Baśnie świata

Opracowanie zbiorowe

Czy ciekawią cię odległe krainy? Czy marzysz o tym, aby poznać egzotyczne państwa i zanurzyć się w ich bogatej kulturze? Czy znasz wschodnie opowieści o Sindbadzie, Ali Babie i Aladynie? Ta Książka opowie Ci wiele ciekawych historii

Baśniowy spływ

Emilia Becker

Dziewięcioletnia warszawianka, Otylka Sosnowska, którą wszyscy nazywają Tili, pewnego czerwcowego dnia wyrusza z rodzicami na Mazury, nad Krutynię. Tata dziewczynki, zapracowany dyrektor, dotąd nigdy nie mógł znaleźć czasu na rodzinne wakacje, tym razem także zamierza szybko wrócić do domu. Dlatego mama Tili ucieka się do podstępu, dzięki któremu tata z córką mają udać się na krótki spływ - od Jeziora Krutyńskiego do Rosochy - tylko we dwoje. Tymczasem nad Jeziorem Krutyńskim, u korzeni dębu Ernesta, zbierają się członkowie Klubu Zielonej Rzeki: ważka Świtezianka, kaczka Krakwa i komar Melchior. Najdłuższy dzień w roku jest dla nich wyjątkowy. Czeka ich wielkie zadanie. Od wieków powierzała je klubowi Czarodziejka Jezior, Bałdana. Tylko w ten jeden dzień w roku opuszcza swój podwodny pałac, by wybrać sobie spośród kajakarzy kogoś, kto pokocha Krutynię na zawsze. Czeka na swego wybranka lub wybrankę w łódce z listka olchowego, przy ujściu rzeki i tka nici pajęcze. Członkowie Klubu Zielonej Rzeki mają doprowadzić osobę, którą wybrała Bałdana, z Jeziora Krutyńskiego do Iznoty. To długa, całodniowa trasa. Jeśli osoba wybrana przez Bałdanę dotrze do Iznoty przed zachodem słońca, czarodziejka oplecie nićmi jej serce i misja się powiedzie. W tym roku wybranką Bałdany jest właśnie Tili. Czy klubowiczom uda się sprawić, by tata dziewczynki, który nie znosi odpoczynku na łonie natury, zamiast zakończyć spływ w Rososze, dopłynął z córką aż do Iznoty? I czy, mimo burzy, która ich zaskoczy w niebezpiecznym miejscu, Tili pokocha Krutynię na zawsze?

Baśń o Aladynie i o lampie cudownej

Bolesław Leśmian

Któż z nas nie zna baśni o Aladynie i jego magicznej lampie, która potarta wierzchem koszuli w niezwykły sposób uwalnia drzemiącego w niej od tysięcy lat potężnego dżina? Ta jedna z bardziej znanych opowieści pochodzących z Księgi tysiąca i jednej nocy tym razem w doskonałej literackiej adaptacji Bolesława Leśmiana. Do średniowiecznego Bagdadu przybywa zły czarownik. Chce odnaleźć młodzieńca o imieniu Aladyn. Wie, że przeznaczeniem chłopca jest przynieść magiczną lampę z zaczarowanego królestwa. Czarownik podaje się za brata ojca Aladyna i zdobywa jego zaufanie. Obiecuje młodzieńcowi spełnienie wszystkich jego marzeń. Stawia przy tym jeden warunek: Aladyn musi zdobyć lampę o cudownej mocy. Przypadek sprawia, że chłopiec uwalnia mieszkającego wewnątrz dżina...

