Partycypacja społeczna w zarządzaniu przestrzennym w kontekście planistycznym

Sławomira Hajduk

Włączenie społeczeństwa w proces projektowy i decyzyjny zarządzania gminą staje się nieodzownym warunkiem. Decydenci dostrzegają już potrzebę angażowania społeczności lokalnej w proces przemian przestrzennych. Uspołecznienie procedury planistycznej w zarządzaniu przestrzennym wynika z konieczności włączenia obywateli w proces współdecydowania o otaczającej ich rzeczywistości. W niniejszej monografii określono sposoby prowadzenia procesu partycypacji społecznej przy opracowaniu dokumentów planistycznych na etapie programowania zarządzania przestrzennego gminy. Przeprowadzone studia literaturowe i badania empiryczne pozwoliły na zidentyfikowanie prowadzonych online działań partycypacyjnych. Analizę stron internetowych wybranych gmin przeprowadzono z wykorzystaniem Wielokryterialnego Systemu Oceny Serwisów Internetowych. Charakterystyka działań partycypacyjnych samorządów lokalnych w zakresie ich internetowych aktywności i przegląd dobrych praktyk stosowanych przez gminy pozwolił na określenie rekomendacji dla menedżerów jednostek terytorialnych. Istotną wskazówką w procedurze planistycznej zarządzania przestrzennego jest sugestia przygotowania planu konsultacji, harmonogramu ich przeprowadzenia, mapy interesariuszy, wyboru odpowiednich technik partycypacji i kosztorysu jego wdrożenia.

Pasywne zarządzanie portfelem inwestycyjnym - indeksowe fundusze inwestycyjne i fundusze ETF. Ocena efektywności zarządzania na przykładzie akcyjnych funduszy ETF rynków wschodzących

Tomasz Miziołek

Niniejsza monografia jest pierwszym w Polsce całościowym opracowaniem poświęconym problematyce pasywnego zarządzania portfelem inwestycyjnym, rozumianego jako taki sposób konstruowania portfela, który ma na celu jak najdokładniejsze odwzorowywanie stóp zwrotu określonego indeksu rynku finansowego. Pasywne zarządzanie jest realizowane przede wszystkim przez indeksowe fundusze inwestycyjne (index funds) oraz fundusze typu ETF (exchange-traded funds). Autor prezentuje dotychczasowy dorobek z zakresu teorii inwestycji finansowych, odnoszący się do zagadnień będących jej przedmiotem, charakteryzuje instytucje finansowe wykorzystujące go w praktyce i szczegółowo analizuje indeksy replikowane przez te podmioty. Przeprowadza również badanie empiryczne, w ramach którego ocenia efektywność zarządzania portfelami inwestycyjnymi akcyjnych funduszy ETF rynków wschodzących posiadających ekspozycję na jeden kraj. 

Pedagogiczny wymiar kultury fizycznej i zdrowotnej w życiu współczesnego człowieka

Arkadiusz Kaźmierczak, Jolanta E. Kowalska, Anna Maszorek-Szymala, Anna Makarczuk

Prezentowana publikacja dotyczy wybranych zagadnień związanych z kulturą fizyczną i zdrowotną współczesnego człowieka. Autorzy - specjaliści z zakresu pedagogiki, nauk medycznych i nauk o kulturze fizycznej - podejmują m.in. problematykę wartości kultury fizycznej w procesie kształcenia i wychowania, współczesnych czynników promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej, zdrowotnych uwarunkowań aktywności ruchowej czy społecznych kontekstów idei olimpijskiej. Tematyka ta wpisuje się w ważny nurt rozważań, w którym poszukuje się nowych rozwiązań pedagogicznych, zwłaszcza w odniesieniu do idei edukacji olimpijskiej i zdrowotnej. 

Pedagogika analityczna. Od porządkowania wiedzy naukowej do odkrywania jej nowych obszarów

Alicja Żywczok, Bogumiła Bobik

W monografii zaproponowano postrzeganie klasyfikowania jako nie tylko procesu poznawczego porządkującego wiedzę, lecz także sprzyjającego dynamicznemu rozwojowi nauki: inicjowaniu nowych kierunków, koncepcji, działów nauki, nurtów, subdyscyplin itp. W wiedzy uporządkowanej łatwiej bowiem wykryć miejsca jeszcze nieoznaczone w nauce. Przedmiot zaprezentowanych badań stanowi więc znaczenie porządkowania wiedzy naukowej w postaci klasyfikacji w dziedzinie nauk społecznych, w dyscyplinie pedagogika. Metodologiczne zasoby hermeneutyki okazały się użyteczne w analizie oraz interpretacji naukowych tekstów źródłowych i dokumentów oficjalnych. Na strukturę monografii składa się spis treści, wprowadzenie, cztery rozdziały, zakończenie, bibliografia, wykaz schematów i tabel, indeks osobowy, summary oraz nota o autorkach.

