Pieśń III (Psalmu LVI Paraphrasis)

Mikołaj Sęp Szarzyński

Pieśń IIIPsalmu LVI Paraphrasis Miserere mei, Deus, quoniam conculcavit me homo Racz się nade mną zmiłować, mój Panie,  Bo mię przeciwnik depce i staranie  Ma o tym pilne, abym na odmiany  Wszelkim kłopotem był umordowany.    Depce mię srodze, pyszniąc się wielością  Ludzi, i zbytnią tłumi mie srogością;  W żaden dzień wolnym nie jestem od niego,  I noc nie próżna strachu okrutnego.    Wszakże, choć we dnie, choć strach obciążliwy  Mnie w nocy ciśnie, Ojcze dobrotliwy,  Tyś jest nadzieją moją, mój obrońca,  I będziesz w każdej potrzebie do końca;    Twemi ja, Panie, będąc uprawniony  Obietnicami, ani zaślepionej  Ludzkiej chytrości, ani groźby srogiej  Bać się nie będę, ni wojennej trwogi. [...]Mikołaj Sęp SzarzyńskiUr. ok. 1550 r. pod Lwowem Zm. ok. 1581 r. w Wolicy Najważniejsze dzieła: O nietrwałej miłości świata tego, O Bożej Opatrzności na świecie, O Strusie, który zabit na Rastawicy Mikołaj Sęp (Szarzyński to przydomek od gniazda rodowego) żył i tworzył na przełomie baroku i renesansu. Pisał po polsku i po łacinie. Studiował od 1565 r. w Wittemberdze, a następnie w Lipsku. Zachowane utwory Sępa zostały zebrane i wydane pośmiertnie w 1601 r. jako Rytmy abo Wiersze polskie. Składają się na ten zbiór sonety, pieśni, parafrazy psalmów Dawidowych, epitafia i fraszki. Za pierwszy utwór uważa się powstałe ok. 1567 r. epitafium pamięci ojca przyjaciela. Twórczość poety uzupełniają odnalezione w XIX w. erotyki z tzw. rękopisu Zamoyskich. Sęp Szarzyński przyjął w liryce postawę artifex doctus - uczonego artysty. Był poetą metafizycznym, renesansowemu optymistycznemu humanizmowi przeciwstawiał obraz człowieka osamotnionego w kosmosie, narażonego na stałą niepewność poznawczą i eschatologiczną, rozdartego wewnętrznie, miotanego przez zmienny los i niezwykle słabego - stale narażonego na grzech i zbłądzenie. Jedynie Bogu przypisana jest we wszechświecie niezmienność (to wyraz arystotelizmu filozofii Sępa), dlatego tylko w nim człowiek może znaleźć ostoję i gwarancję swych dążeń. Szarzyński propagował postawę heroiczną zarówno w sferze duchowej, jak politycznej (był propagatorem koncepcji Polski jako przedmurza chrześcijaństwa). autor: Sabina Narloch Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Pieśń IV (Psalmu CXXVI paraphrasis)

Mikołaj Sęp Szarzyński

Pieśń IVPsalmu CXXVI paraphrasis De profundis clamavi ad te, Domine W grzechach srogich ponurzony,  Ze wnętrzności serca mego  Wołam Boże niezmierzony!  Mego głosu rzewliwego  Racz słyszeć prośby płaczliwe,  A z miłosierdzia twojego  Nakłoń ucho lutościwe!    Będzieszli chciał nasze złości  Ważyć, Ojcze dobrotliwy,  Wagą twej sprawiedliwości:  I któż tak będzie szczęśliwy,  Kto tak w cnotach utwierdzony,  Gdy przyjdzie na sąd prawdziwy,  By nie miał być potępiony? [...]Mikołaj Sęp SzarzyńskiUr. ok. 1550 r. pod Lwowem Zm. ok. 1581 r. w Wolicy Najważniejsze dzieła: O nietrwałej miłości świata tego, O Bożej Opatrzności na świecie, O Strusie, który zabit na Rastawicy Mikołaj Sęp (Szarzyński to przydomek od gniazda rodowego) żył i tworzył na przełomie baroku i renesansu. Pisał po polsku i po łacinie. Studiował od 1565 r. w Wittemberdze, a następnie w Lipsku. Zachowane utwory Sępa zostały zebrane i wydane pośmiertnie w 1601 r. jako Rytmy abo Wiersze polskie. Składają się na ten zbiór sonety, pieśni, parafrazy psalmów Dawidowych, epitafia i fraszki. Za pierwszy utwór uważa się powstałe ok. 1567 r. epitafium pamięci ojca przyjaciela. Twórczość poety uzupełniają odnalezione w XIX w. erotyki z tzw. rękopisu Zamoyskich. Sęp Szarzyński przyjął w liryce postawę artifex doctus - uczonego artysty. Był poetą metafizycznym, renesansowemu optymistycznemu humanizmowi przeciwstawiał obraz człowieka osamotnionego w kosmosie, narażonego na stałą niepewność poznawczą i eschatologiczną, rozdartego wewnętrznie, miotanego przez zmienny los i niezwykle słabego - stale narażonego na grzech i zbłądzenie. Jedynie Bogu przypisana jest we wszechświecie niezmienność (to wyraz arystotelizmu filozofii Sępa), dlatego tylko w nim człowiek może znaleźć ostoję i gwarancję swych dążeń. Szarzyński propagował postawę heroiczną zarówno w sferze duchowej, jak politycznej (był propagatorem koncepcji Polski jako przedmurza chrześcijaństwa). autor: Sabina Narloch Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Pieśń o Narodzeniu Pańskim (Bóg się rodzi...)