Baśń o Aladynie i o lampie cudownej

Bolesław Leśmian

Bolesław Leśmian Klechdy sezamowe Baśń o Aladynie i o lampie cudownej Kto pragnie dowiedzieć się szczegółowo o tym, jakim sposobem Aladyn został właścicielem lampy cudownej, ten niech przeczyta uważnie Baśń o Aladynie i o lampie cudownej. Łatwo tę baśń odróżnić od innych baśni, ponieważ zaczyna się od słów: W pewnym mieście chińskim mieszkał ubogi krawiec Mustafa wraz z żoną Marudą''. Przepisaliśmy tę baśń dokładnie z olbrzymiej czarodziejskiej księgi, którą pewien ... Bolesław Leśmian Ur. 22 stycznia 1878 r. w Warszawie Zm. 7 listopada 1937 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: zbiory wierszy: Sad rozstajny (1912), Łąka (1920), Napój cienisty (1936), Dziejba leśna (1938); zbiory baśni prozą: Klechdy sezamowe (1913), Przygody Sindbada Żeglarza (1913) i Klechdy polskie Wybitny polski poeta, eseista, prozaik i tłumacz tworzący w Młodej Polsce i dwudziestoleciu międzywojennym. Pochodził ze spolszczonej inteligenckiej rodziny Lesmanów. Spokrewniony z A. Langem i J. Brzechwą. Ukończył studia prawnicze w Kijowie. Współtworzył Chimerę i Teatr Artystyczny w Warszawie. Jego poezję cechował symbolizm, sensualizm, mistycyzm, spirytyzm, zainteresowanie paranormalnością, postulowanie powrotu do natury (poeta jako człowiek pierwotny), poszukiwanie miejsca Boga w świecie, ale i egzystencjalne spory ze stwórcą. Nawiązywał do ludowości (tworząc neologizmy oraz własne mity i postaci), stylistycznie do baroku i romantyzmu, ideowo do filozofii Nietzschego i Bergsona. Mistrz wiersza sylabotonicznego. W 1933 r. został członkiem Polskiej Akademii Literatury. autor: Alicja Szulkowska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Baśń o córce rybaka i królewnie Bałtyku

Artur Oppman

Artur Franciszek Michał Oppman, pseudonim Or-Ot (1867-1931) polski poeta okresu Młodej Polski, publicysta, varsavianista, w latach 19011905 redaktor tygodnika Wędrowiec, w latach 19181920 redaktor Tygodnika Ilustrowanego. Napisał bądź opracował wiele baśni i legend. Jedną z nich jest Baśń o córce rybaka i królewnie Bałtyku, opowiadająca o tym: Jako rybak, ojciec Zorzy, wypłynął na morze i co z tego wynikło. Jako Zorza w czasie burzy żeglowała po morzu i jako na nieznaną zawinęła wyspę. Jako się Zorza zapoznała z Babką-dzieciołapką i jako od niej wieści o ojcu zasięgnęła. Jako Zorza na dno morskie zawędrowała i przyjęcie u królewny zdołała uzyskać. Jako królewna Bałtyku uwolniła ojca Zorzy, obdarowała i do domu odprowadziła.

Baśń o dobrej wróżce i inne bajeczki

Elwira Korotyńska

Elwira Korotyńska (1864-1943) W okresie międzywojennym była autorką wielu książek dla dzieci i młodzieży (bajek, baśni, wierszyków, powiastek i opowiadań, skrótów popularnych powieści oraz utworów dramatycznych, głównie jednoaktowych komedyjek). Mniejsza ich część wydawana była dość starannie, jednak większość zwykle wychodziła w bardzo tandetnym wydaniu, ubogich seriach małych zeszytów publikowanych przez wydawnictwo Księgarnia Popularna. Były to przeważnie serie krótkich powiastek i przeróbek znanych bajek. Autorami większości tych utworów była właśnie Elwira Korotyńska. W związku z ich słabą jakością edytorską działalność tego wydawnictwa była ostro krytykowana przez ówczesnych publicystów. Należy jednak dodać, że były one tanie i popularne, zwłaszcza wśród ludzi niezamożnych, których nie stać było na droższe pozycje. W związku z czym upowszechniały czytelnictwo wśród mas i krzewiły kulturę i wiedzę w popularnej formie (za Wikipedią). Niniejszy zbiorek zawiera następujące utwory: Baśń o dobrej wróżce. Baśń o szklanej górze. Balowe pantofelki. Dowcipne Małpki. Dwaj Przyjaciele. Dzielna Basia. Gil. Historia bułeczki. Irusia-Pieszczotka. Jagusia sierotka. Jasio Głuptasek.