Pedagogika grecka od Protagorasa do Posejdoniosa

Marcin Wasilewski

W publikacji autor bada elementy myślenia o wychowaniu i kształceniu w poezji epickiej, lirycznej i dramatycznej, w prawodawstwie, badaniach natury, sofistyce i filozofii starożytnej Grecji. Analizą obejmuje około 800 lat (od okresu archaicznego po hellenistyczny) rozwoju myśli pedagogicznej i omawia dorobek blisko 50 myślicieli z tego okresu. Oryginalność tej książki ma kilka istotnych wymiarów. Po pierwsze współczesna polska literatura pedagogiczna nie posiada monografii łączącej w sobie analizę odnalezionych, wydobytych z zapomnienia fragmentów tekstów greckich, ich tłumaczenia oraz pedagogicznej, ale także historyczno-filozoficznej, interpretacji. Po wtóre analizowana praca jest syntezą jednego autora długiej perspektywy czasowej, co w kontekście raczej dominujących narracji fragmentarycznych jest także istotnym osiągnięciem Autora. Nowożytna polska pedagogika w kolejnych odsłonach swego rozwoju zawsze sięgała po tradycje wspólne całej kulturalnej Europie. Przywołanie w dobie postmodernizmu źródeł naszej - europejskiej - kultury jest nie tylko uzasadnieniem obecności polskiej humanistyki w jej obrębie, ale także asumptem do współczesnego odczytania przesłania mistrzów antyku. Z recenzji prof. nadzw. dr. hab. Sławomira Sztobryna Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej

Pedagogika społeczna: wstępy i kontynuacje

Ewa Marynowicz-Hetka, Elżbieta Skoczylas-Namielska

Siódmy tom serii „Stała Konferencja Pedagogiki Społecznej”, który oddajemy do rąk Czytelników, ma dla nas szczególne znaczenie. Został bowiem wyróżniony przez Dziekana Wydziału Nauk o Wychowaniu poprzez włączenie do zestawu publikacji Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego przygotowanych z okazji jubileuszu 70. rocznicy powstania Uczelni. Jest to dla nas fakt bardzo znaczący bo podkreśla dokonania Katedry Pedagogiki Społecznej UŁ, która również, w sensie symbolicznym (z uwagi na 13-letnią nieobecność w latach 1950-1962), obchodzi swój jubileusz. Jej organizacja rozpoczęła się w Uczelni w marcu 1945 r. wraz z przyjazdem do Łodzi Profesor Heleny Radlińskiej, która należała do grona profesorów-założycieli Uniwersytetu Łódzkiego. Okoliczność jubileuszu stanowi dla nas zobowiązanie wymagające przygotowania pracy na miarę tych 70 lat. Publikacja została pomyślana jako przykład trwania i zmiany w nauce, w badaniach, w kształceniu. Jej zakres obejmuje teksty sięgające do początków pedagogiki społecznej i dzieła jej twórczyni, Heleny Radlińskiej. Wskazuje także na nowe obszary rozwoju pedagogiki społecznej usytuowane w kontekstach i uwarunkowaniach społecznych. Ewa Marynowicz-Hetka  

Percepcja miejskiego systemu transportowego a wizerunek miasta

Ewelina Julita Tomaszewska

Publikacja jest próbą opracowania teoretycznych podstaw budowania wizerunku miasta wśród mieszkańców przez pryzmat postrzegania miejskiego systemu transportowego. Autorka przedstawia w niej wyniki modelowania strukturalnego, które przyczyniają się do zrozumienia złożonego charakteru obu pojęć.

Peri-urban. Typologia strefy podmiejskiej średnich miast Mazowsza

Małgorzata Denis

Podstawowym celem tej pracy była autorska identyfikacja, charakterystyka oraz typologia strefy podmiejskiej (peri-urban) średnich miast Mazowsza wraz z próbą zdelimitowania jej zasięgu. W siedmiu rozdziałach monografii udowodniono, że średnie miasta rozlewają się na tereny podmiejskie, zdelimitowano granice strefy peri-urban, dokonano jej podziału na części: obrzeże miejskie (urban fringe), strefa miejska (urban zone) i peryferie miejskie (urban periphery), oraz stworzono typy układów przestrzennych zabudowy. W celu ograniczenia dalszej ekspansji zabudowy na tereny rolnicze stworzono wytyczne związane z uwzględnieniem modelu funkcjonalno-przestrzennego, który można zastosować w Strategii rozwoju ponadlokalnego. Zaproponowano ustanowienie Lokalnego Obszaru Funkcjonalnego (LOF), bazującego na delimitacji strefy podmiejskiej. Podkreślono konieczność wprowadzenia policentrycznego układu osadniczego i zabudowy wielofunkcyjnej oraz obszarów stref koncentracji zabudowy i nieprzekraczalnego zasięgu zabudowy. Zaproponowano autorskie propozycje w zakresie działań naprawczych, obejmujące budowę relacji przestrzennych pomiędzy ośrodkami wielofunkcyjnymi a miastem centralnym, a także poszukiwanie możliwości lokalizacji korytarzy i ciągów ekologicznych w wymiarze strefy peri-urban.