Franciszek Karpiński

Pieśń o Narodzeniu Pańskim (Bóg się rodzi...) Bóg się rodzi, moc truchleje;  Pan niebiosów obnażony,  Ogień krzepnie, blask ciemnieje,  Ma granice nieskończony;  Wzgardzony, okryty chwałą,  śmiertelny, Król nad wiekami;  A Słowo Ciałem się stało  I mieszkało między nami.    Cóż masz, niebo, nad ziemiany?  Bóg porzucił szczęście twoje,  Wszedł między lud ukochany,  Dzieląc z nim trudy i znoje;  Niemało cierpiał, niemało  żeśmy byli winni sami,  A słowo Ciałem się stało  I mieszkało między nami. [...]Franciszek KarpińskiUr. 4 października 1741 r. w Hołoskowie Zm. 16 września 1825 r. w Chorowszczyźnie Najważniejsze dzieła: sielanki: Laura i Filon, Do Justyny. Tęskność na wiosnę; pieśni religijne: Pieśń poranna (Kiedy ranne wstają zorze...), Pieśń wieczorna (Wszystkie nasze dzienne sprawy...), Pieśń o narodzeniu Pańskim (Bóg się rodzi, moc truchleje...); wiersze patriotyczne: Pieśń dziada sokalskiego, Żale Sarmaty nad grobem Zygmunta Augusta Od 1750 r. przez osiem lat uczęszczał do kolegium jezuickiego w Stanisławowie. Następnie ukończył studia teologiczne na Akademii we Lwowie. Tam uzyskał tytuł doktora filozofii i nauk wyzwolonych. Później przez półtora roku szkolił się w Wiedniu, doskonalił tam znajomość języków obcych. Po otrzymaniu odpowiedniego wykształcenia rozpoczął pracę nauczycielską. Gdy miał 40 lat wydał pierwszy tomik wierszy Zabawki wierszem. W 1780 r. wyjechał do Warszawy, objął posadę sekretarza księcia Adama Kazimierza Czartoryskiego i wydał trzy kolejne tomy wierszy. W 1793 r. osiedlił się w Kraśniku, a około 1818 r. kupił wieś Chorowszczyznę i tam spędził resztę życia. Był członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk. autor: Natalia KurKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Pieśń odkupienia

Lynn Austin

PROWOKACJE ZE WSZYSTKICH STRON – CZY WIARA, KTÓRĄ DOPIERO CO ODKRYŁ, POMOŻE MU OCALIĆ PAŃSTWO? Przyjmując Boże Prawo, król Hiskiasz zapewnił swojemu krajowi pomyślność. Jednak realizowanie woli Jahwe nie jest proste. Wymaga podejmowania niepopularnych decyzji, tak w wymiarze życia osobistego, jak i polityki. Główny wróg judzkiego państwa żąda hołdu i daniny. Król znajduje się w bardzo niebezpiecznej sytuacji... Juerusza, młoda Żydówka wywieziona przez Asyryjczyków w dalekie kraje, na własne oczy widzi, do czego przerażający przeciwnik jest zdolny. Potężne wojsko podąża przez północne prowincje, pozostawiając za sobą śmierć i zniszczenie. Jerusza ucieka. Jej desperacka wola przetrwania może wpłynąć na ocalenie całej Jerozolimy. Asyryjskie armie już maszerują, zbliżając się do serca Judy. Hiskiasz staje przed ostateczną próbą wiary w Przedwiecznego. Pieśń odkupienia jest drugim tomem serii Kronik. Pierwszy tom: Bogowie i Królowie.

Pieśń V (Na kształt psalmu LXX)

