Kronika Nowopruska. Obejmująca lata 1293-1394

Wigand von Marburg

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Wigand z Marburga (ok. 13651409) (niemiecki: Wigand von Marburg) średniowieczny kronikarz niemiecki opisujący walki Krzyżaków z Prusami i Litwinami. Kronika Wiganda pt. Chronica nova Prutenica, jest jednym z podstawowych źródeł informacji o historii ziem pruskich, najazdów na Wielkie Księstwo Litewskie i walk z Królestwem Polskim, obejmującej lata 12931394. Początkowo napisana w języku wysokoniemieckim, rymowaną prozą, łączyła opis aktualnych wydarzeń z legendami, podaniami ludowymi i mitami. Szacuje się, że Wigand napisał 17 tys. wersów, z których przetrwało do dzisiaj w oryginale jedynie 500. Jednakże polski kronikarz Jan Długosz w latach 60. XV zlecił tłumaczenie dzieła Wiganda na łacinę, które wykonał Konrad Gesselen. Tłumaczenie to przetrwało do dzisiaj prawie w całości, ale podczas tłumaczenia wiele dat i innych szczegółów zostało przetłumaczonych błędnie. W Polsce kronika została wydana przez Jana Voigta i hr. Edwarda Raczyńskiego w Poznaniu w 1842 roku w tłumaczeniu Raczyńskiego. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Wigand_z_Marburga)

Kronika polska Dzierswy (Dzierzwy)

Dzierswa

Plik pdf jest zamknięty w postaci rastrowej złożonej ze skanów. Kronika Dzierswy, Kronika Dzierzwy, Kronika Mierzwy, Kronika franciszkańska kronika historii Polski spisana w średniowieczu po łacinie. Zachowała się w czterech rękopisach z XV wieku oraz w jednym z XVI. Powstała najprawdopodobniej w Krakowie. Jej autorem mógł być franciszkanin związany z dworem Władysława Łokietka, opowiadający się za zjednoczeniem Polski po czasach rozbicia dzielnicowego. Kronika jest kompilacją wcześniejszych utworów, takich jak Kronika Polski Wincentego Kadłubka, żywoty św. Stanisława Wincentego z Kielczy, Rocznik małopolski oraz innych źródeł. Mimo tego kronika ma dość jednolitą formę. Autor przejawia dobrą znajomość Biblii, wielokrotnie się do niej odwołując, a także znajomość kanonów stylistyki retorycznej, aczkolwiek język kroniki nie ma wybitnych walorów literackich. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Kronika_Dzierzwy). Wcześniej datowano ja na wiek XII, obecnie na wiek XIV.

Kronika Polska. Księgi: pierwsza, wtóra, trzecia i czwarta

Marcin Kromer

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Autor kroniki korzystał krytycznie z dzieł Jana Długosza i Macieja Miechowity. Kromer jako pierwszy wyraził też przypuszczenie, że autorem Kroniki polskiej był przybysz z Francji i nazwał go Gallem. Dzieło Kromera podzielone jest na księgi, z których każda poświęcona jest określonej epoce, ograniczonej panowaniem jednego lub kilku władców. Odmienny charakter ma księga I, mająca styl traktatu polemicznego, w której autor stara się rozwiązań problem pochodzenia Słowian i poszczególnych narodów słowiańskich. Kronika była wydawana po łacinie pięciokrotnie: w 1555, 1558, 1568, 1582 i 1589 w drukarniach w Bazylei i Kolonii. W poszczególnych wydaniach autor wprowadzał zmiany. W 1562 wyszedł niemiecki przekład kroniki, zaś w 1611 ukazało się w Krakowie tłumaczenie dzieła na język niniejszy polski autorstwa Marcina Błażewskiego (https://pl.wikipedia.org/wiki/De_origine_et_rebus_gestis_Polonorum_libri_XXX).

