Ewangelia według św. Mateusza

Curtis Mitch, Edward Sri

Kilka lat temu znani i cenieni naukowcy ze Stanów Zjednoczonych rozpoczęli pracę nad serią przeznaczoną dla wiernych XXI wieku. I to właśnie dzięki nim, a także determinacji ojców dominikanów i uprzejmości sponsorów Katolicki Komentarz do Pisma Świętego doczekał się wydania w języku polskim. Zdając sobie sprawę z ogromnej wartości i przydatności tych publikacji, zdecydowaliśmy się skorzystać z tego dorobku i udostępnić ich przekłady polskiemu czytelnikowi. Seria jest odpowiedzią na potrzeby świeckich i duchownych chcących dogłębnie studiować Biblię w sposób integrujący Pismo Święte z doktryną Kościoła, kultem i życiem codziennym. Słowem, to połączenie rzetelnej wiedzy naukowej na temat Biblii i żywej wiary. Unikalność serii stanowi fakt, że każde zdanie Nowego Testamentu zaczerpnięte zostaje z przekładu wykorzystywanego w liturgii Kościoła i omówione z kilku perspektyw. Tomasz Grabowski OP, prezes Wydawnictwa W drodze Autorzy wykorzystali osiągnięcia egzegetów, ale nie przytłaczają czytelnika fachowymi terminami. Przedstawiają pewne i pomocne wnioski do interpretacji tekstu. Każdy tom powstał w oparciu o wyniki współczesnych badań biblijnych oraz bogaty skarbiec tradycji Kościoła. Dzięki dwukolorowemu składowi tekstu wyszczególnione zostały: tło biblijne oraz kontekst historyczny tekstu i wydarzeń, odesłanie do źródeł pisanych, sekcja egzegetyczna i poświęcona przemyśleniu Słowa, lista materiałów poszerzających komentarz, tekst Pisma Świętego, odsyłacze, słownik, indeks tematów duszpasterskich oraz artykułów uzupełniających. Oryginalny format i funkcjonalna oprawa zapewnią czytelnikom najwyższy komfort korzystania z Katolickiego Komentarza do Pisma Świętego.

Ewangelickie Duszpasterstwo Wojskowe II Rzeczypospolitej 1919-1939

Krzysztof Jan Rej

Rok 1919 obfitował w powołanie wielu instytucji nowo powstałego po latach niewoli państwa polskiego. Do jego najpilniejszych zadań w obszarze wojskowym należało m.in. ustalenie ram prawno-organizacyjnych działalności kapelanów wyznań niekatolickich. Sprawa ta wymagała jednak wzajemnych uzgodnień i regulacji prawnych na szczeblu państwowym pomiędzy przedstawicielami wojska oraz odpowiednimi władzami, reprezentującymi określone środowiska wyznaniowe. Proces ten, uwieńczony ostatecznie sukcesem, rozpoczął się właśnie w 1919 roku, oficjalnie inaugurując instytucjonalną działalność ewangelicko-augsburskiego duszpasterstwa wojskowego w armii polskiej. W 2019 roku minęła więc setna rocznica wydarzenia, które nie tylko wypada wspomnieć, lecz o którym także warto pamiętać i dziś, zwłaszcza że reaktywowane w III Rzeczypospolitej duszpasterstwo wojskowe nawiązuje do dawnych tradycji. Tym celom niechaj posłuży niniejsza publikacja prezentująca działalność ewangelickiego duszpasterstwa wojskowego w Polsce okresu międzywojennego.