Baśń o dziadowym synu, co królem został. Leśna Królewna

Artur Oppman

Artur Franciszek Michał Oppman, pseudonim Or-Ot (1867-1931) polski poeta okresu Młodej Polski, publicysta, varsavianista, w latach 19011905 redaktor tygodnika Wędrowiec, w latach 19181920 redaktor Tygodnika Ilustrowanego. Napisał bądź opracował wiele baśni i legend. Jednymi z nich są: Baśń o dziadowym synu, co królem został i Leśna Królewna. Fragment pierwszej z nich: Stała chata uboga / Pośród puszczy głębokiej, / Dąb się nad nią rozrastał / Stary, krzepki, wysoki. / W chacie mieszkał dziad siwy, / Nie miał ręki i nogi, / Chadzał biedak po prośbie, / Oj, niemało zszedł drogi. / Dobrzy ludzie staremu / Chleb i krupy dawali, / A on szeptał paciorek / I pomału szedł dalej. / Co wieczora do chaty / Znosił sakwy nie próżne, / I spożywał z swym synkiem / Uzbieraną jałmużnę... i fragment drugiej baśni: Oto wam książkę przyjaciel niesie / O królewiątku, co mieszka w lesie. / Jak szła do boru, gdy rankiem wstała, / Co tam robiła, co tam widziała. / Jak krasnoludki posługiwały, / Jak leśne ptaszki koncert dawały. / Jak kruk ją uczył, profesor miły, / I jak królewnę gwiazdki uśpiły...

Baśń o Jasiu i Francesce

Łukasz Zygmunt Knyziak

Czy zastanawialiście się kiedyś nad tym jak potoczyły się dalsze losy Jasia i Małgosi? Czy udało im się wrócić do normalnego życia po tym czego doświadczyli w tak młodym wieku? Nie dość, że ojciec wraz z macochą chcieli się ich pozbyć z domu, to na domiar złego porzuceni w lesie wpadli w zasadzkę zastawioną przez babę Jagę. Cudem udało im się uciec, a podstępny plan Jagody odwrócił się przeciwko niej samej. Skończyła tak jak nikt na świecie nie chciałby skończyć. Jaś i Małgosia wrócili do domu. Ojciec niby cieszył się z ich powrotu, niby pogodził się z tym, że macocha odeszła. Mimo wszystko pozostała w jego sercu i to z wzajemnością. Ich rozstanie nie trwało zbyt długo. Otóż wyprowadził się do swojej ukochanej, jak tylko przekonał się, że jego dzieci świetnie potrafią zadbać same o siebie. Smutna to prawda, fakt. Jednak Jaś i Małgosia nie żywili do niego urazy. Pragnęli tylko jednego, żeby ich ojciec pozostał szczęśliwy. Na skutek przeżyć i sytuacji w jakiej się znajdowali, stawali się dorośli znacznie szybciej od swoich rówieśników. Byli na tyle samodzielni i pracowici, że od czasu, kiedy wrócili po pamiętnych wydarzeniach, w ich rodzinnym domu nigdy już nie zabrakło jedzenia. Przez najbliższych dziesięć lat wszystko w ich dotychczasowym życiu przebiegało nadzwyczaj spokojnie. Do czasu, aż w pobliskim lesie zaczęło dziać się coś bardzo niepokojącego.   Baśń o Jasiu i Francesce to wspaniała przygoda, która mówi o tym, jak wielką siłą jest miłość i to nie tylko ta do siostry czy brata. Jak wielką mocą jest przyjaźń. I jak zgubne potrafią być nieszczere intencje. Opowiada również o tym, że wiedźmy, mimo iż potrafią być przebiegłe i niebezpieczne, jak każdy z nas mają w sobie ukryte ogromne pokłady dobra. Są wobec siebie lojalne i przyjacielskie. Po prostu mają ku temu własne powody, żeby być takie jakie je zwykle widzimy. Jeśli chcecie dowiedzieć się jak potoczyły się dalsze losy Jasia i Małgosi, nie pozostaje wam nic innego jak zebrać najbliższych wokół i wziąć do swoich rąk Baśń o Jasiu i Francesce. Życzę przyjemnej lektury i pozdrawiam, Łukasz Zygmunt Knyziak.