Mikołaj Sęp Szarzyński

Pieśń VNa kształt psalmu LXX Deus, in adiutorium meum intende Ciebie, wszego stworzenia o obrońco wieczny,  Wzywam, wątły, ubogi i nigdzie bezpieczny:  Miej mię w pilnej opiece, a we wszytkiej trwodze  Pośpiesz przynieść ratunek duszy mej niebodze.    Uskrom choć rózgą twoją ciało zaślepione  I żądzą próżną, sprośną, szkodną napełnione;  Niech się wstyda, że pragnie duszy swej panować:  Słuszniej wiecznej ma służyć, co sie musi psować. [...]Mikołaj Sęp SzarzyńskiUr. ok. 1550 r. pod Lwowem Zm. ok. 1581 r. w Wolicy Najważniejsze dzieła: O nietrwałej miłości świata tego, O Bożej Opatrzności na świecie, O Strusie, który zabit na Rastawicy Mikołaj Sęp (Szarzyński to przydomek od gniazda rodowego) żył i tworzył na przełomie baroku i renesansu. Pisał po polsku i po łacinie. Studiował od 1565 r. w Wittemberdze, a następnie w Lipsku. Zachowane utwory Sępa zostały zebrane i wydane pośmiertnie w 1601 r. jako Rytmy abo Wiersze polskie. Składają się na ten zbiór sonety, pieśni, parafrazy psalmów Dawidowych, epitafia i fraszki. Za pierwszy utwór uważa się powstałe ok. 1567 r. epitafium pamięci ojca przyjaciela. Twórczość poety uzupełniają odnalezione w XIX w. erotyki z tzw. rękopisu Zamoyskich. Sęp Szarzyński przyjął w liryce postawę artifex doctus - uczonego artysty. Był poetą metafizycznym, renesansowemu optymistycznemu humanizmowi przeciwstawiał obraz człowieka osamotnionego w kosmosie, narażonego na stałą niepewność poznawczą i eschatologiczną, rozdartego wewnętrznie, miotanego przez zmienny los i niezwykle słabego - stale narażonego na grzech i zbłądzenie. Jedynie Bogu przypisana jest we wszechświecie niezmienność (to wyraz arystotelizmu filozofii Sępa), dlatego tylko w nim człowiek może znaleźć ostoję i gwarancję swych dążeń. Szarzyński propagował postawę heroiczną zarówno w sferze duchowej, jak politycznej (był propagatorem koncepcji Polski jako przedmurza chrześcijaństwa). autor: Sabina Narloch Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Pieśń VI (Na kształt psalmu CXX)

Mikołaj Sęp Szarzyński

Pieśń VINa kształt psalmu CXX Ad te levavi oculos meos Panie nasz wszechmogący, wieczny, niepojęty,  Tobie Cheruby krzyczą: „Święty, święty, święty!”  Tobie Seraf, miłości prawej płomień czysty,  A twej chwały dwór znaczy firmament ognisty.    Przeto, choć wszędy tyś jest, oczy me płaczliwe  Tam podnoszę, i serce tam wzdycha teskliwe;  Bo ciężkościom nierówne zmysłów mych krewkości,  Jak słudzy od swych panów, pragną twej lutości. [...]Mikołaj Sęp SzarzyńskiUr. ok. 1550 r. pod Lwowem Zm. ok. 1581 r. w Wolicy Najważniejsze dzieła: O nietrwałej miłości świata tego, O Bożej Opatrzności na świecie, O Strusie, który zabit na Rastawicy Mikołaj Sęp (Szarzyński to przydomek od gniazda rodowego) żył i tworzył na przełomie baroku i renesansu. Pisał po polsku i po łacinie. Studiował od 1565 r. w Wittemberdze, a następnie w Lipsku. Zachowane utwory Sępa zostały zebrane i wydane pośmiertnie w 1601 r. jako Rytmy abo Wiersze polskie. Składają się na ten zbiór sonety, pieśni, parafrazy psalmów Dawidowych, epitafia i fraszki. Za pierwszy utwór uważa się powstałe ok. 1567 r. epitafium pamięci ojca przyjaciela. Twórczość poety uzupełniają odnalezione w XIX w. erotyki z tzw. rękopisu Zamoyskich. Sęp Szarzyński przyjął w liryce postawę artifex doctus - uczonego artysty. Był poetą metafizycznym, renesansowemu optymistycznemu humanizmowi przeciwstawiał obraz człowieka osamotnionego w kosmosie, narażonego na stałą niepewność poznawczą i eschatologiczną, rozdartego wewnętrznie, miotanego przez zmienny los i niezwykle słabego - stale narażonego na grzech i zbłądzenie. Jedynie Bogu przypisana jest we wszechświecie niezmienność (to wyraz arystotelizmu filozofii Sępa), dlatego tylko w nim człowiek może znaleźć ostoję i gwarancję swych dążeń. Szarzyński propagował postawę heroiczną zarówno w sferze duchowej, jak politycznej (był propagatorem koncepcji Polski jako przedmurza chrześcijaństwa). autor: Sabina Narloch Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Pięć dowodów na istnienie Boga

Edward Feser

Książka Edwarda Fesera stanowi wprowadzenie do najważniejszych argumentów za istnieniem Boga, a jednocześnie ich obronę. Autor przedstawia i analizuje pięć z nich, nawiązując jednocześnie do proponujących je filozofów: Arystotelesa, Plotyna, św. Augustyna, św. Tomasza z Akwinu i G. W. Leibniza. Odpiera przy tym kierowane przeciw nim zarzuty. Wyprowadzając istnienie Boga kolejno z istnienia zmian, złożoności rzeczy, natury uniwersaliów, rozróżnienia na istotę i istnienie oraz zasady racji dostatecznej, Feser pokazuje wzajemne powiązania, a jednocześnie odrębność różnych linii argumentacji w obronie teizmu. Naturze Boga i jego relacji do świata poświęcony jest oddzielny rozdział.

