2021 r., podczas Kongresu Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC, European Society of Cardiology), zostały przedstawione nowe wytyczne dotyczące prewencji chorób sercowo-naczyniowych. Zawierają one kilka zmian, które mają istotny wpływ na praktykę kliniczną i postępowanie terapeutyczne. Wytyczne prewencji choroby sercowo-naczyniowej ESC 2021 kładą nacisk na indywidualizację terapii w zależności od wieku, czynników ryzyka i chorób współistniejących. Opracowano nowe tabele SCORE2 (dla osób młodszych i starszych), w których zamiast cholesterolu całkowitego umieszczono stężenie nie-HDL-C. Nowością jest wprowadzenie dwustopniowego schematu osiągania celów leczniczych, co ma przyspieszyć podejmowanie decyzji i zoptymalizować leczenie hipotensyjno-hipolipemizujące. Wprowadzono również nowe zalecenia dotyczące profilaktyki, badań obrazowych i farmakoterapii.