Ewolucja w świetle wiary. Perspektywa tomistyczna

Praca zbiorowa

Jak radzić sobie z pozornie sprzecznymi twierdzeniami nauki i wiary? Czy Adam i Ewa rzeczywiście istnieli u początku historii gatunku ludzkiego? Jak w świetle teorii ewolucji rozumieć opisy stworzenia zawarte w Piśmie Świętym? Na czym w ogóle polega stwórcze działanie Boga w ewoluującym i pełnym przypadkowości świecie? Autorzy Ewolucji w świetle wiary. Perspektywa tomistyczna w przejrzysty sposób odpowiadają na te pytania. Krok po kroku prowadzą czytelnika przez kluczowe tematy z pogranicza wiary, filozofii i nauki, by w końcu postawić kropkę nad i zaproponować sposób na pogodzenie najnowszych badań biologii ewolucyjnej z prawdą o stworzeniu człowieka przez Boga. A wszystko to w świetle teologii dominikanina, kapłana, filozofa, teologa i doktora Kościoła św. Tomasza z Akwinu. By naprawdę zintegrować wiarę i rozum potrzeba kilku czynników. Jak piszą autorzy Potrzeba czasu, nauczycieli i wysiłku. Nasze grzechy i słabo­ści powodują, że bardzo trudno jest się nam nauczyć wznosić się w górę, korzystając z obu skrzydeł będących do dyspozy­cji ludzkiego ducha. Książka została napisana przez grupę amerykańskich dominikanów, którzy połączyli w swoim dziele wykształcenie: teologiczne, filozofię i nauki przyrodnicze. Są nimi: Nicanor Pier Giorgio Austriaco (biolog), James Brent (filozof), Thomas Davenport (fizyk), John Baptist Ku (teolog). Skorzystali także ze swoich różnorodnych doświadczeń zdobytych podczas rozmów z wiernymi. Spisali je na łamach publikacji, dzieląc ją na cztery części i trzydzieści rozdziałów. Każdy z nich można czytać oddzielnie, jednak ich kolejność pozwala uchwycić logiczną całość. Część pierwsza dotyczy zagadnień z pogranicza wiary i rozumu. Temu, jak łączą się one niczym dwa skrzydła ducha ludzkiego, na których unosi się on ku kontemplacji prawdy. W drugiej części autorzy zajmują się kwestiami poświęconymi istnieniu i naturze Boga bez odwoływania się do objawienia. Te kwestie filozoficzne stanowią sedno docie­kań określanych mianem teologii naturalnej. Trzecia część poświęcona jest podstawom biblijnym tego, jak Kościół rozumie stwórcze działanie Boga w świecie, co Bóg powiedział nam na temat swojej roli odnośnie do ogromnej różnorodności życia na naszej planecie. Ostatnia część poświęcona jest twierdzeniom naukowym formułowanym przez biologię ewolucyjną i stara się je odnieść do nauczania Kościoła katolickiego. Tutaj autorzy proponują odpowiedź na pytanie jak Bóg stwarza przez ewolucję? Przedstawiają hipotetyczny opis pojawienia się pierwszych ludzi, a także wskazują na to, co z perspektywy wiary jest ostatecznym celem ewolucji, choć przekraczającym ją samą, tzn. na zmartwychwstanie i życie w przyszłym świecie. Książka jest dodatkowo opatrzona posłowiem o. Mariusza Tabaczka OP, które pogłębia niektóre filozoficzne i teologiczne wątki w niej zawarte i podpowiada inne dostępne na polskim rynku lektury na temat ewolucji w świetle wiary.

Fajdros

Platon

Fajdros to kolejna, zaraz po Uczcie, wybitna rozprawa filozoficzna Platona. Za murami miasta, nad rzeką Illisos odbywa się rozmowa Sokratesa z Fajdrosem na temat mowy wygłoszonej wcześniej przez retoryka Lizjasza. Poruszają oni różne kwestie dotyczące nieśmiertelności duszy, jej wędrówki przez kolejne wcielenia. Pojawia się tu jedna z najsłynniejszych alegorii Platona dotycząca duszy jako wozu zaprzęgniętego w dwa konie rozsądek oraz pożądanie. Platon ustami Sokratesa próbuje również udowodnić przewagę mowy nad pismem.

Fale łaski. Komentarze do Ewangelii św. Łukasza

o. Augustyn Pelanowski

Ojciec Augustyn "rozpakowuje" dla nas zamknięty w skrzyni Pisma Świętego prezent Bożego Słowa. Oddaliłem się od własnej rodziny, od osób mi najbliższych, bym mógł choćby w najmniejszym stopniu przybliżać Ojca z Nieba tym, którzy oddalili się od Niego w bezdroża mroku. Dla mnie, dla kapłana, sprawa powrotu i bliskości, jaka może zaistnieć pomiędzy Ojcem w Niebie i odległym grzesznikiem, jest nieskończenie istotniejsza niż przeżywanie bliskości z moją rodziną naturalną. To, co najważniejsze, domaga się wyrzeczenia totalnego. Owszem, daleko mi do doskonałości w tej misji, ale proszę Boga, bym choć w najmniejszym stopniu mógł być Mu sługą w tym dziele. o. Augustyn Pelanowski W Wydawnictwie paganini ukazały się również komentarze do Ewangelii św. Jana – „Zranione Światło”, komentarze do Ewangelii św. Marka - "Głębiny miłosierdzia" i komentarze do Ewangelii św. Mateusza - „Ogień” i "Bez odwrotu". Za zgodą Kurii Generalnej Ojców Paulinów (2013)