Kronika polska Marcina Bielskiego

Marcin Bielski

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Publikacja zawiera rozdziały opisujące okres od czasów najdawniejszych, do śmierci Bolesława Krzywoustego: O początku narodu polskiego. O Słowianach. Henetach. O Wandalitach. O Gotach albo Getach. O przyjściu Lecha do Polski. Lech, najpierwszy Monarcha Polski. Lech Wtóry Monarcha Polski. Wizymir, Monarcha Polski. Dwanaście Wojewód. Krakus, albo Krok, Monarcha Polski. Lech Trzeci, Monarcha Polski. Wanda, córka Krakusowa. Dwnaście Wojewód na wtóre. Lech IV, albo Leszek, Monarcha Polski. Lech V, albo Leszek, Monarcha Polski. Lech VI, albo Leszek, Monarcha Polski. Lech VII, albo Leszek, Monarcha Polski. Popiel Pierwszy, Monarcha Polski. Popiel Wtóry, Monarcha Polski. Piast, Monarcha Polski. Semowit, Monarcha Polski. Leszek VIII, Monarcha Polski. Ziemomysł, Monarcha Polski. Mieczysław albo Mieszko Monarcha Pierwszy Chrześciański Polski. O Ruskim narodzie. Bolesław Chrobry, pierwszy król koronowany Polski. O Prusiech. Mieczysław II, król Polski. Interregnum (bezkrólewie). Kazimierz I Mnich, król Polski. Bolesław II, król Polski, rzeczony Śmiały. O Połowcach. Władysław I, monarcha polski, Herman rzeczony. Bolesław Krzywousty, monarcha polski. O Jazygach, albo Jaćwingach.

Kronika polska Marcina Kromera, tom 1

Marcin Kromer

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. REPRINT. Kronika Polska Marcina Kromera, Biskupa Warmińskiego. Księgi: pierwsza, wtóra, trzecia i czwarta, opisujące dzieje Polski od czasów pogańskich aż po rządy króla Bolesława II Śmiałego na język polski z łacińskiego przełożona przez Marcina z Błażowa Błażowskiego. Marcin Kromer herbu Kromer (1512-1589 humanista, historyk i pisarz okresu renesansu, teoretyk muzyki, dyplomata; od 1579 biskup warmiński, jeden z przywódców polskiej kontrreformacji, pisał po polsku i po łacinie, sekretarz króla Zygmunta I Starego od 1544 roku, przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1548 roku. (za: Wikipedią)

Kronika polska Marcina Kromera, tom 2

Marcin Kromer

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. REPRINT. Kronika Polska Marcina Kromera, Biskupa Warmińskiego. Księgi: pierwsza, wtóra, trzecia i czwarta, opisujące dzieje Polski od czasów pogańskich aż po rządy króla Bolesława II Śmiałego na język polski z łacińskiego przełożona przez Marcina z Błażowa Błażowskiego. Marcin Kromer herbu Kromer (1512-1589 humanista, historyk i pisarz okresu renesansu, teoretyk muzyki, dyplomata; od 1579 biskup warmiński, jeden z przywódców polskiej kontrreformacji, pisał po polsku i po łacinie, sekretarz króla Zygmunta I Starego od 1544 roku, przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1548 roku. (za: Wikipedią)

Kronika polska Marcina Kromera, tom 3

Marcin Kromer

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. REPRINT. Kronika Polska Marcina Kromera, Biskupa Warmińskiego. Księgi: pierwsza, wtóra, trzecia i czwarta, opisujące dzieje Polski od czasów pogańskich aż po rządy króla Bolesława II Śmiałego na język polski z łacińskiego przełożona przez Marcina z Błażowa Błażowskiego. Marcin Kromer herbu Kromer (1512-1589 humanista, historyk i pisarz okresu renesansu, teoretyk muzyki, dyplomata; od 1579 biskup warmiński, jeden z przywódców polskiej kontrreformacji, pisał po polsku i po łacinie, sekretarz króla Zygmunta I Starego od 1544 roku, przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1548 roku. (za: Wikipedią)

Kronika polska Marcina Kromera, tom 4

Marcin Kromer

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. REPRINT. Kronika Polska Marcina Kromera, Biskupa Warmińskiego. Księgi: pierwsza, wtóra, trzecia i czwarta, opisujące dzieje Polski od czasów pogańskich aż po rządy króla Bolesława II Śmiałego na język polski z łacińskiego przełożona przez Marcina z Błażowa Błażowskiego. Marcin Kromer herbu Kromer (1512-1589 humanista, historyk i pisarz okresu renesansu, teoretyk muzyki, dyplomata; od 1579 biskup warmiński, jeden z przywódców polskiej kontrreformacji, pisał po polsku i po łacinie, sekretarz króla Zygmunta I Starego od 1544 roku, przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1548 roku. (za: Wikipedią)

Kronika polska Marcina Kromera, tom 5

Marcin Kromer

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. REPRINT. Kronika Polska Marcina Kromera, Biskupa Warmińskiego. Księgi: pierwsza, wtóra, trzecia i czwarta, opisujące dzieje Polski od czasów pogańskich aż po rządy króla Bolesława II Śmiałego na język polski z łacińskiego przełożona przez Marcina z Błażowa Błażowskiego. Marcin Kromer herbu Kromer (1512-1589 humanista, historyk i pisarz okresu renesansu, teoretyk muzyki, dyplomata; od 1579 biskup warmiński, jeden z przywódców polskiej kontrreformacji, pisał po polsku i po łacinie, sekretarz króla Zygmunta I Starego od 1544 roku, przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1548 roku. (za: Wikipedią)