Pięć filarów życia duchowego. Praktyczny przewodnik po modlitwie dla zabieganych

Robert Spitzer SJ

Płynna nowoczesność. Pośpiech. Pieniądz. Zmęczenie. W dzisiejszym świecie życie duchowe, które kwitnie i wydaje owoce, jest możliwe. Robert Spitzer SJ nie tworzy nowego ani rewolucyjnego systemu sięga do skarbca Kościoła i wydobywa drogowskazy, które przez wieki nie straciły na aktualności. Eucharystia, modlitwa spontaniczna, błogosławieństwa, współpraca z Duchem Świętym i życie kontemplacyjne to filary, na których opiera się życie duchowe. Wyciągnij po nie rękę, oddychaj pełnią swojej duszy.

Pięć milionów zgaszonych gwiazdek. Listy poczętego dziecka do swojej Mamy

Enzo Di Natali

Miałem zaledwie kilka tygodni. Ile dokładnie? Nie wiem. Czy je pamiętasz? Pewnie dwanaście. I oznajmiłem swoją obecność... Czy wiesz, mamo, dlaczego o mnie myślisz, nawet jeśli nigdy nie wspominasz mojego imienia? Ponieważ żyję w Tobie. W Twoich wspomnieniach? Z pewnością. Ale nie tylko w Twojej pamięci, moja mamo. Jestem obecny w Tobie, w Twoim ciele, poprzez moje komórki. Między mną a Tobą, piękna mamusiu, istnieje biologiczna więź, którą będziemy utrzymywać razem, dopóki będziesz żyła na tej planecie. Jestem w Tobie. Książka w sposób poetycki i bardzo przystępny, miejscami również wzruszający, dotyka kwestii poczętego życia i jego ochrony.

Piękna jak perła. Karolina Kózkówna. 100-lecie męczeńskiej śmierci

Henryk Bejda

Książka o bł. Karolinie Kózkównej, poza biografią bł. Karoliny Kózkówny, czytelnicy znajdą w tej publikacji: modlitwę za przyczyną błogosławionej, modlitwę o jej kanonizację, litanię za jej wstawiennictwem. 

Piękna Pani z Fatimy

ks. Leszek Smoliński

Piękna Pani z Fatimy to dla prawdziwego czciciela Matki Bożej doskonały elementarz wiadomości o objawieniach fatimskich. Każdy z trzydziestu rozdziałów jasnym, zrozumiałym językiem opisuje różne zagadnienia związane z tym cudownym wydarzeniem, począwszy od przedstawienia samych objawień, przez historię dzieci fatimskich, aż po znaczenie cudu dla całego świata. Publikację wzbogaca część poświęcona nabożeństwom pierwszych pięciu sobót miesiąca, co z pewnością pomoże się zaangażować w ten rodzaj modlitwy. Dla kapłanów oraz katechetów książka może stanowić wspaniałą inspirację do głoszonych homilii, lekcji i rozważań podczas nabożeństw majowych, różańca czy Eucharystii. * Treść objawień Matki Bożej w Fatimie w 1917 roku opracowano na podstawieWspomnień Siostry Łucji zatwierdzonych przez biskupa diecezji Leiria-Fatima w grudniu 2002 roku. 

Piękność wewnętrzna i Życie głębokie

Maurice Maeterlinck

Belg Maeterlink ma swoje osobne niepodzielne królestwo w świecie dzisiejszego uczucia i słowa. Odkąd odezwał się jego głos słodki, a przytem niezmiernie żywy i głęboko rozumny, nie stawił mu nikt czoła, zamyślał się każdy. Ten głos w dzisiejszym dziwnym, szarpiącym rozgwarze tworzy jakby ciszę uroczną gaju, do którego idzie się nocą, żeby odnaleźć siebie, żeby po zawodach, goryczach i brzydotach dnia znowu uwierzyć, że jest Dusza wyższa od wszystkiego, która żyje tylko pożądaniem Piękna nadziemskiego i niezmiernie czystego.Żeby odnaleźć ten skarb, wszystkim dostępny, będący własnością każdego! Maeterlink zna ten skarb, potrafi go wskazać, potrafi drogę utorować do niego, nazwał go: skarbem ubogich, ubogich bogactwem. W tym skarbie znajdziesz milczenie, niewidzialną miłość, życie głębokie i piękność wewnętrzną. Znajdziesz w nim echa głębokich poetów, mistyków: Ruysbroecka, Emersona, Plotina, Novalisa. W tym skarbie znajdzie może każdy dla siebie kosztowną perłę duszy, z którą odejdzie uszczęśliwiony. Niniejsza zbiorek zawiera dwa utwory: Piękność wewnętrzna i Życie głębokie.