Fałsz. Kto pisał w imieniu Boga i dlaczego autorzy Biblii nie są tymi, za których ich mamy

Bart D. Ehrman

Czy istnieje prawdopodobieństwo, że niektóre z ksiąg Nowego Testamentu nie zostały napisane przez apostołów figurujących jako ich autorzy? I że niektóre z listów Pawła napisał nie sam Paweł, lecz ktoś podający się za niego? Że listy Piotra nie były spisane przez Piotra? I że Jakub i Juda nie napisali ksiąg im przypisywanych? Albo wreszcie [], że Ewangelie Mateusza, Marka, Łukasza i Jana nie zostały spisane przez Mateusza, Marka, Łukasza i Jana? Uczeni od ponad stu lat zdają sobie sprawę, że właśnie tak jest pisze Bart D. Ehrman w swojej fascynujące książce. W świecie starożytnym fałszerstwo nie było tym, czym jest dzisiaj. Autor fałszywki nie stawał się przestępcą w świetle prawa. A jednak nie miano wówczas wątpliwości: legalne czy nielegalne, przekazywanie innym fałszywych informacji jest oszustwem. Co więc mają począć ze uświęconymi oszustwami chrześcijanie, dla których prawda jest kwestią najwyższej wagi? Przecież dla wyznawców Chrystusa wiara w rzeczy prawdziwe oznacza, że mają rację, a wiara w nieprawdziwe że się mylą. A jeśli się mylą, to, cóż narażają się na wieczne męki w ogniu piekielnym. Świetnie udokumentowana i błyskotliwa książka jednego z najgłośniejszych dzisiaj badaczy Nowego Testamentu.

Fałszywi bogowie

Timothy Keller

Puste obietnice pieniędzy, seksu i władzy oraz jedyna nadzieja. która naprawde się liczy. Timothy Keller konfrontuje priorytety ludzkości, ukazuje błędne mniemanie, że to dobre, przyjemne rzeczy są najważniejsze. Autor przedstawia czytelnikom nową ścieżkę w kierunku nadziei, która ciągle trwa. Sukces, prawdziwa miłość i życie, którego zawsze pragnąłeś. Wielu z nas pokładało wiarę w tych sprawach, wierząc, że to klucz do szczęścia, mając przy tym wątpliwość, czy możemy to osiągnąć. Nic dziwnego, że czujemy się zagubieni, samotni, rozczarowani i urażeni. Jest tylko jeden Bóg, który może całkowicie zaspokoić nasze pragnienia - i teraz jest idealny czas, aby spotkać Go ponownie lub po raz pierwszy. W Fałszywych bogach Timothy Keller pokazuje, w jaki sposób właściwe zrozumienie Biblii objawia nieosiągalną prawdę o ideałach społecznych i naszych sercach. To potężne przesłanie wzmacnia reputację autora jako krytycznego myśliciela i pastora i przychodzi w decydującym momencie - zarówno dla wiernych, jak i sceptycznych. Timothy Keller urodził się i wychował w Pensylwanii, a wykształcenie zdobył w Bucknell University, Gordon-Conwell Theological Seminary i Westmnister Theological Seminary. Służbę pastorską rozpoczął w Hopewell w stanie Virginia. W 1989 roku, wspólnie z żoną i trzema synami, założył w Nowym Jorku wspólnotę Prezbiteriański Kościół Odkupiciela. Razem z rodziną mieszka w Nowym Jorku.

Fanatyzm i indyferentyzm ich źródła i następstwa

Jakub Balmes

Protestantyzm po odrzuceniu powagi Kościoła znalazł się w konieczności szukania swego punktu oparcia wyłącznie w człowieku zapoznawszy charakter ducha ludzkiego i jego usposobienie, usunął pod religijnym i moralnym względem wszelkie zapory, tak że umysł człowieka musiał koniecznie rzucić się w jedną z tych dwóch ostateczności: w fanatyzm lub indyferentyzm. Dziwnym może się to wydawać, że te dwie rzeczy tak są do siebie zbliżone i że tak różne obłędy z jednej płyną przyczyny. Pomimo tego tak jest w istocie. Protestantyzm dając człowiekowi prawo rozstrzygania w kwestiach religijnych, miał tylko dwie drogi przed sobą: albo przypuścić, że każdy człowiek otrzymał bezpośrednio z nieba dar prawdy albo poddać każdą religijną prawdę pod rozbiór rozumu. Pierwsza z tych prowadzi do fanatyzmu, druga do indyferentyzmu.