Kronika polska Prokosza

Prokosz

Plik pdf jest zamknięty w postaci rastrowej złożonej ze skanów. Kronika Prokosza (Kronika polska przez Prokosza w wieku X napisana, z dodatkami z Kroniki Kagnimira, pisarza wieku XI, i z przypisami krytycznymi komentatora wieku XVIII pierwszy raz wydrukowana z rękopisma nowo wynalezionego) tzw. kronika słowiańsko-sarmacka rzekomego kronikarza Prokosza z 936 roku. Opublikowana została po raz pierwszy przez Hipolita Kownackiego w Warszawie w 1825 roku. Kownacki przełożył ją także wkrótce potem na łacinę. (z Wikipedii)

Kronika polska w przekładzie Zygmunta Komarnickiego

Anonim zwany Gall

Nie wiadomo, kto był twórcą pierwszej polskiej kroniki, nieznane jest nawet jego imię. Nie zachowały się z wieków średnich żadne o nim wiadomości. Anonimowość była z jego strony zamierzona, co zaznaczył w przedmowie do księgi trzeciej. Anonim nie pochodził z Polski, a sam siebie określił wygnańcem i pielgrzymem (łac. exul et peregrinus)[3]. Niegdyś większość badaczy uważała go za mnicha, bo zamierzał po ukończeniu pracy w Polsce powrócić do miejsca, w którym złożył śluby, czyli do nieznanego z nazwy locus professionis. Jak niedawno zwrócono uwagę, Gall niekoniecznie żył według reguły św. Benedykta, gdyż były też inne znaczenia słowa professio, niezwiązane ze stanem mniszym. Mógł być równie dobrze duchownym diecezjalnym lub kanonikiem. Kronikę pisał na zamówienie, z nadzieją na materialną nagrodę. O tę nagrodę dopominał się we wstępach do ksiąg pierwszej i drugiej, a hojność Bolesławów Chrobrego i Szczodrego z wyraźnym naciskiem stawiał za wzór Krzywoustemu [za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kronika_Galla_Anonima]

Kronika Powstania Warszawskiego

Andrzej Krzysztof Kunert

 Dokumentalny zapis walk i wydarzeń powstańczych 66 dni powstania, dzień po dniu. Autor zestawia twarde fakty z fragmentami dzienników i trafnych komentarzy prasowych. Kronika Powstania Warszawskiego to bezcenny dowód polskiego potężnego zrywu niepodległościowego i świadectwo bezprzykładnego bohaterstwa, męstwa i ofiarności tysięcy warszawiaków. Najkrwawsza bitwa w historii Polski z jej szczytami poświęcenia, bohaterstwa i heroizmu, jak i z ogromem cierpień i strat zasługuje na opisanie najpełniejsze z możliwych i na naszą wierną pamięć. To przecież owa wierna pamięć przez kilkadziesiąt powojennych lat możliwa jedynie w wymiarze rodzinnym i społecznym, a dopiero od kilkunastu lat także w wymiarze państwowym nadaje sens tamtej tragedii i śmierci dziesiątków tysięcy żołnierzy i cywilnych mieszkańców Stolicy Wolności. dr hab. Andrzej Krzysztof Kunert

Kronika Sarmacji Europejskiej. Kronika Sarmacji Europejskiej. Księga Druga. Część I i II

Alexander Hrabia Gwagnin

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. REPRINT. Alessandro Guagnini (w Polsce znany jako Aleksander Gwagnin, ur. 1534 w Weronie, zm. 1614 w Krakowie) polski historyk, żołnierz i dziejopis pochodzenia włoskiego. Urodził się we włoskiej zubożałej rodzinie szlacheckiej. Od 1561 uczestniczył w północnej wojnie siedmioletniej. Walczył również w polskim wojsku. W 1571 otrzymał indygenat polski z herbem własnym Gwagnin. Pod jego komendą służył Maciej Stryjkowski. Gwagnin jest autorem Sarmatiae Europeae descriptio z 1578 roku (Kronika sarmacji europejskiej przetłumaczona w 1611 przez Paszkowskiego). Praca ta stała się popularna w Europie; została wznowiona w 1581. Dzieło Sarmatiae Europeae descriptio, które zostało wydane pod nazwiskiem Guagniniego, Stryjkowski wymienił jako własne w napisanej przez siebie Kronice Polskiej, Litewskiej, Żmudzkiej... Kwestia autorstwa pozostaje nie do końca wyjaśniona. (za Wikipedią). Dzieło Gwagnina o Sarmacji jest szczególnie cenne dla współczesnych badaczy pradziejów naszego narodu, ale także dla tych, którzy się nimi pasjonują z różnych przyczyn patriotycznych czy religijnych.