Piękny Bóg, Piękny Człowiek. Zło z perspektywy teologii piękna Tomasza z Akwinu

Tomasz Gałuszka OP

Rzeczywistość nie jest jednogłosowa piękna albo zła. Konieczne jest myślenie polifoniczne, które chroni przed dwoma błędami: rozpaczą w spotkaniu ze złem i z zuchwałością w chwilach powodzenia. Jeżeli ktoś chciałby zapytać, o czym jest ta książka, o pięknie czy o złu, otrzyma następującą odpowiedź: o pięknie, któremu przydarza się zło i brzydota, albo też o złu widzianym z perspektywy piękna. Niezawodnym przewodnikiem po tym traktacie jest św. Tomasz z Akwinu. Książka dedykowana została m.in. braciom i siostrom z Zakonu Kaznodziejskiego w 800. rocznicę przybycia dominikanów do Polski (1222-2022).

Pilot św. Teresy. Bohaterskie dzieje Ojca Bourjade

Jerzy Bandrowski

Léon Bourjade, właściwie Jean-Pierre Léon Bourjade (ur. 25 maja 1889 w Montauban - zm. 22 października 1924) - francuski pilot, jeden z czołowych francuskich asów myśliwskich okresu I wojny światowej. Autor 28 zwycięstw powietrznych. Należący do ścisłego grona Balloon Busters - pilotów mających więcej niż pięć zestrzeleń balonów obserwacyjnych. Od najmłodszych lat jego marzeniem było zostanie misjonarzem. W 1908 roku rozpoczął nowicjat w Issoudin w Hiszpanii. W 1914 roku przeniósł się do Szwajcarii na studia teologiczne. Po wybuchu wojny powrócił do Francji i wstąpił do armii. Przez trzy lata służył w artylerii. W 1917 roku został przeniesiony do lotnictwa. W dniu 17 czerwca uzyskał dyplom pilota i został skierowany na zaawansowany kurs pilotażu do Pau. Po ukończeniu kursu został przydzielony do 152 eskadry, w której służył do końca wojny. Początkowo latał na samolotach Nieuport, a następnie po wyekwipowaniu eskadry w nowe samoloty w marcu 1918 roku na SPAD S.XIII. Pierwsze zwycięstwo odniósł 27 marca zestrzeliwując niemiecki balon obserwacyjny. Do końca wojny zestrzelił łącznie 27 balonów i jeden samolot Fokker D.VII. Dzięki temu zajmuje drugie miejsce na liście "Balloon Busters" po belgijskim asie Willim Coppensie. Po zakończeniu wojny powrócił na studia teologiczne i 26 czerwca 1921 roku uzyskał święcenia kapłańskie. W listopadzie wyruszył statkiem do Wysp Gilberta. Aby przez Nową Gwineę dotrzeć do Nowej Gwinei Brytyjskiej na misję. Po kilku miesiącach pracując z trędowatymi zmarł w wieku 35 lat. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Léon_Bourjade)

Pinchas syn Hellego, Pinchas syn Eleazara

Debora Sianożęcka

To kolejna, po ELIASZU, książka Debory Sianożęckiej z serii: Kapłaństwo widziane oczami kobiety, napisana przede wszystkim dla kapłanów, ale też interesująca dla osób świeckich, które troszczą się i otaczają modlitwą swoich pasterzy. Punktem wyjścia do rozważań jest dla autorki proroctwo, wypowiedziane przez nieznanego proroka w Szilo, o dwóch gałęziach kapłańskich: liniii Helego i linii Samuela. Wypełnia się ono i dzisiaj, tuż przed naszymi oczami. Służba tych, którzy mają ducha Helego, to kapłaństwo skoncentrowane na sobie, odstępcze i idące na kompromis, starające się przypodobać bardziej ludziom niż Bogu. Druga linia, wywodząca się od Samuela, to kapłani oddający cześć Bogu, pełniący służbę według Bożego Serca i zyskujący Jego błogosławieństwo. Opinie kapłanów, po lekturze książki:  Słowo o Pinchasie głęboko zapada w serce i nie pozwala przejść obojętnie. Jak refren wraca to, co nam, kapłanom, jest dzisiaj tak bardzo potrzebne: jesteście zrodzeni z Bożego ognia, jesteście synami Boga, jesteście Jego zadowoleniem; jesteście mężami Bożymi, Jego wojownikami; Bóg kocha was miłością zazdrosną, jesteście jego szczególną własnością… ks. Wiesław Rafacz Książka Debory jest dla mnie dowodem na to, że Bóg bardzo troszczy się o kapłanów i pragnie, by w naszych sercach biło Jego Serce. W sercach całkowicie otwartych na Jego wojenną drogę ducha, w której On będzie objawiał Miłość. o. Piotr Łoza osppe Bardzo dziękuję za kolejną książkę skierowaną do kapłanów, która celnie opisuje kapłańskie życie. Każdego dnia jako kapłan decyduję, czy wybiorę drogę Pinchasa syna Helego, czy wybiorę drogę Pinchasa syna Eleazara. Okazuje się, że granica między świętością, a nieprawością jest bardzo cienka. ks. Marcin Graboś Cała książka napisana jest w duchu miłości i troski o Kościół, a zwłaszcza o pasterzy Kościoła, którzy dla autorki są szczególną i najbliższą kastą poświęconą Bogu. o. Paweł Subik osppe   Debora Sianożęcka - (ur. w 1981 r.) psycholog, psychoterapeuta. Miłość do Biblii pociągnęła ją do poznawania biblijnego języka hebrajskiego i aramejskich komentarzy. "Uzależniona" od Eucharystii.

Pismo Święte Nowy Pana naszego Jezusa Chrystusa Testament

Nieznany

Pismo Święte Nowego Testamentu, w przekładzie Jakuba Wujka zawiera następujące Księgi: Ewangelia św. Mateusza, Ewangelia św. Marka, Ewangelia św. Łukasza, Ewangelia św. Jana, Dzieje Apostolskie, List św. Pawła do Rzymian, List pierwszy św. Pawła do Korynthów, List wtóry św. Pawła do Korynthów, List św. Pawła do Galatów, List św. Pawła do Ephezów, List św. Pawła do Philippensów, List św. Pawła do Kolossan, List pierwszy św. Pawła do Thessaloniczan, List wtóry św. Pawła do Thessaloniczan, List pierwszy św. Pawła do Tymotheusza, List wtóry św. Pawła do Tymotheusza, List św. Pawła do Tytusa, List św. Pawła do Philemona, List św. Pawła do Żydów, List św. Jakóba, List pierwszy św. Piotra, List wtóry św. Piotra, List pierwszy św. Jana, List wtóry św. Jana, List trzeci św. Jana, List św. Judy, Objawienie św. Jana

Pismo Święte Starego i Nowego testamentu tzw. Biblia Gdańska

Nieznany

Biblia Gdańska to przekład Biblii na język polski jaki w roku 1632 wspólnie przygotowali bracia czescy i kalwiniści. Mimo upływu lat i archaicznego języka przez środowiska protestanckie nadal uważany jest za najlepszy polski przekład Pisma Świętego. Po dziś dzień jest to jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich. Od Pisma Świętego w redakcjach katolickiej i prawosławnej różni się tym, że nie posiada tzw. ksiąg deuterokanonicznych, a konkretnie tych: 1 Księga Machabejska; Księga Machabejska; Księga Mądrości; Mądrość Syracha (Eklezjastyk); Księga Tobiasza; Księga Judyty; Księga Barucha. NIniejsze wydanie nie zawiera wstępu, ani komentarzy a jedynie "czysty" tekst kanoniczny.

Plan na życie. Twój osobisty trener świętości

Roger J Landry

Wśród wielu poradników ten jest wyjątkowy. Kiedy inni próbują nas przekonać do odpowiedniej diety czy aktywności fizycznej, autor pokazuje, w jaki sposób wzrastać duchowo. Jak poświęcać czas Bogu, nie zaniedbując przy tym życia rodzinnego, pracy, nauki. Bo sukces w dziedzinie duchowości jak w każdej innej wymaga strategii: dobrego planu i konsekwencji w jego realizacji. Co robić, by krok po kroku zbliżać się do doskonałości i bliskości z Bogiem, ożywiając swoją religijność? Tego właśnie się nauczymy z personalnym trenerem świętości księdza Landry`ego. Minuta heroizmu, poranna rozmowa, medytacja, lektura Pisma Świętego, Msza Święta, adoracja, uczynki miłosierdzia, różaniec, akty strzeliste, post, lektura duchowa, akty serdeczne, dziękczynienie, spowiedź, memorare, praca ofiarowana Bogu, odpoczynek to tylko przykładowe propozycje planu działania, którego metą jest świętość. W obliczu ciągłego pośpiechu i mnogości obowiązków czas poświęcony na trening świętości wydaje się jakby nie mieścić w grafiku. Czy ta propozycja jest nierealna do wdrożenia w codzienność? Ksiądz Landry pokazuje, że wystarczy regularny trening! Podobnie jak kształtujemy nasze sylwetki przez systematyczne ćwiczenia fizyczne na siłowni, tak przez korzystanie z jego propozycji małymi, ale regularnymi krokami możemy również ćwiczyć się w świętości. Wystarczy tylko (albo aż, jak powiedzą niektórzy) dobry plan.