Kronika Sarmacji Europejskiej. Księga Dziewiąta. Część I, II i III. Księga Dziesiąta. Część I, II i III

Alexander Hrabia Gwagnin

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Alessandro Guagnini (w Polsce znany jako Aleksander Gwagnin, ur. 1534 w Weronie, zm. 1614 w Krakowie) polski historyk, żołnierz i dziejopis pochodzenia włoskiego. Urodził się we włoskiej zubożałej rodzinie szlacheckiej. Od 1561 uczestniczył w północnej wojnie siedmioletniej. Walczył również w polskim wojsku. W 1571 otrzymał indygenat polski z herbem własnym Gwagnin. Pod jego komendą służył Maciej Stryjkowski. Gwagnin jest autorem Sarmatiae Europeae descriptio z 1578 roku (Kronika Sarmacji europejskiej przetłumaczona w 1611 przez Paszkowskiego). Praca ta stała się popularna w Europie; została wznowiona w 1581. Dzieło Sarmatiae Europeae descriptio, które zostało wydane pod nazwiskiem Guagniniego, Stryjkowski wymienił jako własne w napisanej przez siebie Kronice Polskiej, Litewskiej, Żmudzkiej... Kwestia autorstwa pozostaje nie do końca wyjaśniona. (za Wikipedią). Dzieło Gwagnina o Sarmacji jest szczególnie cenne dla współczesnych badaczy pradziejów naszego narodu, ale także dla tych, którzy się nimi pasjonują z różnych przyczyn patriotycznych czy religijnych.

Kronika Sarmacji Europejskiej. Księga Piąta. Część I, II i III. Księga Szósta. Część I, II i III

Alexander Hrabia Gwagnin

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. REPRINT. Alessandro Guagnini (w Polsce znany jako Aleksander Gwagnin, ur. 1534 w Weronie, zm. 1614 w Krakowie) polski historyk, żołnierz i dziejopis pochodzenia włoskiego. Urodził się we włoskiej zubożałej rodzinie szlacheckiej. Od 1561 uczestniczył w północnej wojnie siedmioletniej. Walczył również w polskim wojsku. W 1571 otrzymał indygenat polski z herbem własnym Gwagnin. Pod jego komendą służył Maciej Stryjkowski. Gwagnin jest autorem Sarmatiae Europeae descriptio z 1578 roku (Kronika sarmacji europejskiej przetłumaczona w 1611 przez Paszkowskiego). Praca ta stała się popularna w Europie; została wznowiona w 1581. Dzieło Sarmatiae Europeae descriptio, które zostało wydane pod nazwiskiem Guagniniego, Stryjkowski wymienił jako własne w napisanej przez siebie Kronice Polskiej, Litewskiej, Żmudzkiej... Kwestia autorstwa pozostaje nie do końca wyjaśniona. (za Wikipedią). Dzieło Gwagnina o Sarmacji jest szczególnie cenne dla współczesnych badaczy pradziejów naszego narodu, ale także dla tych, którzy się nimi pasjonują z różnych przyczyn patriotycznych czy religijnych.

Kronika Sarmacji Europejskiej. Księga Pierwsza. Część I, II i III

Alexander Hrabia Gwagnin

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. REPRINT. Alessandro Guagnini (w Polsce znany jako Aleksander Gwagnin, ur. 1534 w Weronie, zm. 1614 w Krakowie) polski historyk, żołnierz i dziejopis pochodzenia włoskiego. Urodził się we włoskiej zubożałej rodzinie szlacheckiej. Od 1561 uczestniczył w północnej wojnie siedmioletniej. Walczył również w polskim wojsku. W 1571 otrzymał indygenat polski z herbem własnym Gwagnin. Pod jego komendą służył Maciej Stryjkowski. Gwagnin jest autorem Sarmatiae Europeae descriptio z 1578 roku (Kronika sarmacji europejskiej przetłumaczona w 1611 przez Paszkowskiego). Praca ta stała się popularna w Europie; została wznowiona w 1581. Dzieło Sarmatiae Europeae descriptio, które zostało wydane pod nazwiskiem Guagniniego, Stryjkowski wymienił jako własne w napisanej przez siebie Kronice Polskiej, Litewskiej, Żmudzkiej... Kwestia autorstwa pozostaje nie do końca wyjaśniona. (za Wikipedią). Dzieło Gwagnina o Sarmacji jest szczególnie cenne dla współczesnych badaczy pradziejów naszego narodu, ale także dla tych, którzy się nimi pasjonują z różnych przyczyn patriotycznych czy religijnych.