Planeta Narnia. Siedem sfer wyobraźni C. S. Lewisa

Michael Ward 

Planeta Narnia. Siedem sfer wyobraźni C. S. Lewisa Michael Ward Badacze przez długi czas próbowali wykazać, że słynne Opowieści z Narnii C.S. Lewisa są spójne pod względem symbolicznym. Wskazywali na takie potencjalnie łączące je motywy, jak: siedem sakramentów, siedem grzechów głównych czy siedem części Królowej wieszczek Spensera. Jednak przez ponad pół wieku symbolika Narnii pozostała tajemnicą. Sekret wyjawił wreszcie Michael Ward. W pracy Planeta Narnia przekonuje on, że kluczem do siedmioksięgu jest średniowieczna kosmologia, która fascynowała Lewisa przez całe życie. Zbadawszy całościowo twórczość Lewisa (w tym nieopublikowane szkice Opowieści z Narnii), Ward odkrył, że poszczególne części cyklu zostały skonstruowane w taki sposób, aby wyrażać właściwości siedmiu planet zgodnie z tym, jak je ujmowano w średniowiecznym modelu niebios: Jowisza, Marsa, Sola (Słońca), Luny (Księżyca), Merkurego, Wenus i Saturna. Lewis skomponował swoje dzieło tak, by w każdej książce fabuła, szczegóły świata przedstawionego i obraz chrystologicznej postaci Aslana oddawały charakter danej planety. Ów motyw kosmologiczny jest tym, co Lewis określał "elementem kappa w bajce", czyli esencją atmosfery opowieści, obecną w każdym jej momencie, ale nigdy niewyrażoną wprost. Planeta Narnia to przełomowe studium, dzięki któremu dokona się zasadnicza zmiana paradygmatu interpretacyjnego nie tylko Opowieści z Narnii, ale też całej literackiej i teologicznej twórczości Lewisa.

Płaczące niewiasty. Rozważania drogi krzyżowej

Katarzyna Prokopowicz, S. Monika Wodzińska MChrR, Elżbieta Smajdor, S. M. Floriana Gonet CSSJ, ...

Rozważania na nabożeństwo Drogi krzyżowej Katarzyna Prokopowicz / Droga krzyżowa dla młodych s. Monika Wodzińska MChR / Droga krzyżowa dla młodzieży Elżbieta Smajdor / Droga krzyżowa dla zabieganych Elżbieta Smajdor / Droga krzyżowa ze św. Elżbietą od Trójcy św. Elżbieta Smajdor / Droga krzyżowa dla każdego s. M. Floriana Gonet CSSJ / Droga krzyżowa dla wszystkich s. M. Floriana Gonet CSSJ / Droga krzyżowa dla osób starszych Drogi krzyżowe do indywidualnego rozważania Elżbieta Smajdor / Las moich poszukiwań Anna Krajewska / Kręte drogi naszych dzieci Anna Krajewska / Rozważania chorego chłopca Anna Krajewska / Po drodze ze Słowem Bożym s. M. Floriana Gonet CSSJ / W trosce o życie Kobiety, które kochają Kościół, są świadome siebie i swojej misji. Z nikim nie walczą, ale przez to, kim są, jakie mają powołanie, chcą dzielić się sobą z ludźmi, pośród których żyją. Rozszerzeniu kręgu obdarowanych służy ten tom rozważań dróg krzyżowych, napisanych przez kobiety. Spojrzenie pięciu autorek na prawdę o Jezusowej męce czyni w naszej wspólnej rzeczywistości zwierciadło, w którym możemy się przejrzeć. Wszystko po to, aby ustalić priorytety, aby nie stracić sensu tego, co się robi. Możliwe, że przerazi nas nasze wewnętrzne niepoukładanie, a w twarzach tych, którzy towarzyszyli Jezusowi na ostatniej drodze, zobaczymy własne rysy... A może przejdziemy niespostrzeżenie jak tłum gapiów. Jaka jest prawda o nas? Często mamy pokrzyżowane plany życiowe, pęknięte serce lub jakiś ciężar do udźwignięcia. Nieraz też czujemy się przegrani. Kto może nas zrozumieć w takim położeniu? Jedynie Ten, który wziął krzyż. My zaś, podążając za Nim jak płaczące niewiasty, doświadczymy uzdrowienia.

Po co Kościół

Ks. Grzegorz Strzelczyk

Wiara w "święty Kościół powszechny" co dzień wystawiana jest na próbę wobec tego, co obserwujemy w życiu publicznym i w swoim najbliższym otoczeniu. Jedni reagują na to odejściem od struktur Kościoła, inni próbują za wszelką cenę bronić jego wizerunku jako instytucji bez skazy. Jak odnaleźć się we wspólnocie grzeszników? I po co w ogóle potrzebny jest Kościół? Odpowiedź na te pytania przynosi książka ks. Grzegorza Strzelczyka. Autor mocno podkreśla, że Kościół ukształtowany na wzór postawy swojego Nauczyciela - Jezusa Chrystusa tak jak On powinien przyjmować wobec świata podejście służebne i otwarte: "By dać szansę na nawrócenie, Jezus idzie do grzeszników, gdy jeszcze są oni grzesznikami. Nawrócenie okazuje się zaś raczej owocem spotkania, a nie jego wstępnym warunkiem". W książce znalazł się także blok tekstów dotyczących teologii - samego objaśnienia, czym ona jest i jak bardzo jest związana z wiarygodnością Kościoła, a także dwóch problemów szczegółowych, ważnych dla dzisiejszego życia Kościoła, tj. teologii narodu i teologii kobiecości.

Po co praktykować, gdy się wierzy?

Alain Quilici

"Jestem katolikiem niepraktykującym", czy nawet częściej: "Jestem wierzącym niepraktykującym", to sformułowania, które wcale nie należą dziś do rzadkości. Wielu ludzi odnajduje się w tego rodzaju deklaracjach. Nabrały one cech utartych formuł. Przestają nas nawet zdumiewać. Wręcz porażają swoją banalnością. Denis La Balme, jako filozof, postanowił rozważyć na nowo znaczenie powyższych sformułowań. Alain Quilici, dominikanin, autor wielu książek, nie pozostał natomiast obojętny wobec faktu, że praktyki religijne traktowane są jako opcja, którą da się pominąć. Rozważania obu autorów wzajemnie się dopełniają, podejmując istotny dziś temat: Po co praktykować, gdy się wierzy?

Po co światu mnich?

Michał Zioło OCSO, Katarzyna Kolska, Roman Bielecki OP

Po co światu mnich to wywiad rzeka z ojcem Michałem Zioło, trapistą, który szczerze opowiada o tym, co się dzieje za klasztornym murem. Nieczęsto tego typu publikacje pojawiają się na polskim rynku wydawniczym. Trapiści to zakon o bardzo surowej regule życia. Mają kilkadziesiąt klasztorów na całym świecie, w których mieszka obecnie ok. 1600 mnichów. Zakonnicy rozpoczynają każdy dzień modlitwą o godz. 3.30 rano, żyją w milczeniu, nie opuszczają klasztoru, zachowują całoroczny post, utrzymują się z tego, co zarobią własną pracą. Michał Zioło jest w zakonie trapistów od 1995 roku, mieszka we wspólnocie Aiguebelle w południowej Francji; wcześniej był dominikaninem, cenionym duszpasterzem, rekolekcjonistą i autorem książek. W rozmowie z Katarzyną Kolską i Romanem Bieleckim OP, redaktorami miesięcznika W drodze, opowiada o codziennym życiu mnichów, modlitwie, pracy, samotności, o radzeniu sobie z różnymi pokusami, z oderwaniem od świata, tęsknotą. Nie ucieka przed trudnymi pytaniami, nie unika odpowiedzi. Pokazuje jaką wartość ma życie mnisze, które współczesnemu człowiekowi może się wydawać zupełnie bezużyteczne.

Po Jezusie

Pod redakcją: Roselyne Dupont-Roc Antoine’a Guggenheima

To właśnie w tym okresie dokonała się przemiana początkowo marginalnego ruchu zwolenników Książka Po Jezusie. Pierwsze wieki chrześcijaństwa jest dziełem monumentalnym w swojej skali oraz encyklopedycznym pod względem wykonania. Przedstawienia ona Czytelnikom szeroką panoramę historii rozwoju myśli, literatury, teologii i kultury materialnej pierwotnego chrześcijaństwa. Moment początkowy to rozpoczęcie działalności pierwszej wspólnoty jerozolimskiej - skupionej wokół pamięci o życiu i nauczaniu Jezusa - oraz enigmatycznego doświadczenia, jakie miał przeżyć Paweł z Tarsu (wtedy jeszcze Szaweł prześladowca) na drodze do Damaszku, aby stać się pierwszym wielkim propagatorem "Dobrej Nowiny". Zakres czasowy opisywanych wydarzeń sięga aż po okres prześladowań za cesarzy Decjusza i Waleriana (połowa III w.), gdy chrześcijaństwo musiało stanąć do otwartej konfrontacji z "teologią polityczną" cesarskiego Rzymu i nieakceptowanymi ze swojej perspektywy ambicjami instytucji państwa. Ten przełomowy okres w historii chrześcijaństwa, zgodnie z tytułem, obejmuje pierwsze wieki "po Jezusie". Były to czasy konstytutywne dla chrześcijaństwa jako religii, która - często w niełatwy i nieoczywisty sposób - musiała nabrać swojej specyfiki oraz zbudować własną tożsamość i myśl oraz zbudować struktury (stąd też i kwestia "wynalezienia" chrześcijaństwa). Odbywało się to w pewnym dystansie, a czasem nawet w otwartej opozycji zarówno wobec judaizmu, z którego się ta religia wywodziła, jak i kultury grecko-rzymskiej, w której wyrosła. nauk Jezusa w znaczące zjawisko religijne, instytucjonalne i społeczne, które wkrótce miało przekroczyć bariery Imperium, aby finalnie odegrać bardzo istotną rolę w dalszej historii świata. Po Jezusie to efekt pracy ponad 80 uznanych specjalistów, zarówno badaczy różnych wyznań, jak i uczonych niekonfesyjnych, którzy z wykorzystaniem nauk historycznych, archeologii, papirologii i epigrafiki, jak również literaturoznawstwa, religioznawstwa, ikonologii czy historii teologii lub socjologii ruchów religijnych pragną zaprezentować Zainteresowanym nowoczesne kompendium wiedzy o wczesnym chrześcijaństwie i o świecie, w którym przyszło mu się rozwijać. Jest to przy tym dzieło zgodne z najbardziej aktualnym stanem wiedzy (uwzględniające jednak także różnice interpretacji badawczych oraz kwestie dyskusyjne), które do rąk polskiego Czytelnika mamy przyjemność oddać niedługo po ukazaniu się francuskiego oryginału (2020). dr Sławomir Poloczek